Two Ghosts (Summer Series #2)

Kabanata XXX

Shaya's POV:

"Argh!" Kanina pa ako padyak nang padyak dito. Kasi naman! Nakakahiya talaga ang ginawa ko kahapon! Paano na mamaya? Kung magkita kami? Paniguradong, nalaman niya iyon galing sa ate niya! May pagluhod pa akong nalalaman. Tapos... tapos...

"Huy!"

"Ay kabayong bundat!" Napabalikwas ako ng bangon nang makita si Kuya Reynan na nakatayo sa may pintuan ng kwarto.

"Kanina ka pa diyan, may pasok ka diba? may problema ba?" Tanong niya.

"W-wala... hehe." sagot ko. His eyes narrowed as he sit at the edge of my bed.

"Kamusta ka?" tanong niya.

"Ayos lang naman, Kuya. Bakit mo natanong?" tanong ko sa kaniya. Totoo naman, ayos lang naman ako.

"Hmm. Mukha nga. Hindi na kita narinig umiyak mula noong.... may gusto ka ba kay blue eyes?" Nagulat ako sa tanong niya. Anak ng tinapa! Di ko alam kung anong isasagot ko!

"Uy." tawag sa akin ni Kuya. Napakamot naman ako sa aking ulo.

"H-hindi ko alam, Kuya." Nagtaas siya ng kilay sakin.

"Okay, fine. Alam kong hindi kapani-paniwala yung sinasabi ko. Pero, Kuya, imposible kasi."

"Imposible ang alin?" kunot-noong tanong niya.

"Imposibleng... magustuhan ko si Devin nang ganoong kaliit na panahon." Napatawa siya nang mahina sa sinabi ko. Why is he even laughing?

"Ang gulo mo, alam mo yon?" Ako? Magulo? He crossed his arms, his biceps were showing as the sleeves of his white shirt fitted his broad shoulders.

"Bakit ako?" tanong ko.

"One day, you badly wished to move on. But now, you are almost there, ngayon ka pa magsasabing imposible?" Pait ko siyang nginitian.

"Kuya, masyadong mabilis. Parang... ewan, is falling for someone in a short period of time really possible—"

"Feelings chooses no time, Shaya. We can never tell, actually. "

"But ofcourse, you have to face the consequences of being with him and—"

"Tss. Kuya, hanggang pangarap nalang iyong sinasabi mo. Asa kang patulan ako noon. Para namang langit at lupa kami pag ganon."

"Really, alteza?" he said, with a dangerous tone.

"I'm referring to my state now, Mr. Fuentebella." I spat.

"Besides, I'm not even sure about these....." I saw how he flashed a sad smile.

"Iniisip mo ba siya ngayon?" Trick question ba ito? Oo, pero kanina yon—

"Wag mo na sagutin. Kitang kita naman sa hitsura mo." I pouted.

"Kinakabahan ka ba kapag nandiyan siya?"

"Hindi no, bakit naman ako kakabahan Kuya—"

"Kapag lumalapit siya." he finished. Natigilan ako. I hate to admit it but yes. Ni hindi ko alam kung kailan nagumpisa to.

"Hmm, do you always want him around?" I bit my lip. Hindi naman masyado. Pero....anak ng tinapa talaga! Hindi kasi pwede!

"I don't want to give someone another opportunity to break my heart...again." I stated.

"Don't worry. At the end of the day, love is still a choice. But it never chooses anyone."
Napatawa ako sa sinabi ni Kuya. Palalim na nang palalim ang pag-uusap namin.

"Hindi ka galit, Kuya?" He sighed when I asked him that.

"Wala naman na akong magagawa. Sinabihan na kita noong una, pero mukhang hindi ka rin naman tatantanan ng blue eyes na iyon. Lagot talaga sakin iyon—"