Daglicht (na morgenrood) twilight

Uit

De spanning was om te snijden. Edward was woest. Zo had ik hem nog nooit gezien. Hij herhaalde steeds hetzelfde. Ik zei het toch. Die wolven hebben een slecht invloed. Als Renesmee of ik ook maar iets verkeerds zeiden werd hij alweer kwaad. Hij verbood Renesmee en mij noch met David noch met Jacob te praten. Wat ik onredelijk vond want ik ben volwassen en Jacob heeft niks misdaan. De volgende dag bleef Edward thuis van school. Ik ging wel. Snel reed ik naar school. Eenmaal op de parkeerplaats was het hartstikke druk. Geen tijd nu om met David te praten. Dacht ik. Toen ik het lokaal inkwam stond David nonchalant tegen de tafel te leunen. Met een kwade blik liep ik langs hem. David keek me verbaasd aan maar de leraar begon te praten. Toen de dag eindelijk klaar was liep ik naar mijn auto. Het was bijna helemaal leeg. Ik bleef expres wachten totdat iedereen weg was en David van bijles afkwam. Zodat ik hem maar eens flink de waarheid kon vertellen. Na een half uur was iedereen weg. David kwam naar buiten. Ik leunde tegen mijn auto. Verbaasd keek hij me aan. Bella? Wat doe je hier? Wat is er? Ik keek hem sarcastisch aan. Dreigend liep ik naar voren. Nu ik hem zag werd ik weer kwaad. Weet je wat er is David? Jij hebt heel mijn familie verpest. David liep geschrokken naar achter. Hoe bedoel je? Kwaad keek ik hem aan. Hou je niet van het domme. Zelfs ik hoorde de kille toon die Edward ook wel eens had. David deed nog een stap naar achter. Bella, ik weet echt niet waar je het over hebt. Dat was de druppel. Kwaad pakte ik hem bij zijn nek en duwde hem hard tegen de muur. Ik moest moeite doen om hem niet dood te knijpen. Door mijn strakke greep kon hij niet tot wolf veranderen. Vuile hond! Je weet even goed waar ik het over heb! Je broer bedriegen?! Als jij je nog een keer in de buurt van Edward, Alice, Renesmee of wie dan ook uit mijn familie vertoont, ga je eraan hond! Met een grom liet ik hem op de grond vallen. Ik moest nu snel wegwezen totdat hij wolf werd. Hij veranderde niet. Maar zijn hete hand hield me tegen. Strak. Hoe kon hij zo sterk zijn? Bella laat me het uitleggen. Ik trok mijn hand los. Er valt niks uit te leggen. Blijf bij mij, mijn familie en Jacob uit de buurt begrepen?! Ik wilde weer weglopen maar David hield me weer tegen. Ik weet niet hoe maar hij was ineens mega sterk. Bella luister. Dit kan ik uitleggen. Luister nou. Ik snoof. Een minuut. David zuchtte. Renesmee lijkt mega veel op mijn oude vriendin. Qua uiterlijk maar ook qua innerlijk. En zelfs haar naam een beetje. Rebecca. Ik gromde zachtjes. Dat geeft toch geen reden om haar meteen te 'versieren'. Laat me uitpraten. Ik zuchtte. Ik mis mijn Rebecca. Weer zuchtte ik. Dan zoek je haar weer op. David keek weg. Ze is... Dood. Ik schrok. Daar had ik niet aangedacht. Meteen was al mijn woede omgegaan in medelijden. Ik wist precies hoe het was om je 'liefde' te verliezen. Het spijt me. David knikte. Mij ook en ik beloof dat ik haar niet meer zal zoenen of wat dan ook. Ik keek verbaasd op. Renesmee zei dat zij jou had gekust. David schudde zijn hoofd. Zie je, net als Rebecca. Proberen altijd de andere eruit te praten en zelf alle schuld op zich te nemen. Ik schudde mijn hoofd. Nee, dat doet ze alleen bij mensen waar ze echt van houdt. Misschien moet jij dat ook eens proberen. David keek me verbaasd aan. Ik glimlachte kort en liep terug naar mijn auto. Misschien ging hij nadenken en inzien dat dit net zo goed de schuld is van hemzelf en dat hij degene moet zijn die de stap moet maken om het ooit nog goed te maken met Jake. En niet alleen Renesmee. Ik besloot regelrecht door te rijden naar Forks. Edward moest maar wachten. Dit was belangrijker. Dit ging over mijn dochter en mijn beste vriend. Begin van de avond kwam ik aan bij de oprit van Jacob. Het licht brandde maar er was niemand buiten. Ik klopte