Daglicht (na morgenrood) twilight

Weg

Bella! Riep Tanya toen ze naar buiten kwam. Ik knuffelde haar. Ik heb je zo lang niet gezien! De laatste keer was ongeveer een jaartje geleden. Ik knikte. Na het probleem met Irina zijn ze nog 2 keer langs geweest maar daarna niet meer. Ook Kate, Elazear en Carmen kwamen naar buiten. Een voor een omhelsde ik ze. Wat is er gebeurd? Vroeg Kate toen we naar binnen liepen. Edward heeft ruzie met Jacob. Begon ik. Die hond? Ik lachte. Die ja. Hij is ingeprent met Renesmee. En ze is nu op de leeftijd om samen te zijn, weet je wel? Maar Edward is het daar nog niet helemaal mee eens. Kate glimlachte. Echt iets voor Edward. Bedankt dat ik mocht komen. Zei ik. Je bent altijd welkom Bella. En hoe gaat het met Carlisle? Vroeg Elezear. Ik kletste even bij over de familie. Het probleem met Jasper en de rest. Ze waren erg aardig maar ik moest me focussen. Op alles. Nadenken over Edward, over Renesmee en Jacob. Ik stond op. Ik loop even een blokje om goed? Kate knikte. Geef maar een gil als je iets nodig hebt. Ik glimlachte. Bedankt. Daarna liep ik naar buiten. Voor een mens zou het erg koud zijn maar daar had ik geen last van. Toch om niet op te vallen trok ik een dikke bont jas aan. Daarna stapte ik de sneeuw in. Ik begon te lopen. Ik moest iets doen om te zorgen dat Edward Jake vertrouwd. En dat Jake met Renesmee omgaat zoals zij wilt. En dat Renesmee zegt wat zij wilt en niet om iemand plezier te doen. Ik zuchtte. Hoe? Na een tijdje ging ik in de sneeuw zitten. De enige manier ik die ik vond was praten. Maar hoe? Ik had al zo vaak gepraat met Edward en Renesmee. Maar niks overtuigde hen. En als ik nog meer voor Jacobs kant zou kiezen zou Edward alleen maar overstuur door raken. Ik moest toch iets kunnen zeggen wat hem zou overtuigen? Ik staarde naar het landschap. Het was prachtig. Overal witte sneeuw en donker groene bomen. Bella? Tanya stond achter me. He. Tanya ging naast me zitten. Wat is er nou gebeurd waardoor je bij Edward weg wilde? Vroeg ze. Ik denk dat hij naar me gromde en zijn stem. Het klonk alsof ik zijn grootste vijand was. Dat doet hij zelfs nooit bij de Volturi. Tanya sloeg haar arm om me heen. Dat klinkt niet echt als Edward. En ik denk dat hij het niet zo bedoeld had. Edward probeerde Renesmee te beschermen. Ik knikte. Maar hij doet het te overdreven. Ze mogen niet eens "hand in hand"lopen. Tanya glimlachte. Goed, ik heb een deal. Zo gauw jij er klaar voor bent en terug wilt ga jij terug naar Edward, dan bied je je excuses aan voor je vertrek en ga je met Edward praten. Edward zal absoluut wel zijn excuses aanbieden en als hij dat niet doet zal ik de woorden persoonlijk uit zijn hoofd halen. Ik lachte. Nee serieus. Maar dan praat je het hem net zolang in zijn hoofd totdat hij er gek van wordt. Afgesproken? Ik glimlachte. Afgesproken. Tanya stond op. Ga je mee? Ik schudde mijn hoofd. Tanya haalde haar schouders op. Roep maar als je iets nodig hebt. Daarna liep ze weg. Misschien moest ik gewoon doen wat Tanya zei. Terug gaan en alleen maar praten. Praten praten praten. Misschien was dat het beste. Maar voor nu bleef ik toch nog even in Denali. Ik stond weer op en liep terug.

VANUIT RENESMEE:
Ik miste mijn moeder. Zo erg. Ze was de enige die mij begreep. Maar niemand begreep haar. Daarom is ze weg. Ik zat in de kamer van de Cullens. Alice en Jasper waren nog steeds onafscheidelijk. Jaspers ogen waren alweer bijna goud. Carlisle en Esmée waren aan het schaken en Rosalie en Emmett zaten op de bank naar het nieuws te kijken. Mijn vader stond naar buiten te staren. Ik had Jacob al heel lang niet gezien. Ik miste hem heel erg maar ik wist dat het beter was zo. Voor nu dan. Het ging allemaal mis toen mijn vader mijn gedachte las. Als hij niks gehoord had zou er niks zijn. Bah. Waarom moet nou net mijn vader mijn gedachte kunnen lezen. Edward keek mijn kant op. Onschuldig hief ik mijn handen. Opeens keek mijn vader weer naar buiten. De hond is terug. Zei hij grauw. Ik schudde mijn hoofd. Ik heb nog tijd nodig. Carlisle knikte en liep naar de voordeur. Jacob. Jacob kwam de bossen uitgelopen. Kan ik Renesmee spreken? Vroeg hij gehaast. Carlisle schudde kort zij hoofd. Ze heeft het druk. Jacob zuchtte. Ik maakte een fout. En ik wil mijn excuses aanbieden. Ik weet best dat Renesmee gewoon binnen zit. Ik wilde opstaan maar mijn vader wenkte me te gaan zitten en liep zelf naar de deur. Luister hond. Als Carlisle zegt dat ze niet beschikbaar is, is ze niet beschikbaar! Begrepen?! Jacob zuchtte en wilde langs hem heen lopen. Kwaad duwde Edward hem 10 meter verderop het bos in. Jake! Gilde ik. Ik wilde naar hem toe rennen maar Rosalie hield me vast. Jacob transformeerde onder zijn val tot wolf en kwam recht op zijn poten te staan. Vol woede staarde ze elkaar aan. Daarna draaide de Jacob wolf zich om en rende het bos in. Watje. Mompelde Edward. Ruw trok ik me los. Pap! Waarom?! Riep ik met tranen in mijn ogen. Waarom moest hij altijd weer boos doen? Jacob was nog steeds mijn leven. Ik haat je! Gilde ik en ik rende huilend weg. Hij was zo stom tegen Jacob. Het was gewoon niet eerlijk meer. Mijn moeder moest snel weer terug komen. Anders trok ik het niet meer.

Omg! Thanks voor de 1k. Serieus wat een eer! Sorry dat ik zolang niks publiceerde. Ik heb over ruim 2 weekjes proefwerkweek dus verwacht de komende weken ook niet te veel. Sorry! Kusjes!