Daglicht (na morgenrood) twilight

Vertrouwen

Ik kon het niet geloven. Edward was zo ontzettend jaloers of wantrouwig. Hij vertrouwde David niet, terwijl David de broer van Jacob was. Ik vertrouwde hem volkomen. Het enige wat ik niet vertrouwde was de liefde die David voor Renesmee had en de liefde die Renesmee voor David had. Het leek net alsof David de nieuwe Jacob was. Renesmee was stukken minder depressief. Ze was zelfs vrolijk ondanks dat Jacob er niet was. En dat vond ik hartstikke fijn maar toch ook weer niet. Wat als David en Renesmee iets zouden krijgen? Jacob zou David niet heel laten. Ook al zijn ze broers. Ik wilde Edward niks over de sporen vertellen die Sam geroken had omdat ik niemand ongerust wilde maken. Bell? Ik staarde voor me uit in de les. David zwaaide met zijn hand voor mijn gezicht. Verbaasd keek ik hem aan. Wat? David stond lachend op. De les is voor bij. Oh. Snel raapte ik mijn boeken bij elkaar. Samen liepen we naar buiten. Edward was jagen. Dus, ik ga weer mee vandaag naar Nessie. Zei David onder het rijden. Ik zuchtte diep. En zette de auto aan de kant. Luister David, je moet begrijpen dat Renesmee 'van' Jacob is. Jacob kan niet leven zonder Renesmee. Dus ik heb liever niet dat er 'iets' tussen jullie ontstaat, want het is wel je broer he? Verbaasd keek David me aan. Bella, er gebeurt helemaal niks tussen ons. Ik ben gewoon vrienden met de dochter van mijn beste vriendin en vriendin van mijn broer. Ik glimlachte. Beste vriendin. Dacht ik lachend. Net als Jacob. Maar geloof me, ik zie heus wel jullie relatie. David haalde zijn schouders op. Jacob is mijn broer, ik zou hem dit nooit aan doen. Ik knikte en reed weer verder. Thuis kwam Renesmee naar buiten gerend. Ze gaf me een knuffel en David daarna. We gaan het bos in. Zei Renesmee na een tijdje. Ik keek naar David maar hij deed niks. Renesmee pakte zijn hand en trok hem mee het bos in. Na een tijdje waren ze nog steeds niet terug. Net toen ik naar buiten wilde gaan om ze te zoeken hoorde ik 6 wolven rennen. Ik herkende het niet dus het moest wel de roedel van David zijn. Ik liep naar buiten. Opeens kwamen 6 grote wolven het bos uitgelopen. Zonder David. De grootste transformeerde weer tot mens. Bella, heb je Dave gezien? Ik schudde mijn hoofd. Hij ging met Renesmee het bos in. Mijn hoofd schoot de kant van het bos in. De roedel van Jacob. Ze waren hier ook. En Jacob was boos. Hij gromde hard. Meteen ging de roedel van David ook grommen. Zonder er bij na te denken rende ik op het gegrom af. Ik hoorde de roedel van David ook achter me aan. Eenmaal bij het gegrom zag ik David en Jacob tegen over elkaar staan. Allebei grommend. De roedel van Jacob stond achter Jacob en de roedel van David was achter David gaan staan. Renesmee stond hulpeloos in het midden. Snel rende ik naar haar toe. Jacob gromde nog een keer. Uit reflex gromde ik naar hem. Hij leek te schrikken want zoiets deed ik bijna nooit. Wat is er gebeurd? Vroeg ik aan Renesmee. David en ik waren in het bos. En je weet wel. Opeens kwam Jacob en.... Jacob onderbrak haar met een luide grom. Ik balde mijn handen tot vuisten. Ik was woest. Op David. Ik had hem nog zo gewaarschuwd. Dat hij niks moest flikken met mijn dochter. David rende op Jacob af. Zonder erbij na te denken gooide ik hem ver naar achter. Ik was kwaad. Mam! Gilde Renesmee. De roedel van David kwam grommend op me af maar ik was niet bang. Ik was sterker dan twee wolven en Jacob en zijn roedel zouden mij wel helpen. Ik wist niet waarom maar ik kon mijn boosheid moeilijk onder controle houden. Grommend liep ik op de roedel van David af. Ik hoorde Jacob achter me aan. Net toen ik aan wilde vallen sprong Renesmee ertussen. Mam! Stop! Jake! Alsjeblieft! Begrijpen jullie dan niet dat ik er ook ben? Dit gaat niet tussen wat jij vindt mam, of jij Jake, dat gaat over wat ik vind want uiteindelijk maar ik de beslissing die ik wil. En daar kunnen jullie tegen zijn of niet, het is de beslissing die ik neem. Ik begrepen?! Met tranen in haar ogen liep ze weg. Renesmee heeft gelijk. Jacob keer terug naar Forks. Renesmee komt wanneer zij er klaar voor is. En David, jou hoef ik voorlopig niet meer te zien. Ik heb je gewaarschuwd en nu kan je vertrekken ook. David draaide zich om en rende het bos in. Zijn roedel volgde hem. Jacob huilde maar ik stak mijn hand op. Genoeg. Ga nu. Jacob keek me verdrietig aan maar keerde daarna wel om. Toen ik uiteindelijk alleen was zakte ik neer op de grond. David Black, broer van mijn schoonzoon / beste vriend, pakte de vriendin van zijn eigen broer af. Terwijl ik hem nog zo gewaarschuwd had. Hoe kon hij? Renesmee? Riep ik zachtjes. Niemand reageerden. Renesmee! Ik liep haar spoor achterna. Uiteindelijk zag ik haar zitten op een omgevallen boom. Ze huilde. Nessie, wat is er nou allemaal precies gebeurd? En ik wil de waarheid. Renesmee zuchtte. David en ik waren in het bos, en toen gingen we zitten en praten. En toen boog hij naar me toe en kuste hij me. Ik keek haar verbaasd aan. Renesmee keek naar beneden. Ik zag dat er nog iets dwars zat. Renesmee, de waarheid alsjeblieft? Renesmee schopte tegen een hoop bladeren. Goed dan, ik kuste hem. Punt uit. Ongelovig stond ik op. Waarom? Je weet dat vreemdgaan slecht is en vooral als je omgaat met 2 wolven die als ze ook maar even boos zijn je zo kunnen verslinden. Renesmee keek weg. Ik deed het alleen omdat ik Jacob miste. Aha, dus je gebruikte David? Renesmee antwoordde niet. Het spijt me mam. Zei ze na een tijdje. Ik knuffelde haar. Je hoeft mij geen excuses aan te bieden, maar de waarheid moet wel naar Jacob. Renesmee begon weer te snikken. Hoe moet ik dat vertellen dan? Jacob gaat me haten. Ik schudde mijn hoofd. Jacob is ingeprent met jou, dat kan niet. Dus als je er klaar voor bent keren we terug naar Forks en vertellen we hem alles afgesproken? Renesmee knikte. En wat betreft David laten we maar even voor wat het is. Ik zal wel een keer een hartig woordje met hem spreken. Renesmee lachte. Ik hou van je mam. Ik ook van jou Nessie. Kom we gaan weer terug naar binnen.