Daglicht (na morgenrood) twilight

Ongeluk

VANUIT JACOB:

Ik was bewusteloos als wolf. Ik kon niet zien, horen, bewegen of voelen maar zo gauw die Alec weg was had ik weer al mijn zintuigen terug. Ze waren weg. Met Renesmee. Ik rende het spoor achterna maar het was uitgewist. Achter me hoorde ik de andere wolven rennen. Zij waren natuurlijk helemaal ingelicht door dat gedachte lezen. Ik huilde. Hoe kon dit gebeuren? Hoe kon het dat ik haar niet beschermde? Jake het is niet jouw fout, die Volturi chanteert! Dacht Sam. We moeten het de Cullens vertellen. Dacht Seth. We moeten haar eerst redden! Dacht ik. Nee! Wij kunnen niet als wolven daar komen. En dan verliezen we allemaal. Dacht Sam. Oke ik ga wel naar de Cullens dan blijven jullie zoeken goed? Vroeg Seth. Ja. Was Sams korte antwoord. Ik cirkelde rond en rond. Maar nergens ving ik het spoor van de Volturi op. Hoe kon ik zo stom zijn? Als ik gewoon meteen aangevallen had dan zouden ze nu dood zijn. Ik bleef rennen en rennen maar veel zin had het niet. Ik moest toch iets kunnen doen?

VANUIT BELLA:

Ik reed weer weg van Jacob. Ik was zo opgelucht dat alles weer normaal werd. Jasper was terug, Renesmee was vrolijk, Edward was vrolijk. Ik was vrolijk. Iedereen was vrolijk. We konden onze oude routines weer oppakken. Toen ik aankwam bij het huis hingen er vlaggetjes. Alice en Jasper waren onafscheidelijk. Jasper had bloedrode ogen maar omdat hij hiervoor al van dieren bloed leefde werden ze eerder goud. Ik kuste Edward. Iedereen was gelukkig. Hoe gaat het met Nessie? Vroeg Carlisle. Goed hoor, ze is erg opgelucht. Carlisle glimlachte. En met Jacob? Ook goed. Ze zijn erg lief samen. Edward zuchtte. Ze hebben toch niks uitgespookt he? Ik wreef over zijn wang. Tuurlijk niet. Opeens uit het bos kwam Seth aan gesprint. Verbaasd liep ik naar hem toe. Seth wat is er? Edwards ogen werden groot. Ik ga haar halen nu! Wat? Is er iets met Renesmee? Seth knikte. De Volturi heeft haar ontvoerd. Met grote ogen staarde ik hem aan. En Jacob dan? Jane en Alec hadden hem uitgeschakeld en toen hij weer bij bewustzijn kwam waren ze weg. We moeten haar redden nu! Zei Edward vastberaden. Heel mijn goede humeur was op een slag weg. Waarom zit de Volturi ons zo in de weg. Aro zei steeds tegen Renesmee dat hij antwoorden wilde. Zei Seth. Ik was boos. Heel erg boos. De Volturi is nu te ver gegaan. Weer gloeide het stroom over mijn lichaam. Kon de Volturi ons niet gewoon met rust laten? Ik stapte naar buiten. Dit is niet eerlijk meer. Ik ga haar halen, nu. En ik sterf liever dan dat ik mijn meisje daar laat zitten. Edward ging naast me staan. Dan sterven we samen. Hij pakte mijn hand. Nu is het klaar. We gaan vechten. De Volturi geeft ons geen andere optie. Blijkbaar willen ze een gevecht. Zei Carlisle. Ik knikte. Begrijpen jullie het dan niet? Wij kunnen never nooit winnen van de Volturi, zelfs niet met de roedel. We moeten gemeen spelen. Zei Emily geïrriteerd. Hoe bedoel je? We moeten Jane of weet ik veel wie zien te krijgen en dan Aro chanteren. Emmett grijnsde. Mijn gemene meisje. Carlisle schudde zijn hoofd. We kunnen Jane nooit krijgen en als het lukt dan is het te gevaarlijk. Ze heeft een te gevaarlijke gave. De Volturi zal met heel de wacht komen en ons alsnog uitschakelen. Maar wat nou als we zeggen dat als Aro aanvalt Jane eraan gaat? Nu schudde Esmée haar hoofd. Dan zegt Aro vast dat als wij Jane doden dat hij Renesmee dood. Het enige wat we kunnen doen is vechten. Rosalie schudde haar hoofd. We kunnen beter een plan bedenken. Rose heeft gelijk. Zonder plan gaan we er allemaal aan. Zei ik daarna. Ik zuchtte. Ik dacht dat het voorbij was, maar nee het wordt alleen maar erger.

Sorry, sorry voor het korte hoofdstuk. Inspiratie is een beetje weg. Er komt hierna een hoofdstuk vanuit Renesmee, dat is iets makkelijker. Laat vooral even een comment met tips achter. Die zijn altijd van harte welkom! Kusjes.