Unwanted ft ~ 1D

- 9. de eerste schooldag -

BELANGRIJKE A/N AAN HET EINDE!

Madison pov
Ik sla mijn kluisje dicht, hopend dat ik mijn code ga onthouden.

9 1 3 9 3
9 1 3 9 3
9 1 3 9 3

Dat moet te doen zijn. Dan besef ik me iets:9/13/93. Dat is Nialls geboortedatum. Dat is easy peasy. Ik heb zometeen mijn eerste ontmoeting met mijn mentorklas wat ik, als ik heel eerlijk ben, pittig eng vind, maar ik ben er nu toch dus ik kan moeilijk terug. Oké, laat ik maar even kijken waar ik zo heen moet. Wacht, waar heb ik de plattegrond gelaten? En mijn rooster? Crap... Ik open mijn kluisje nog eens.

September de 13e 1993

Top. Hier ligt mijn rooster, maar geen plattegrond. Dat wordt zoeken. Ik moet naar lokaal 103. Is dat de eerste verdieping? Ik kijk even rond. Alle lokalen op de begane grond beginnen met 0, dus de eerste verdieping zal wel beginnen met 1, toch? Ugh, niet zo bang doen Madison, je vindt het heus wel. Ik neem een diepe zucht en besluit dan maar gewoon de eerste trap die ik tegen kom naar boven te nemen. Tot mijn grote verbazing kom ik bij de lokalen 100, 101, 102 en 103 uit. Dat was helemaal niet zo moeilijk. Het lokaal is al open en er zitten al mensen in, dus laat ik ook maar gaan zitten. Want ja, wat heb ik te verliezen?

Je waardigheid

Ja hoor, mijn waardigheid. Het moet niet gekker worden. Je gaat nu gewoon naar binnen lopen en zitten Madison. Niet zo moeilijk doen.

Noop

Jawel

Niet

Wel

Nog steeds niet

Ja echt wel

Waarom sta je dan nog steeds voor de ingang van de klas tegen jezelf te praten?

Crap...

'Madison?' Ik word uit mijn gedachtes gehaald door een meneer. Best jong en best wel knap al zeg ik het zelf. Hij glimlacht maar me. 'Jij bent Madison toch?' Vraagt hij. Ik knik. 'Kom je nog binnen, je voorstellen? Of blijf je hier staan?' Vraagt hij. Ik voel mezelf rood worden. Ik had gewoon meteen naar binnen moeten lopen. Domme ik. 'Ik kom de klas in, sorry.' Verontschuldig ik mezelf. De man lacht. 'Het is oké.' We lopen de klas binnen en de leraar sluit de deur achter me. 'Oké klas, dit is Madison, ze is nieuw hier en ze gaat zich nu even voorstellen.' Zegt mijn mentor. 'Jij bent toch die griet die bij Liam in de auto zat?' Word er door de klas geroepen door een wandelende make-up doos. Ik knik en voel mezelf opnieuw heel rood worden. 'Dat klopt. Ik ben Madison...' Ik twijfel even over mijn achternaam. Liam is natuurlijk super bekend dus om nou zijn achternaam te gebruiken, wat nu ook mijn achternaam is, brengt waarschijnlijk alleen maar gedoe. '...Jones. Ik ben 17 jaar en ben net verhuisd naar deze buurt, dus ga ik nu hier naar school.' Mijn hart bonkt in mijn keel. Als mensen maar niet door hebben dat ik lieg. 'Oké, Madison. Leuk je bij ons in de klas te hebben. Ik ben meneer McCarthy, je nieuwe mentor en wiskunde leraar. Neem maar plaats. Er is nog precies 1 plekje over.' Zegt hij. Ik kijk even rond en vind het lege plekje. Het is naast een jongen die er best wel als een badboy uitziet. Maar veel keuze heb ik niet, dus ga ik naast hem zitten. 'Hoi.' Zeg ik en glimlach naar hem. Hij glimlacht terug. 'Jackson.' Zegt hij. 'Madison.' Dan bedenk ik me dat hij dat al weet... 'maar dat wist je natuurlijk al.' Ik geef mezelf een face palm. Wat ben ik een ongelooflijke sukkel zeg. De jongen lacht. 'Is niet erg Madison, je hebt een mooie naam. Ik snap dat je zenuwachtig bent voor je eerste dag.' Ik knik en glimlach weer. Hij spreekt heel lief, maar zijn gezichtsuitdrukking staat heel matcho achtig, dus ik weet niet zo goed wat ik van hem moet verwachten.