Unwanted ft ~ 1D

- 47. back from tour -

Dear diary,
Er is ontzettend veel gebeurd in de tour. Ik heb dit dagboek thuis gelaten en nu dat ik weer thuis ben, heb ik veel te veel om op te schrijven. Niall en ik zijn al een week uit elkaar op dit moment en er gaat geen minuut van de dag voorbij dat ik niet aan hem denk. Ik kan het hem alleen niet vergeven. Ik ga hem nooit normaal meer aan kunnen kijken zonder te breken. Of nou ja, zo voelt het. Ik weet dat het wel gaat slijten, maar dat neemt niet weg dat ik het op dit moment nog heel lastig vind.

Met Louis daarentegen gaat het heel goed. Hij is gister tegen me uit gevallen, omdat ik zat te janken om the fault in our stars, maar hij heeft zijn excuses daarvoor aangeboden. Ik bedoel: sorry hoor dat ik huil om een zielige film als ik en hartbroken ben en ongesteld...

Morgen begint school voor mij weer en ik ben kapot zenuwachtig. Jackson is er natuurlijk nog en Chantal en die bitches. De laatste keer dat ik op school was, had de hele school mij de rug toe gekeerd.

Dat was voor nu even de drama.
Love,
Me

In plaats van mijn dagboek normaal dicht te klappen en neer te leggen, smijt ik hem dicht en gooi hem vervolgens met volle kracht door mijn kamer heen. 'Madison! Eten!' Gilt Harry van beneden. Normaal wordt ik altijd vrolijk als Harry heeft gekookt, maar ik kan nu niet vrolijk zijn. Ik moet me wel een beetje normaal vertonen beneden, dus haal ik de mascara onder mijn ogen weg en droog ik mijn tranen. Ja, Ik draag mascara tegenwoordig. En concealer ook. Gewoon om het feit te verbergen dat ik al dagen niet fatsoenlijk heb geslapen. Als ik er een beetje degelijk uit zie, loop ik naar beneden en schuif ik aan tafel. Harry heeft pasta kip pesto gemaakt wat ik gulzig opschep en begin te eten. Maar na een paar happen is mijn eetlust al helemaal weg en zit ik met lange tanden aan tafel te eten. 'Wat is er Madison?' Vraagt Harry. 'Geen honger.' Mompel ik. 'Maar dit is je favoriet.' Zegt Liam verbaasd. Ik knik en werp even snel een blik naar Niall en weer terug naar mijn vork waarmee ik chagrijnig in mijn pasta prik. 'Jij bent nooit een slechte eter geweest.' Gaat Harry door, maar Liam sust hem. 'Laat haar maar even.' Zegt hij. Ik kijk hem dankbaar aan en krijg een vriendelijk knikje terug.

Louis naast mij grijpt ineens naar zijn hoofd. 'Shut up, shut up, shut up.' Sist hij naar zichzelf. 'Louis-' Ik word onderbroken. 'Hou je kop dicht.' Waarschuwt hij me waar ik even van schrik. 'Louis je moet het negeren.' Zegt Niall. 'Jij moet al helemaal je kop dicht houden!' Schreeuwt hij en staat boos op. Niall staat ook voorzichtig op. 'We willen je alleen maar helpen.' Vol agressie wordt Niall door Louis tegen de muur aangedrukt. 'Ik ben zo ontzettend boos op jou!' Schreeuwt hij. Ik zucht. Ergens vind ik het heel lief dat hij een keer aan mijn kant staat, maar hij gaat wel echt even te ver. 'Louis.' Zucht ik, maar ik krijg een vinger in mijn gezicht. Ik zucht nogmaals als ik zie dat hij Niall nu echt zeer begint te doen. Ik grijp zijn kin vast en draai zijn hoofd naar me toe zodat hij verplicht is mij aan te kijken. 'Doe, normaal.' Snauw ik. Louis' gezicht staat nog steeds boos, maar hij ontspant zijn greep wel. Zodra Niall zich los heeft gewurmd slaat Louis mijn hand weg en loopt hij met een grote bocht om mij heen de eetkamer uit. Die moet gewoon even afkoelen denk ik...

'Dankje.' Zegt Niall tegen mij. Ik kijk hem even aan, niet wetend wat terug te zeggen. Ik deed het namelijk helemaal niet voor hem. 'Ja... uhm, het zal wel.' Ik schuif mijn stoel zachtjes aan. 'Ik heb geen honger meer.' Zeg ik zonder iemand nog aan te kijken en ook ik verlaat de eetkamer.

Ik ben net van plan om de trap op te lopen tot ik bij mijn hand wordt omgedraaid. 'Maddy, ik wil even dat je zeker weet dat het me heel erg spijt. En ik weet dat sorry zeggen het feit niet weghaalt dat ik een hele domme fout heb gemaakt, maar ik hou nog steeds van je en denk nog elke dag aan je. Echt waar.' Ik trek mijn hand langzaam uit de zijne. 'Niall, ik ehh...' Ik slik de enorme brok in mijn keel weg. 'Ik kan het niet vergeten. Horen dat míjn vriend met een ander naar bed is geweest doet zo ontzettend zeer. Het is klaar, Niall en hoe kut ik het ook vind om te moeten zeggen, het is zo. Dus laat het los, oké?' Ik draai me om en loop zo rustig mogelijk de trap op, maar zodra ik de hoek om ben sprint ik naar mijn kamer waar ik de deur dicht smijt en met mijn rug er tegenaan huilend naar beneden zak. Het doet te veel pijn. Het doet gewoon zo ontzettend veel pijn...

Even een wat korter hoofdstukje, I'm sorry guys. De volgende wordt weer een stukje langer!❤