13.Bölüm/Kansızlar

2.2K 148 114
                                    

Mertin ağzından

Yumruğumu içime sığmayan o tarif edilemez hisle sıkıyordum. Derin derin nefesler alırken sanki ayaklarımı birşeyler kaşındırıyor ya da sinek ısırıyormuş gibi hissediyordum.

"Sonra koluma iğne batırıp bayılttılar."

Ablam olanları anlatmıştı. "Ya bunların sıkıntısı bizimle değil mi? Neden ablamı ve Emreyi kaçırdılar?" Dedi gözyaşlarını silerek Rüya.

"Akılları sıra canımızı yakmaya çalışıyorlar ama merak etmeyin kurtaracağız." Dedi Elif.

"Bu sefer bizi masum bir çete olarak tanımayacaklar. Onlar ne yapıyorlarsa bizde aynısını yapacağız." Berkay bağırmaya devam etti.

"Sesimizi çıkarmayacağımızı sanmasınlar. Güçleri kadına, çocuğa mı yetiyor? En kıymetlilere, çiçeklere, neşe kaynaklarına mı yetiyor güçleri. Adamlık mı lan bu?  Diye bağırmaya devam etti ve yumruğunu duvara vurdu.

"Oğlum Emre korkar lan onlardan." Dedim  ve yere çöktüm. Yine çaresizdim, yine koruyamamıştım. Tükenmiştim artık.

"Allah benim belamı versin." Dedim ve hızla ayağa kalkıp sandalyelere tekme attım. "Benim doğmam hata. Daha kardeşime sahip çıkamıyorum." Rüya kolumu tuttu. "Mert sakin ol!"

Parmaklarımı saçlarıma daldırdım. "Ben korkak, beceriksiz bir herifim." Dedim yanaklarımdan yaşlar süzülürken. "Yaşamak benim neyime ki?" Rüya yüzüme sert bir tokat attı.

"Kendine gel Mert! O kansızlar benimde hamile ablamı kaçırdı. Bizim şu an yıkılmamız gerek bunu bana sen öğretmiştin. Geçen kış." Hatırlamıştım. Üniversite sınavına hazırlanırken Rüya ağır bir olay yaşamıştı.

"Mert şu an burada etrafı dökmek yerine polise gitsek ya da gidip tekrar depoya bakmayı denesek en azından bir ipucu buluruz." Diyerek bağırdı ve ellerimi tuttu. "Gidelim, hep beraber gidelim." Rüyanın lafıyla çıkmıştık. Mekanı kapatırken ani bir fren sesi duydum.

Arda abi gelmişti. Hızla arabadan indi. "Rüya neler oluyor? Niye çağırdın beni Bahar nerede?" Sesi telaşlı geliyordu.

"Arda abi herşeyi yolda anlatacağız." Dedi Rüya ve çeteye döndük. "Biz Arda abiyle geliriz siz Berkayla gidin." Dedik. "Ama bir kişi dışarda kalıyor." Dedi Berkay.

Talhayıda almıştık.

Fabrikanın önüne gelmiştik. Hızla indik ve kapıya sertçe vurduk. Ama ses dahi yoktu. Telefonum çalınca baktım. Bilmediğim bir numaraydı.

"Alo"

Bir kahkaha sesi geldi.

"Bizim o depoya mı gideceğimizi ciddi ciddi düşündünüz mü salaklar."

Erenin sesiydi bu.

"Piç"

"Çok komiksin Mert. Rüya bu komikliğinden etkilendi kesin. Kızlar kendilerine güldüren erkeklere bayılırlar."

Tekrar kahkaha patlattı.

"Bu lafları ağzına tıkayarak öldüreceğim seni. Bu saatten sonra korksan iyi edersin."

"Neyse sen şakadan anlamıyorsun. O zaman ciddi konuşalım. Emre perişan durumda, korkudan nasıl ağlıyor bir bilsen."

İçim tutuşmuş yanıyordu, yüreğimi ince ince kesiyorlarmış gibiydi.

"Şimdi ben düşündüm ve bir karar verdim. Emre birader çok korkmuş onu size teslim edeceğim ama babasının güvenli gölgesine."

Sinirden boynumdaki damarların hareket ettiğini hissediyordum.

Okulda ki Çete 2Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin