Daglicht (na morgenrood) twilight

Date (vanuit Renesmee)

Om 6 uur s'avonds kwam Jacob naar ons toe om mij op te halen. Mijn moeder drukte een kus op mijn hoofd. Veel plezier. Dankje mam. Samen met Jake stapte ik de Volvo van mijn vader in. We schoten de weg over. Het was nogal gênant. Mijn vader zat de hele tijd de gedachtes van Jacob door te spitten. Als Jake aan iets verkeerds dacht begon mijn vader erover. Doe maar als ik er niet ben. Zei Edward weer op een van de gedachtes van Jacob. Jacob zuchtte. Kan je stoppen? Vroeg Jacob geïrriteerd. Edward schudde zijn hoofd. Zolang jij uit wilt met mijn dochter, blijf ik dit doen. Jacob zuchtte weer. Pahap. Smeekte ik. De volgende keer gaan we in het geheim. Dacht ik. Ik vergat even dat mijn vader mijn gedachtes kon lezen. Ik dacht het dus niet jongedame. Bah. Had ik dat schild van mijn moeder maar. Eindelijk kwamen we bij de bioscoop in Seattle aan. Dankje pap. Riep ik en ik stapte de auto uit. Een harde wind deed mij rillen. Ik trok mijn jasje iets dichter. Maar het hielp niet viel. Jacob ging naast me lopen. Hij was enorm voor een 16 jarige jongen. Hij zag dat ik het koud had. Met zijn ene hand pakte hij mijn hand en zijn andere sloeg hij om me heen. Meteen had ik het warmer. Ik was zo blij met Jake. Achter me hoorde ik mijn vader toeteren. Meteen liet Jake me los. Jake was heel lief voor me. Vroeger als oppas, daarna als broer en nu langzamerhand als vriendje. Hand in hand liepen we de bios in. Waar wil je heen? Ik haalde mijn schouders op. Maak niet zoveel uit. Jacob wees een film aan en ik knikte gewoon. Het maakte me vrij weinig uit. Als ik maar bij Jacob was dan was alles goed. Jake kocht 2 kaartjes en we liepen naar de zaal. We kozen een plek achteraan in de hoek. Ik legde mijn hand op de leuning. De film begon met reclames. Al snel legde Jacob zijn hand op de mijne. Zijn hand was een stuk groter. De film ging over een stel dat in de problemen kwam. De zaal was bijna helemaal leeg. Midden in de film begon Jacob ineens te lachen. Verbaasd keek ik hem aan. Jake had een erg aanstekelijke lach dus lachte ik hard mee. Uiteindelijk had ik de slappe lach terwijl ik niet eens wist wat er grappig was. Ook Jake lag in een deuk. De mensen die in de zaal zaten keken ons geïrriteerd aan. Toen we klaar waren met lachen keek ik Jake verbaasd aan. Wat was er eigenlijk grappig? Jake schoot weer in de lach. Die man... Ha... Zijn gezicht... Haha... Meteen lachte ik weer mee. Uiteindelijk waren we klaar met lachen. Jacob keek me aan. Met zijn prachtige ogen. Hij streek met zijn hand over mijn wang. Ik probeerde me te focussen. Maar hij was te mooi. En toen zaten zijn lippen op de mijne. Heel zacht en teder. Ik legde mijn hand in zijn nek. De kus werd dwingender. Jake hield mijn gezicht nog steeds tussen zijn handen. Ik vlocht mijn handen door zijn haar. Opeens kuchte er iemand luid. Ik schrok en trok me los. Een werknemer stond naast onze stoelen. De film was afgelopen. Lachend stonden we op. Edward stond er nog niet. We gingen tegen een muurtje staan. Jacob ging voor me staan. Liefste Renesmee Cullen, zou je mijn vriendin willen zijn? Zei Jacob met een serieuze blik. Ik lachte. Ja. Jacob tilde me met gemak op. Hij drukte weer zijn lippen op de mijne. Ik vlocht weer mijn vingers weer in zijn haar. We stonden al een tijdje te zoenen toen het begon te regenen. We trokken er niks van aan. Maar uiteindelijk begon het te hagelen. Mijn vader was er nog steeds niet. Er was al een half uur voorbij. Ik ijsbeerde op een neer. Waarom komt hij nou niet? Mompelde ik steeds. Hij komt wel. Zei Jacob steeds maar na een uur gaf hij ook de moed op. We bleven nog een kwartier wachten maar toen hij er nog steeds niet was besloten we te lopen. Dansend liepen er over de weg. Maar na een kwartier lopen vonden we het te saai worden. Kom je op mijn rug? Vroeg Jacob ineens. Verbaasd keek ik hem aan. Jacob grijnsde. Hij liep naar het bos. Ik lachte en liep hem achterna. In het bos stond een enorme wolf. Hij bukte zodat ik op kon stappen. Lachend ging ik zitten. Meteen begon hij op volle vaart te rennen. 5 minuten later waren we al in het bos van mijn huis. En op 20 meter van het huis af stopte hij. Jacob rende het bos in en kwam even later terug in mensen gedaante. Toen we binnen kwamen voelde ik die spanning weer hangen. Die sinds een paar weken erg sterk was. Mijn moeder zat voor zich uit te staren. Ze had niet in de gaten dat wij binnen kwamen. Maar mijn vader was nergens te bekennen. De andere waren ook een beetje aan het staren. Niemand was iets nuttigs aan het doen. Ik wist dat er iets was maar wat? Dat hielden ze voor mij verborgen. Maar het had iets te maken met Jasper. Dat wist ik zeker.