"Gözlerin... Gözlerindeki o parlak siyahlık bana geceyi anımsatıyor. Etrafındaki beyazlar bir yıldız gibi yörüngenin etrafını sararken karanlıkta kaybolan ruhuma ışık oluyor."
Ruhunun ruhuma denk gelmesi bu hayatta karşılaştığım en güzel tesadüfler...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dolu Kadehi Ters Tut-Gitme Gülden Karaböcek- Tek Sevenim Sen Olsan
Etrafımı sis perdesi sarmış gibi olduğunda gözlerimi görüş açımı netleştirmek için kırpmaya başladım. Sırtımı kapıdan çekerek ayağa kalkmaya çalışmamla sendelemem bir oldu. Yerde iki büklüm şekilde dururken derinden gelen boğuk sesimle hem bağırıyor hem de elimi zemine sertçe vuruyordum. Aklım almıyordu... Nasıl olurda bu duruma düşerdik. Hangi iblisin mahsenindeydim?
Kafamda dönüp duran soruların cevabını almak için sabırsızlıkla ellerimi zeminden destek alacak şekilde doğrulmaya çalıştım.
Nefes nefese bu işlemi gerçekleştirdikten sonra adımlarımı yavaşça karşı tarafa atmaya başladım. Vücudum titremeye, kalbim maroton koşmuşçasına attığında dizlerimin bağı çözülmüşte her an yere yığılacakmışım gibi bir his belirdiğinde bunun önüne geçmek için kendime iyi olmam gerektiğini söyleyip duruyordum. Adımlarım hedefini şaşmadan tam onun karşısında durduğunda bir fanusun içine hapsedilen Aybars'a bakakaldım.
Elleri yukarıdan bağlı baygın bir halde ayakta duruyordu. Yüzünde sayısız atılan yumrukların darbeleri gözle görülür şekilde oluk oluk yer kapladığında ağzımdan çıkan hıçkırığa engel olamadım. Elimi dudaklarımın üstüne koyarak başka bir hıçkırığın gelmesini önlediğimde yavaşça elimi çektim. Ona dokunmama engel olan camı kırmak istercesine yumruklamaya başladım. Sayısız yumruk darbelerim hiçbir şekilde işe yaramamış üstelik beni bitap hale düşürmüştü.
Avucumu cama yaslayıp bir iki nefes verdikten sonra "Aybars...Sana ne yaptılar? Bize ne yapacaklar? Kalkta şu düştüğümüz durumdan haberdar ol. Senin gözlerimin önünde yok olmana dayanamam. Duyuyor musun beni?"
Bağıra çağıra dillendirdiğim cümleler kulaklarıma tekrardan yankı ettiğinde gözlerimden akan yaşların muhasebesini tutmadan hıçkırarak bağırdım." Uyansana be adam. Neden böyle sessizsin? Kalk oradan. Nolur".
Defalarca attığım yumruklar sonuç vermeyince cam fanusun olduğu yerden geri adım atarak etrafıma bakınmaya başladım. Belki bir umut kaçmak için kullanacağım alet edavat tarzı bir şey bulurum diye düşündüm ama yanıldım. Öyle kurnazca tezgahlanan bir tuzağın içindeydik ki buradan sağ salim çıkacağıma dair teorileri aklımdan silivermiştim. Ama mantığım bu yönde düşünmemi tetiklese de darmadağın olan umut kırıntılarım bir araya gelerek kurtulacağımızı kulaklarıma fısıldıyordu.
Gözlerim radar misali etrafı taramaya devam ettiğinde Aybars'ın içindeki cam fanus birden su fışkırtmaya başladı. Direkt olan akan sular Aybars'ın yüzüne isabet ettiğinde sanki kötü bir rüyadan uyanmış gibi sıçrayarak gözlerini aralayan Aybars sorgulayıcı bakışlarını etrafta gezdirmeye başladı. Göz bebeklerine yansıyan korku, endişe beni görmesiyle daha da çok artmıştı. Bunu ellerinin titreyişinden gözlerindeki derin bakıştan anlamış oldum.
