ခ်ိဳၿမိန္​ေသာ.........အရႈံး

Part 20

Zawgyi

ကားေမာင္​းေနေပမဲ့ ေဘးနားမွာထိုင္​ေနတဲ့
SaintကိုPerth ဘာမွလွည္​့မေျပာလာေသး
Saintစိတ္​ထဲေတာ့ ေလျပည္​ႏုႏုတိုက္​ခတ္​
ေနသလို။အနည္​းဆံုးေတာ့သူ႔ကိုPerthက
ပစ္​မထားေသး ။သို႔ေသာ္​ ေမးသင္​့တာေတာ့
ေမးရမည္​။

"NaNa ေရာ ျပန္​သြားၿပီလား"

"မင္​း အဲ့လူကို phဆက္​ေခၚလိုက္​တာလား"

အေမးကိုအေမးနဲ႔တုန္​႔ျပန္​လာတဲ့Perthကို
Saintမ်က္​ေမွာင္​ႀကံဳ႕ၾကည္​့လိုက္​သည္​။

"မင္​းစဥ္​းစားေလဒီေလာက္​အခ်ိန္​ေလးနဲ႔သူက
ေလေပၚပ်ံၿပီးေရာက္​လာမတဲ့လား ဒီတိုင္​း
တိုက္​ဆိုင္​ၿပီးေတြ႕တဲ့ဟာ"

"ေျပာတာပဲ ငါသာေရာက္​မလာၾကည္​့ အဲ့လူ
ကားေပၚမင္​းပါသြားမွာ ငါမသိတာမွတ္​လို႔"

Saintကိုမၾကည္​့ပဲကားေမာင္​းေနေပမဲ့
ေျပာဆိုေနတဲ့မ်က္​နွာက မဲ့လိုက္​႐ြဲ႕လိုက္​

"အဲ့ေတာ့ဘာျဖစ္​လဲ ေအးေဆးျပန္​ရံုပဲဟာ
ဒီတိုင္​းကားေပၚထိုင္​လိုက္​ရတာခ်င္​းအတူတူ
ဘာမွထူးျခားမသြားဘူး"

"ၾကည္​့ တစ္​ခြန္​းမက်န္​အထိမခံျပန္​ေျပာေနတာ
ငါ့ကားေပၚက မင္​းကိုကန္​မခ်ဘူးထင္​ေနလား
ေစတနာနဲ႔မတန္​တဲ့ေကာင္​"

Perthကဒီတိုင္​း ေျပာလိုက္​မွန္​းသိေပမဲ့ အထိမခံ
တဲ့ ဝဲဘက္​ရင္​အံုက စစ္​ကနဲ။

"မတန္​ရင္​ထားမေနနဲ႔ အဲ့ေစတနာ မင္​းဆီက
ဘယ္​သူအတင္​းေတာင္​းေနလို႔လဲ ငါ့အတြက္​
အပူမရွာလည္​း ရတယ္​"

"မေတာင္​းလည္​းထားရမွာပဲေလ မင္​းကိုပစ္ထား
လို႔ ့ျဖစ္​မလား မင္​းသာ ငါ့သူငယ္​ခ်င္​းမဟုတ္​ရင္​
အဲ့ေလာက္​ အေလာင္​ခံမေနဘူး မင္​းကိုအန္​တီ
က အပ္​ထားတာ တစ္​ခုခုဆိုငါ့တာဝန္ပဲ"

လာျပန္​ၿပီ ဒီသူငယ္​ခ်င္​း။ၾကည္​ႏူးေနမႈေတြလည္​း
လံုးလံုးေပ်ာက္​။တာဝန္​တဲ့လား ဒီတိုင္​းမလႊဲသာ
တဲ့အေျခအေနတစ္​ခုေၾကာင္​့ စိတ္​က်ဥ္​းၾကပ္​ေန
ပံုေပၚတဲ့Perthအတြက္​ သူကဝန္​ထုပ္​တစ္​ခု
ထက္​ မပိုျပန္​ဘူး။ျပန္​ေခ်ပလိုစိတ္​မရွိေတာ့
တာမို႔ မ်က္​လႊာအသာခ်ရင္​း တိတ္ဆိတ္​ေန
မိတယ္​။ထိုခ်ိန္​ ထျမည္လာတဲ့Ph သံ။သူ႔ph
မဟုတ္​တာေတာ့ အေသအခ်ာ။