Unwanted ft ~ 1D

- 31. haat -

Madison pov
'Hallo Amsterdam hoe is het!?' Gil ik. Het hele publiek juicht wat mij laat lachen. Het feit dat ik ze aan het juichen krijg is fantastisch. 'Velen van jullie vragen zich af wie ik nou eigenlijk ben al een tijdje en vanavond is het dan zo ver: laat ik me maar eens voorstellen.' Ik wacht even met praten omdat ik merk dat iedereen dood stil is. Ik heb alle aandacht. 'Ik ben Madison Kara...' Ik zucht eventjes. 'Madison Kara Payne en nee ik deel niet hetzelfde DNA als Liam, maar ik ben wel familie. Hij heeft me geadopteerd en ik ben hem daar zo dankbaar voor.' Niall komt naast me staan. 'Je vergeet iets.' Grinnikt hij en pakt mijn hand waarna we onze vingers met elkaar verstengelen. 'Ja dat is waar. Niall en ik zijn samen.' Ik glimlach breed naar hem. 'En Madison, ging jij niet ook iets zingen?' Vraagt Liam. Ik knik. 'Dat is zeker waar.' Zeg ik. 'Wie wilt Madison horen zingen!?' Schreeuwt Harry in de microfoon. Het hele publiek juicht opnieuw. 'Het podium is voor jou.' Zegt Louis waarna One Direction op een verhoging achteraan op het podium gaat zitten. Wat ze niet weten is dat ik er ook gitaar bij ga spelen. De techniek weet het wel, want die komt mij nu een gitaar brengen. Ik voel de verbaasde ogen van de jongens op mijn rug branden, maar ik blijf op het publiek gericht. Ik doe de gitaar om en zet het standaard van mijn microfoon op een goede hoogte. Ik neem even heel diep adem. De zenuwen komen terug, maar ik laat het me niet omver blazen nu. Ik sta hier nu, dus nu moet ik het doen ook. Voorzichtig begin ik met de intro van brighter, maar langzaam maar zeker klinkt het steeds overtuigender tot ik moet gaan zingen. Kom op Mads, je kan dit.

'Its a brand new day, it's never too late to start
Can't live this life with an empty heart

Every single time that we lay it on the line
Its a roller coaster ride for one
When we know its do or die and were running out of time
We've gotta give it all we got
All we've got!

I want something more, a life worth fighting for
I don't need a reason, to set the world on fire
And burn a little bit brighter now
There's something beautiful hiding in the shadows
So set the world on fire
Let's burn a little bit brighter now

Sometimes we gotta risk it all to chase a dream
If we dive in headfirst, all or nothing kind of thing

Every single time that we lay it on the line
Its a roller coaster ride for one
When we know its do or die and were running out of time
We've gotta give it all we got

I want something more, a life worth fighting for
I don't need a reason, to set the world on fire
And burn a little bit brighter now
There's something beautiful hiding in the shadows
So set the world on fire
Let's burn a little bit brighter now!

Ooehh, oehh ooehhh

Can't stand by and wait like the others
I'm front line and won't run for cover
Head held high cause I'm burning brighter
Yeah I'm burning brighter!

Can't stand by and wait like the others
I'm front line and won't run for cover
Head held high cause I'm burning brighter
Yeah I'm burning brighter!

I want something more, a life worth fighting for
I don't need a reason, to set the world on fire
And burn a little bit brighter now
There's something beautiful hiding in the shadows
So set the world on fire
Lets burn a little bit brighter now
Its a brand new day, it's never too late to start.'

