Daglicht (na morgenrood) twilight

Goed (vanuit Renesmee)

Ik keek naar hoe mijn moeder hopeloos op de grond zakte. Was het dan zo belangrijk voor haar dat ik een onbekende jongen kus? Maar die stekende pijn in mijn hart vertelde me dat ik het moest doen. Dus liep ik langzaam op hem af. Hij keek me vragend aan. Maar zonder erbij na te denken pakte ik zijn gezicht tussen mijn handen en kuste ik hem. Zacht. Zijn gezicht was heet. Heter dan wat dan ook. Na de kus keek ik om me heen. Er was niks veranderd. Mijn moeder keek hoopvol naar mij en die jongen maar de stekende pijn was er nog steeds. De sfeer was hetzelfde. Ik haalde mijn schouders op naar mijn moeder en zij zakte weer op de grond. Het enige wat ze zei was. Het is te laat. En dat herhaalde ze steeds weer. Nu pas keek ik naar de jongen. Zijn ogen waren diep bruin. De jongen keek naar mij. Eerst vragend en toen liefdevol. Ik hou van je. Fluisterde hij zacht. En opeens wist ik weer wie het was. Ik herinnerde alles. Jacob Black. Ik sloeg mijn armen om hem heen en omhelsde hem. Ik ook van jou. Mijn moeder keek langzaam op. Verward stond ze op. Maar..? Mompelde ze. De rest van mijn familie kwam ook aangerend. Mama kuste mijn vader en op dat moment barstte ik in tranen uit. Door blijheid. Jacob trok me tegen zich aan en ik voelde me gelukkig. Edward wenkte mij. Je moeder en ik hebben besloten weer te gaan wonen in Forks. Ik keek naar mama. Zij glimlachte. Daarna keek ik naar papa. Ik omhelsde hem. Je bent de beste. Hij streelde door mijn haar. Jij ook. Ik omhelsde mama en liep toen weer naar Jacob. Ik hou van je. Zei ik. Ik ook van jou. Antwoordde hij. Samen liepen we het bos in. Uiteindelijk was vergeving toch het beste. Mompelde Jacob. Ik kneep kort in zijn hand. Jake? Niks haalt ons nog uit elkaar goed? Jacob lachte. Deal. Hand in hand liepen we naar het kampvuur van Sam. Jacob ging naast Sam zitten. Iedereen was druk in gesprek. Jacob keek naar mij en toen naar Sam. Maar hoe? Ik was iedereen en alles vergeten en Renesmee en Bella ook. Hoe? Het kon niet terug gedraaid worden. Vroeg hij aan Sam. Sam lachte. Jake jonge, onthoudt, echte liefde wordt nooit vergeten. Jacob sloeg zijn arm om me heen. Ik keek de kring rond en glimlachte. Dit was mijn familie. En ik was gelukkiger dan ooit te voren. Mijn moeder en vader weer helemaal gelukkig. Ik ben weer terug bij Jacob. En alles lijkt goed te komen. Hopelijk. Nu problemen zou ik niet meer aankunnen. Ik pakte Jacobs hand. En streelde over zijn gezicht. Het spijt me. Zei ik zacht, maar ik wist toch dat iedereen het kon horen. Jacob lachte zijn prachtige witte lach. En meteen smolt ik weer. Het geeft niet. Vergeven. Ik ben blij dat ik je weer terug heb. Ik kuste hem. Zacht en teder. Mijn geluk kon niet meer op.

Sorry voor het korte hoofdstuk. Hierna komt nog 1 hoofdstuk, misschien 2 maar wss 1. Dusja. Alvast bedankt voor het lezen. Kuss