Daglicht (na morgenrood) twilight

Tijd

Edward! Esmée rende op Edward af. Waar zat je? Iedereen kwam aangerend. Edward vertelde snel waar hij was. Renesmee kwam ook aangrend. Pap! Gilde ze. Edward spreidde zijn armen. Renesmee knuffelde hem. Ik heb je zo gemist. Fluisterde ze. Ik jou ook ness. We moeten je even inlichten over de afgelopen overleggen. Zei Carlisle. Edward knikte. Met zijn alle liepen we naar binnen. We gaan het nog een keer proberen met Alice. Of ze de verkeerde toekomst kan laten zien. We zorgen dat de Volturi komt. Maar Nessie moet dan wel veilig zijn. Begon Carlisle. Nee. Zei Edward op zijn gedachte. Nee, nee, nee, daar komt niks van in. Nee. Edward, het is de enigste manier om Renesmee veilig bij iemand te laten. Smeekte ik. Nee. Einde discussie. Breng Renesmee naar Denali. Daar is het te laat voor Edward. Edward schudde weer zijn hoofd. Nee. Het is m'n dochter die ga ik niet bij een jongen laten logeren, laat staan een weerwolf. Ik zuchtte. Edward alsjeblieft. Het is de enigste oplossing. Ze zullen heus niks geks doen. Edward stond op. Nee. Hij liep naar buiten. Ik rende achter hem aan. Edward, alsjeblief. Het is de enige manier om Renesmee in veiligheid te brengen. Heb je liever dat ze mee het veld op gaat? En misschien wel tegen de dood aanloopt. De dood? Achter me kwam Renesmee aangelopen. Gaan jullie vechten m-met de Volturi? Ik zag de geschrokken blik in haar ogen maar ontkennen had geen zin meer. Ik sloot mijn ogen. Misschien. Vandaar dat jij naar Jake gaat. Nee. Als je nou wat jonger was, en jullie nog niks hadden dan zou ik overwegen om het goed te keuren maar nu. Zei Edward nors. Papa heeft gelijk, ik ga mee het veld op. Ik hoor ook bij jullie dus ik ga ook mee. Mijn hoofd schoot haar kant op. Daar komt niks van in. Jij gaat naar Jake, of Edward dat nou leuk vind of niet. Je gaat niet mee het veld op. Ook Edward schudde zijn hoofd. Hij zuchtte diep. Goed, ga dan maar naar Jacob maar als ik merk dat er ook maar iets tussen jullie gebeurt is krijg je huis arrest. Dat doe je maar als je volwassen bent. Renesmee rolde met haar ogen en liep weg. Edward? Waarom doe je zo wantrouwig? Ik liep naar hem toe en streek met mijn vinger over zijn wang. Jacob is erg lief voor haar. Edward knikte. Dat weet ik, maar, ik vind het moeilijk om haar zo groot te zien worden. Ik glimlachte. Dat is lief Edward maar de tijd is aangebroken. Ons kleine meisje wordt groot. Edward lachte. De manier waarop ons werd gezegd vond ik nog steeds leuk. De volgende dag hing Jacob heel de dag bij ons rond. Hij was ook helemaal ingelicht. En hij zou alles tegen Sam zeggen. De roedel zou in het bos blijven om als het fout ging mee te vechten. Jacob en Seth zouden bij Renesmee blijven om haar daar te beschermen. Met zijn alle zaten we in de woonkamer. Opeens kreeg Alice een visioen. Alice? Wat zie je? Vroeg Carlisle. De Volturi, ze komen met onweer. Mompelde Alice. Carlisle schoot naar haar toe. Wat zie je precies? Aro, Marcus, Caius, Jane, Alec, Felix, Demetri, en Jasper. Carlisle gezicht lichtte op. Niet heel de wacht? Alice schudde haar hoofd. Dan komen ze niet om te vechten. Zei Esmée. Edward sloeg zijn arm om me heen. Ik was opgelucht. We hoefden niet te vrezen voor onze levens. Langzaam liep ik terug naar huis. De stilte was fijn met al dit gedoe. Wat als het niet werkt met Alice? Als alles fout gaat? Dacht ik steeds. En met Renesmee. Heeft Edward gelijk? Is ze nog te jong om bij een jongen te logeren? Misschien moet ik haar wel naar Denali brengen. Ik vertrouw Jacob volkomen maar het toch vertrouwde ik de situatie niet helemaal. Die avond bracht ik Renesmee naar bed. He, morgen breng ik je naar Jake. Ik wil dat je daar blijft totdat we je komen ophalen goed? Jacob en Seth zullen voor je zorgen en je beschermen. Renesmee knikte. Maar mam, jullie komen toch wel terug? Vroeg ze bezorgt. Ik streelde over haar haar. Tuurlijk, maar het is allemaal een beetje afwachten van wat er gaat gebeuren. Geen zorgen Renesmee, het komt goed. Ik ben trots op je. Renesmee glimlachte half. Ik zag dat ze het moeilijk had. Ik hou van je. Ik ook van jou mam. Ik gaf haar een kus en liep toen de deur uit. De volgende dag rommelde het weer de hele tijd maar het onweerde niet. Om 4 uur in de middag namen we afscheid van Renesmee. Ze had 2 koffers mee. Rosalie gaf haar een kus. Veel plezier bij Jake. Zei ze zacht. Emmett knuffelde haar. Esmée knuffelde haar ook. Carlisle en Alice tilde haar op. We zijn trots op je Nessie. Samen met Edward liepen we naar buiten. Ik ga je missen. Zei Edward. Ik jou ook pap. Edward drukte een kus op haar voorhoofd. Ik hou van je pap. Ik ook van jou lief. Daarna reed ik met Renesmee weg. Heb je zin om naar Jacob te gaan? Renesmee haalde haar schouders op. Tuurlijk wel, maar waarschijnlijk ben ik toch te nerveus. Ik pakte haar hand. Renesmee, je moet er gewoon van genieten. Wij redden het wel. Renesmee glimlachte. Maar ik zag dat er nog iets dwars zat. We kwamen aan bij Jacob. Bels! Nessie! Riep hij. Ook Billy kwam naar buiten. Wauw Bella, ik heb je lang niet gezien. Zei hij lachend. Ik glimlachte. Veel plezier schat. En echt waar maak je geen zorgen. Ik streek over haar wang. Ik hou van je. Ik ook van jou mam. Renesmee liep naar Jacob. Zorg goed voor haar! Riep ik. Jacob lachte. Altijd. Ik zuchtte diep en reed toen weg.