Ik speel mijn laatste akkoorden en heb nu pas het gevoel dat ik weer normaal adem kan halen. Mijn oren worden overspoelt met applaus en wauw wat voelt dit goed. Ik glimlach breed. Achter mij hoor ik ook geklap van Ons Direction die weer naar voren komt lopen. 'Wauw, Maddy. Dit was prachtig. Dankjewel.' Zegt Niall trots. 'Geef Maddy nog 1 groot applaus mensen!' Zegt Liam. Ik lach en loop vervolgens weer het podium af waar 5sos al klaar staat om mij te pletten in een groepsknuffel. 'Guys, lucht.' Piep ik. Snel laten ze los. 'Je bent zo goed Mads!' Gilt Calum. 'Ja echt super duper goed!' Gilt Michael. Ik bloos. 'Thanks.' Mompel ik. Ik kijk Luke dankbaar aan. 'Dankjewel.' Hij knikt als teken dat het goed zit.

Zodra ik in de kleedkamer ben open ik mijn telefoon en zie ik dat mijn Instagram helemaal is ontploft. Ik heb serieus nu al meer dan 1000 volgers erbij en honderden likes en comments. Ik open de comments op mijn laatste post in de hoop dat het allemaal leuke zijn. Maar ik heb het zo mis. Het zijn bijna alleen maar slechte berichten. Het gaat van kwetsende dingen tot straight up super gemene woorden.

"Je zingt bagger."
"Je bent lelijk, waarom zou Liam voor jou gaan?"
"Wat kom jij hier doen? Zomaar One Direction verstoren?"
"We hebben niet om een stom adoptie geval gevraagd, donder op."

Maar het wordt erger. Hoe verder ik kijk, hoe erger de berichten.

"Wie moet er nou zo'n zwijn als jij?"
"Denk je echt dat Niall van je houdt..?"
"Kill yourself"

De tranen stomen inmiddels al als watervallen over mijn wangen. Ik doe ook niet de moeite om ze weg te vegen als 5sos binnenkomt. Ik weet toch wel dat ze weer gaan stromen. Ashton schrikt meteen van de situatie en trekt me ook meteen in een knuffel. 'Wat is er aan de hand?' Vraagt hij. Ik kan niet stoppen met huilen en daarom ook al helemaal niet fatsoenlijk praten, dus geef ik hem mijn telefoon. Zijn mond zakt zeker 2 meter naar beneden en zijn ogen vergroten. 'Deze comments zijn absurd.' Mompelt hij. 'Krijg je haat?' Vraagt Luke. Ik knik en doe een poging mijn tranen weg te vegen die natuurlijk weer beginnen te stromen. 'Echt niet normaal veel ook.' Mompelt Ashton helemaal in shock. Thanks ash, want dat wist ik nog niet.

Zie je nou wel? De fans kunnen makkelijk hun mening geven over je. Jouw zogenaamde "vrienden" proberen je alleen maar tevreden te houden. Denk je echt dat ze je echt leuk vinden? Niemand kan iemand zoals jou leuk vinden. Dat zei je moeder ook al.

'Madison, luister alsjeblieft niet naar ze.' Smeekt Ashton die me opnieuw in een knuffel wilt trekken, maar ik duw hem weg en pak mijn telefoon weer terug. 'Spaar me de bullcrap. Ik snap het, ik ben kompleet waardeloos.' Snauw ik nog half huilend. 'Nee, dat is echt niet zo, Madison.' Zegt hij. 'Wat is nou jouw mening tegenover die van miljoenen!?' Flap ik eruit zonder er erg in te hebben. Ashton is gelijk stil en weet niet meer wat hij moet zeggen. 'Ik wil even alleen zijn.' Snikkend ren ik de kamer uit om opnieuw buiten te gaan zitten op hetzelfde stoepje. Ergens wil ik me snijden, maar daar is later nog genoeg tijd voor. Ik moet eerst even mezelf rustig krijgen. Al zou ik niet weten hoe. Ik ben een mess. Ik had het ook nooit moeten doen. Ik had nooit zo stom moeten zijn om te denken dat fans me zouden accepteren voor wie ik ben. Of dat iemand me überhaupt zou accepteren.

Ik ben nog altijd ongewild...