"Saint ထေတာ့ မနက္စာျပင္ၿပီးၿပီ"
ခုထိ ၿငိမ္ၿငိမ္သက္သက္အိပ္ေမာက်ေနေသး
တဲ့SaintကိုPerthျမတ္နိုးမဝစြာၾကည့္ရင္း
ထဖို႔လည္း နိႈးရသည္။မနိႈးလို႔လည္းမရ
ေတာ့ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ဆိုၿပီး Saint
တစ္ေယာက္စိတ္ခ်လက္ခ်အိပ္ေနတာ
၁၀နာရီထိုးေတာ့မယ္ အိပ္ေရးဝဝအိပ္
ေစခ်င္ေပမဲ့ ဘာမွမစားပဲအိပ္လို႔ေတာ့
မျဖစ္တာမို႔ ခနနိႈးၿပီးေကြၽးသင့္တာေတာ့
ေကြၽးရမွာပင္။
"Saintရာ ထေတာ့ဆိုတာကို"
ေျပာလည္းေျပာ တစ္ခ်က္မလႈပ္တဲ့Saint
တစ္ကို္ယ္လံုးကို ဆြဲထူရသည္။ဒါေတာင္
ကိုယ္ေတာ္က မ်က္လံုးမဖြင့္။တအင့္အင့္
ညည္းၿပီး သူဆြဲထူထားတဲ့အတိုင္းငုတ္တုတ္
အိပ္ေပ်ာ္ေနပံုေၾကာင့္ Perthရင္ထဲ ကလိ
ကလိျဖစ္သြားသည္။စိတ္မထိန္းနိုင္ေတာ့ပဲ
သူေရွ႕က ခပ္စူစူနႈတ္ခမ္းဖူူးေလးကိုဆြဲငံု
လိုက္ေပမဲ့ Saintကမ်က္လံုးတစ္ဖက္ပဲ
ဖြင့္ၿပီး အားမပါစြာတြန္းဖယ္သည္။အဟတ္
ဒါမ်ိဳးကိုPerth Tanaponက လႊတ္ေပးစရာ
လား။သူ႔ကိုတြန္းဖယ္ေနတဲ့ Saintလက္
ေတြကို မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္း ပိုၿပီး
နက္နက္ရိႈင္းရိႈင္းနမ္းပစ္လိုက္သည္။ဟားးးးး
ႏူးအိေနတာပဲ။ၾကာလာေတာ့Saintက
ေခါင္းကို တစ္ဖက္လွည့္ရင္း သူ႔ကိုလဲ
အားနဲ႔တြန္းဖယ္လာတာမို႔ မလႊတ္ခ်င္
လႊတ္ခ်င္လႊတ္ေပးလိုက္ရသည္ ဒါေတာင္
အၾကည့္က Saintနႈတ္ခမ္းဖူးေတြဆီကို
သံေယာဇဉ္မျပတ္နိုင္စြာ
"ဘာလဲကြာ ေအးေဆးအိပ္မရဘူး"
အလံုးစံုမပြင့္ေသးတဲ့ မ်က္လံုးေတြနဲ႔Saint
ကPerthကို မၾကည္သလိုၾကည့္ရင္းေျပာ
လာသည္
"မင္းကိုမနက္စာစားဖို႔ နိႈးေနတာေလ
စားၿပီးမွ ျပန္အိပ္ခ်င္လည္းအိပ္ေပါ့"
"အဲ့ဒါနဲ႔ပဲ ဘာဆိုင္လို႔ လာနမ္းေနတာလဲ"
Saintေမးလာေတာ့Perthမွာေျဖစရာမရွိ
ဘာမွမဆိုင္ေပမဲ့ နမ္းခ်င္စရာျဖစ္ေနတာကိုးလို႔
"နမ္းခ်င္လို႔နမ္းတာကြာ ဘာျဖစ္လို႔လဲ
မင္းနဲ႔ငါနွစ္ေယာက္တည္းေတာင္ ေနေန
ၾကၿပီပဲ နမ္းတာေလးေတာင္မရဘူးလား"
أنت تقرأ
ခ်ိဳၿမိန္ေသာ.........အရႈံး
خيال (فانتازيا)မင္းသာအၿမဲၿပံဳးေန ငါ့အတြက္က........ အရႈံးဆိုလည္း ခ်ိဳတယ္ မင္းမသိေပမဲ့လို႔ေပါ့~~~~~~ မင်းသာအမြဲပြုံးနေ ငါ့အတွက်က........ အရှုံးဆိုလည်း ချိုတယ် မင်းမသိပေမ...