aan. Billy deed open. Zijn gezicht zag er moe en chagrijnig uit. Maar toen hij mij zag staan klaarde hij op. Bella! Ik ben zo blij dat je er bent. Jacob is ontroostbaar. Depressief. Al dagen. Ik glimlachte. Is hij buiten? Billy keek me scheef aan. Nee, hij is al dagen niet naar buiten geweest. Ik schrok. Billy, je moet me met hem laten praten. En je moet me de tijd geven. Alsjeblieft neem een douche. Zorg voor jezelf. Ik zorg wel voor Jacob. Billy schudde mijn hoofd. Onmogelijk. Hij doet zijn deur niet open. Ik lachte. Eigenwijze jongen. Daar zorg ik wel voor. Billy keek me wantrouwig aan. Ik zuchtte. Billy. Alsjeblieft, het lukt. Als je me de tijd geeft. Billy keek me nog even aan en liet me daarna erdoor. Eenmaal boven was Jacobs deur gesloten. Ik hoorde hem niet snurken of slapen. Maar andere geluiden hoorde ik ook niet. Alleen regelmatige ademhalingen. Jacob? Geen antwoord. Jacob?! Zei ik wat harder. Ga weg. Zei hij na een tijdje. Jacob, ik ben het Bella. Jacob verroerde zich niet. Jacob! Maak de deur open. Alsjeblieft. Weer niks. Ik zuchtte. Dan maar op de agressieven manier. Ik pakte de deurklink vast en brak hem met een kleine krimp open. Ik glimlachte kort. Zo sterk was ik dus. Jacob keek me schuw aan. Hij was enorm afgevallen. Zijn spieren waren uitgedund en zijn gezicht was slank. Zijn haar zat in vette pieken omhoog en hij had enorme wallen. Fijn ben jij, mijn deur kapot maken. Ik lachte. Jake wat zie je er uit zeg! Hoelang heb je wel niet gegeten. Jacob lachte niet. Kom je hier om me belachelijk te maken? Want dan kan je regelrecht weer vertrekken. Ik zuchtte en ging op zijn bed zitten. Jacob luister, David deed het niet met opzet. Jacob keek me sarcastisch aan. Oja, zijn lippen zaten zeker per ongeluk op die van Renesmee. Ik zuchtte. Laat me uitpraten. Zijn ex vriendin, Rebecca, lijkt enorm veel op Renesmee. Weet je Jake, dit klinkt vast erg dom, maar karma heeft je te pakken. Weet je nog, toen je mij kuste, hoe Edward zich voelde, en ik weet dat het niet hetzelfde is aangezien het je broer is maar toch. Je moet je erover heen zetten. Het is gebeurd, verleden tijd. Het zal niet meer gebeuren. En ik weet dat het moeilijk is maar je moet het accepteren. Renesmee geeft zielsveel om je. En ik ook. Jacob was stil. Hij staarde voor zich uit. Weet je Bella. Jij weet niet hoe het voelt om twee keer van je grootste liefde te worden bestolen. Jij weet dat niet, Renesmee weet dat niet en Edward weet dat ook niet. Bella, jij was mijn droom. Die moest ik opgeven. Jij bracht mijn nieuwe droom op de wereld. En mijn twijfels beginnen te komen om ook die droom op te geven. Forks, Minnesota. Dat ligt kilometers uit elkaar. Renesmee en David in Minnesota, Jacob in Forks. Dit keer was ik stil. Ik zuchtte. Het werd tijd dat Jacob ging inzien dat hij de enige was die Renesmee nog kon troosten. Luister. Luister heel goed naar wat ik ga zeggen. Renesmee, is even depressief als jij. Ze heeft enorm veel spijt, en ze mist je zielsveel. Begrijp, Jacob Black, dat jij de enige bent die Renesmee kan redden, en dat Renesmee de enige is die jou kan redden. Ik sprak de woorden extra langzaam uit. Jacob keek naar het dekbed. Ik weet het niet. Wat als het weer mis gaat. Ik schudde mijn hoofd. Dat gaat het niet. Wat mij betreft mag jij, Billy en heel je roedel in het bos van Minnesota komen wonen, misgaan gebeurd niet. Renesmee zegt zelf dat het de grootste fout van haar bestaan was. Jacob knikte. Ik wil even alleen zijn goed? Ik knikte. Ik stond op en liep naar buiten. Bella? Ik draaide me om. Ja? Blijf je wel hier? Misschien rijd ik morgen met je mee terug naar Minnesota. Ik glimlachte en knikte opgelucht. Het was gelukt.

Sorry voor het lange wachten. Er zijn een paar verhalen opgestuurd. Helaas te kort om echt te publiceren maar ik heb er wel een paar leuke ideeën uit opgedaan. Bedankt trouwens voor de 5k! Kusjes.