Okulda ki Çete 2

9.Bölüm/Ayrılık

Gelecek bölümlerden kesitler paylaşılıyor şu an pek aktif değilim ama kesitler gelecek;)

Mertin ağzından

Boş duvara bakıyordum. Öylece bakmak istiyordu canım. Hareket etmek, nefes almak istemiyordum sanki. Öyle bir kırgınlık vardı. Saate bakıp yataktan kalktım. Bugün lokantada çok iş vardı.

Telefonuma Rüyadan gelen mesaja baktım.

'Günaydın yakışıklı'

İstemsizce sırıttım.

'Günaydın güzellik'

Mesaj direkt mavi tik oldu.

'Mert bu akşam ablama gelsene ben orada kalacağım ya çay felan içeriz.'

Rüyayı yanımdan ayırmak istemiyordum. Hep yanımda, kanatlarımın altında olmasını istiyordum. Bu yüzden yine onu görmek için iyi bir fırsat olabileceğini düşündüm.

'Tamam işten çıktıktan sonra duruma göre bakarım❤😘'

Yazıyor, yazısı gözüktü ve mesaj geldi.

'Tamam canım❤😘'

Telefonu kenara koydum ve kalktım. Üstümü giyinip telefonu cebime attıktan sonra çıktım. Annem ve ablam kahvaltı sofrasında beni bekliyordu.

"Günaydın." Dedim ve oturdum.  "Emre nerede? Yatağında yok." Diye kardeşimi sordum.

"Ekmek almaya gitti gelir şimdi." Dedi Ablam. Annem derin içlendi.

"Çocuklar benim sizinle konuşmam gereken birşey var." Anneme odaklanmıştık.

"Ben artık çalışmak istiyorum. Siz çalışırken evde oturamam e durumu biliyorsunuz. Mert bütün maaşını Emreye harcıyor. Okutmaya çalışıyor. Duru desek eve harcıyor. Ben sizin en güzel gençlik yıllarınızı veba etmenizi istemiyorum." Gözüm dolmuştu.

"Anne, sen bize yemek yapıyorsun, temiz evimizde güvenle oturmamızı sağlıyorsun çok şükür aç değiliz, üşümüyoruz yani sen merak etme." Dedi ablam.

"Anne senin varlığın bize yetiyor. Sakın bir daha böyle düşünme lütfen." Ablamla kalktık ve sımsıkı sarıldık.

"Abiii!" Dışardan Emrenin sesi gelmesiyle camdan baktım. Karşısında babam da vardı. Koşarak evden çıkmamla Emre yanıma koştu. "Babam beni alacakmış." Saçını okşadım. "Alamaz ben buradayım." Dedim ve babama yaklaştım.

"Ne işin var burada?" Elini omzuma getirince geri çekildim. "Oğlumla konuşacağım. Erkek erkeğe." Dedi annem ve ablama. "Hayır benim seninle konuşacak birşeyim yok. Ya burada hepimize söylersin ya da gidersin." Dedim.

"Pekala o zaman şöyle söyliyim. Annen sizden ev sahibinin evi satmak istediğini söylemedi ama ev sahibiniz evi satmak istedi." İçimi çektim. "Ee" elindeki poşetten kağıtlar çıkardı ve yüzüme attı. "Evi ben aldım. Şimdi çıkın evimden." Yüzüme tokat gibi inmişti sözleri.

"Bir de annene dava açtım. Velayet davası. Emreyi ben alacağım. İsterseniz sizde benimle kalabilirsiniz." Emre yanıma geldi ve sarıldı. "Abi ben sizden ayrılmak istemiyorum." Yanına eğildim. "Ayrılmayacaksın zaten buna izin vermem." Dedim içini rahatlatacak bir şekilde.

"Alıp gidince görürsün. Her neyse size üç gün müddet veriyorum. Evimden çıkın." Dedi ve gitti.

"Anne, neden söylemedin?" Dedi ablam. "Ben neden çalışmak istedim sanıyorsunuz. Size uygun bir dille anlatacaktım ama o şerefsiz yüzüne anlatamadım." Annem ağlamaya başlamıştı. Ne yapacaktım şimdi?
                *******************
Erenin ağzından