Unwanted ft ~ 1D

- 52. betrapt -

Hand in hand komen Louis en ik weer naar de villa toegelopen, maar nog voor we voor de villa zijn waarvan ik weet dat mensen ons door het raam aan kunnen zien komen, laat ik zijn hand los. Louis staat er meteen door stil. 'Wat is er, Mads?' Ik zucht diep. Ik had zo gehoopt dat hij het gewoon zou laten, maar nee natuurlijk niet. 'Het is gewoon... het voelt alsof ik met Nialls gevoelens aan het fucken ben en-' 'en je wilt dus niet dat hij ons zo ziet?' Ik knik een beetje beschaamd. Eerst laat je zien dat het gevoel wederzijds is en vervolgens wil je niet dat mensen je samen zien. Dat is best stom om te zeggen... 'Ik snap het Maddy. Laten we het zo doen.' Louis pakt mijn beide handen vast. 'Wij gaan eerst op een date. Gewoon om te kijken of dit... wij samen... wel gaat werken. Dus voor nu leggen we er nog geen labels op. Goed plan?' Ik glimlach en knik daarna. 'Goed plan.' Louis glimlacht terug. 'Mooi. Laten we naar binnen gaan.' Hij laat mijn handen los, wat ik ergens wel jammer vind, om langs me heen de tuin in te lopen. Ik loop achter hem aan naar binnen, maar let totaal niet goed op waar ik loop waardoor ik niet zie dat Louis midden in de deur opening stil staat en ik keihard tegen hem op bots. Ik val er bijna door om, maar Louis vangt me nog net op. We schieten meteen in de lach, omdat het gewoon een moker domme actie was. 'Je bent echt blind.' Grinnikt hij als hij me omhoog helpt.

'Goed gesprek gehad?' Hoor ik ineens van achter me. Ik had dus niet in de gaten dat iedereen gewoon op de bank zit hierzo. 'Ja, prima.' Ik doe mijn best om mijn immens rode wangen te verbergen. Ik wil hier eigenlijk weg, want het is een super ongemakkelijke situatie aan het worden. Niemand zegt een woord meer. Letterlijk niemand.

Maar, hé, ik word gesaved door de bel, want die gaat. Ik weet ook niet hoe snel ik naar de voordeur moet sprinten en de deur open moet doen. 'Mia?' Ik frons als ik Mia zie staan, maar ze glimlacht lief terug. 'Hi, de anderen komen er zo ook aan. Ik zie dat jij niet op de hoogte was hiervan?' Ik schud mijn hoofd. 'Nee, maar ik ben aangenaam verrast.' Glimlach ik en laat haar binnen. 'Jij hebt hopelijk geen last van gister?' Vraagt ze waarop ik in de lach schiet. 'Nou Mia, dan zal ik je eens wat zeggen: ik voel hem behoorlijk.' Zij schiet nu ook in de lach. 'Je bent zeker de helft ook vergeten? Zoals hoe je Louis heb gekust bij spin the bottle?' En toen kwam de ongemakkelijke situatie meteen terug gevuurt. Thanks Mia...

Maar yet again word ik gered. Dit keer door Ginny en Rose die binnen komen stormen. 'Ginny en Rose in the house!' Gilt Ginny. 'Ga lekker zitten. Wilt er iemand wat drinken? Thee? Koffie?' Vraagt Louis. Iedereen geeft door wat hij of zij wilt. Als laatste komt Louis bij mij. 'Koffie is wel lekker.' Hij schudt zijn hoofd. 'Nee zeker niet. Jij krijgt water. Jij hebt hoofdpijn en water...' Hij kijkt me afwachtend aan. 'Jaja, water helpt tegen een kater. I don't care ik heb zin in koffie.' Hij schudt eigenwijs zijn hoofd. 'Mag ik dan thee?' Hij kijkt even bedenkelijk. 'Nee.' En zo liep Louis de keuken in. Ik spring gelijk op van de bank om achter hem aan te stormen. 'Maar thee is ook water!' Roep ik eigenwijs. 'Daar zit ook cafeïne in. Je krijgt water, Madison.' Ik rol mijn ogen wanneer ik eindelijk in de keuken aankom. 'Dat is theïne dat is anders.' Ik sla mijn armen over elkaar heen. Louis grinnikt en schudt lachend zijn hoofd terwijl hij de waterkoker vult met water. 'Wat lach je nou!?' Hij doet de waterkoker aan en de koffie machine om me daarna zachtjes tegen de koelkast aan te drukken. 'Je bent zo sexy als je boos bent.' Mompelt hij en drukt zacht zijn lippen op die van mij. Ondanks dat we hadden besloten er nog geen labels aan te hangen, kan ik het niet laten om erin mee te gaan. Ik leg mijn handen in zijn nek en hij legt zijn handen op mijn heupen.

'Uh uhm.' We schrikken ons allebei dood wanneer we iemand horen kuchen naast ons. In de opening van de keuken staat Liam met zijn armen over elkaar verbaasd toe te kijken. 'Liam! Oh gosh... sorry ik uhm...' Ik laat Louis vlug los en kom opnieuw niet uit mijn woorden. Wat is het toch met ik die niet uit mijn woorden kom vandaag? 'Madison, niet zo paniekerig doen. Ik vind het leuk, maar ik heb 2 vragen: hoe the fack ging het van zo ontzettend veel haat naar uhm... nou ja, dit? En wanneer waren jullie van plan het ons te vertellen?' Ik krab een beetje ongemakkelijk achter mijn hoofd en kijk hulpzoekend naar Louis die gelukkig niet is vergeten hoe hij moet praten. 'Nou ten eerste is het nog niet officieel iets en wilden we het pas vertellen als het officieel was. En ten tweede heb ik geen idee hoe het zo is gegaan. Je hebt niet bepaald zelf in de hand op die je verliefd word. Het is niet alsof je kan kiezen ofzo.' Liam knikt en toont de eerste paar seconden na Louis zijn uitleg helemaal geen emotie. Niks, nada. Even ben ik bang dat hij boos is, maar al gauw krullen zijn mondhoeken vrolijk omhoog. 'Ik vind het heel schattig en geen zorgen, ik zal mijn mond houden voor zolang jullie willen.' En toen kon ik weer opgelucht ademhalen. 'Ik ga weer naar de rest, maar hou de keuken een beetje heel ja?' Zodra Liam weg is wordt het heel ongemakkelijk tussen Louis en ik. We zijn allebei minstens 20 tinten roder geworden en gewoon nog niet zo comfortabel bij elkaar dat het normaal is om zo ontzettend close te zijn. Ondanks dat het op het moment heem goed voelt, voelt het daarna heel raar. Puur omdat ik weet dat dit de persoon is die mijn leven zuur heeft gemaakt en ik nu doodleuk sta te zoenen met hem alsof het niks is. En ik heb zo'n vermoedde dat Louis er op dit moment precies hetzelfde in staat.

Ik denk dat het goed is dat we maar eerst een keer op date gaan. Ik ben heel benieuwd hoe dat straks gaat...