"Gözlerin... Gözlerindeki o parlak siyahlık bana geceyi anımsatıyor. Etrafındaki beyazlar bir yıldız gibi yörüngenin etrafını sararken karanlıkta kaybolan ruhuma ışık oluyor."
Ruhunun ruhuma denk gelmesi bu hayatta karşılaştığım en güzel tesadüfler...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sarı yıldıza dokunarak şu garibanı sevindirin yahu. ⭐ 😂
🌙
Akşam yemeğinden sonra çayları içerken koltuğa uzanmış Ayperi'nin televizyondan açtığı çizgi filme bakıyorduk. Bir yandan gözüm televizyona bakarken diğer yandan da aldığım çikolataları yediğimde dudağımın kenarında kalan kırıntıları yalamakla meşguldüm.
"Yapma şunu kime diyorum?" Saçlarımın üzerinde asılı kalan dudaklarının hareketiyle sıcacık nefesini üflerken içimde biriken hislerin düğümü çözülmüştü.
Oyuncu bir edayla göğsündeki kafamı kaldırdığımda harelerinin odağı dudaklarım olmuştu. Karıncalanma hissinin vuku bulduğu zaman diliminde dudaklarımı dudaklarına yaklaştırarak "Ne yaptığımın hiç farkında değilim söylesene ne yapıyorum?"
Konuştukça dudaklarına değen dudaklarımı sert hamleyle almak istiyor lakin önünde engel teşkil eden Ayperi'nin varlığı kendini zaptetmesini öngörüyordu. Haliyle bu durumu zorlaştırmak işime geliyordu. Beni daha çok arzulamasını aklında asılı kalmayı istediğimden işi yokuşa sürüyordum.
Gözlerini tahammül sınırlarının son raddesine gelmiş gibi sinirle kapatırken burnundan derin bir nefes aldı. Gerilen çenesine parmak uçlarımda dokunurken kulağına doğru usulca fısıldadım. "Haydi söylesene neyi bekliyorsun?"
Adem elması inip kalktığında zorlukla yutkunduğunu anladım. Kavisli burnuna doğru yol alan parmaklarımın ucu sızlarken gözlerinin altına oradan usul usul dudaklarına doğru yol aldım. Yaptığım şey benim de tahammül sınırlarımı zorlasa da kendimi dizginlemek zorundaydım.
Diğer elimi bacağının üstüne getirdiğimde boğuk ve sert sesi kulaklarımda yankılandı. "Yapma". Acı çekiyormuş gibi usulca fısıldadığında aslında yap ama yeri değil dermiş gibi çıkan sancılı sözlerine istinaden ileriye giderek kasıklarına doğru yol aldım.
Gözleri şaşkınlıktan aniden açıldığında kafasını yana eğerek dudaklarını araladı. "Ayperi burada falan dinlemem kucaklarım seni ona göre. Zaten kendimi zor tutuyorum yapma diyorum sana lütfen"
