The Witch and the Vampire

Chapter 36

THIRD PERSON

"What are you doing here?" Nagtitimpi na tanong ni Linus. The King just looked at him coldly then looked at the lady who is lying in the window seat bed.

"I came here to take what's mine." The King replied.

"What the hell are you talking about?" Linus asked.

"The lady in your care, that's mine."

Linus gritted his teeth. Hindi siya makakapayag. He created a black thin wall shield to protect Doreen from any harm. Kinuha ng Hari ang kanyang sandata at mabilis na sumugod papunta sa kanya pero mas mabilis si Linus. Using his powers, mabilis niyang nasalagan ang atake ng kalaban. Ginamit niya ang kapangyarihan para umatake.

Mabilis na kinuha ni Linus ang sandata sa gilid ng kanyang kama at mabilis na umatake. Halatang nahihirapan ang Hari kay Linus. Gumamit ang Hari ng kapangyarihan pero mas mabilis na bumalusong ang sandata ni Linus papunta sa Hari kaya hindi na natuloy ang binabalak ng Hari.

"She's mine!" Galit na saad ng Hari at mabilis na umatake ulit. Ngumisi si Linus at mabilis din na umatake.

"She's not yours. She's mine." Linus said dangerously. Mukhang nagalit lalo ang Hari sa sinabi ni  Linus at hindi niya inaasahan ang nagawang dalawang daplis ng sandata ng Hari sa kanyang braso at sa kanyang dibdib.

This is interesting.

Gamit ang kapangyarihan ay mas nilakasan ni Linus ang bawat atake ng sandata sa kalaban. Hanggang sa natumba ang Hari. Kaagad na itinutok ni Linus ang sandata sa leeg ng Hari. The King glared on him.

"You will not take what's mine. You will never take her." Banta ni Linus. Hindi nagtagal ay naglaho na ang Hari sa harapan ni Linus. Bumuga siya ng hangin at ibinalik ang sandata sa lalagyanan nito. Inalis niya na rin ang kapangyarihang nagbabantay sa dalaga.

Why does that fucking king wants to get Doreen?

Tumitig siya sa natutulog na dalaga. It angers him to think that someone wants to get her. For him, she is his. And no one can ever touch her. No one.

************

DOREEN'S POV

Nagmulat ako ng mata. I could hear some groans. I think its Linus. Napabangon ako sa hinihigaan ko. Hindi ko alam na nakatulog na pala ako dito sa hinihigaan ni Linus. Sumilip ako sa bintana. Umaga na pala. Nakarinig muli ako ng ungol na parang nasasaktan.

Susubukan ko sanang magsalita para tawagin ang pangalan ni Linus pero naalala kong wala pala akong boses kaya tumayo ako at pinuntahan siya sa inuupuan niya.

Napatakip ako ng bibig ng makitang duguan siya. Kaagad akong dumalo sa kanya. Hindi niya ata inaasahang gising na ako.

Mabilis akong pumunta sa hinigaan ko at kinuha ang sketch pad ko.

What happened? Who did this to you?

"I-its nothing.." mahina niyang wika. Tinignan ko ang sugat niya. Lumapit ako at dahan-dahang inalis ang damit niya. Its bleeding and the wound has black marks. Its poisoned.

Nagsulat muli ako.

Let's get you on the bed.

Inalalayan ko siya pahiga sa kama. Halatang nasasaktan siya. Huminga ako ng malalim at pinigilan ang nanginginig kong kamay.

Kumuha ako ng malinis niyang damit at plangganita sa banyo at nilagyan ng tubig. Bumalik ako sa hinihigaan niya at umupo. Pinunasan ko ang kanyang sugat para malibis ito.