Our Mission In Black Wood High

Mission #46

Thea's POV

Isang madilim na sulok.Nakakasulasok na amoy.Parang may nabubulok na kung ano.May mga bangaw na lumilipad sa kung saan.Ang iingay.

Naglakas loob akong maglakad.Walang kailaw ilaw at kahit buwan ay nagdadamot sa pagbigay ng liwanag.

"Psst." isang sitsit ang aking narinig na nagmula sa kung sino.

"S-sino k-ka?!" tanong ko sa kawalan.Alam kong hindi siya sa sasagot.Para akong nababaliw dahil kanina pa ako nagsasalita ngunit walang sumasagot.

Nakakabingi ang ingay na nilikha ng mga bangaw.Ganoon pa rin ang sang sang ng amoy!

"Psst." umulit ulit ang sitsit.Natatakot na ako!

Sa wakas may nakita akong liwanag.Nagmumula ito sa isang pasilyo.Sa dulo ng pasilyo nandoon ang liwanag.Tumakbo ako paroroon.

Takbo.

Takbo.

Takbo pa Thea!

Unti na lang.

Takbo.

T-Teka.

Bakit parang hindi ako umuusad?!Bakit parang ang lapit ko na sa liwanag na iyon pero ang layo parin nang aking distansya?A-anong nangyayari.

Narinig ko ang isang kaluskos.Nakarinig ako ng kaluskos!Nagmumula ito sa aking likuran!Damn it!

Lilingon ba ako o hindi?

Sa huli napagdesisyunan kong lingon iyon.Ngunit wala!WALANG TAO!

"THEA" narinig ko na may tumawag sa aking pangalan.Malapit lang sa akin ang tumatawag.

Napalingon ako sa pasilyo at hayun!May nakita akong bulto ng tao.Teka si Rhian iyon!Hindi ako nagkakamali si Rhian nga talaga iyon!

"Tulungan mo ako.Hustisya ang kailangan ko.Pinatay nila ako.Si Francis!Ipaghiganti mo ako." sabi niya habang lumalandas ang luha sa kanyang mata.Napansin ko ang kanyang kumikinang na kwintas.

Kaparehas iyon ng kay Raina!Kwintas na hugis puso!Kamukha kamukha iyon ng kay Raina!

NAGISING ako mula sa isang panaginip.Naramdaman kong ang mga butil ng luha sa aking pisngi.What the hell?!Naramdaman ko na pumihit ang door knob.At iniluwa nito si Kiel.

May dala dala siyang isang baso ng mainit na gatas.

"Are you alright?Kanina pa kita ginigising.Naungol ka kanina pa.Nanaginip ka yata." malambing na sabi niya.

Kinuha niya ang stool na naroroon sa study table at itinabi sa gilid ng aking kama.Binigay niya rin sa akin ang gatas at pina inom.

"T-thanks." maikling tugon ko.My heart is beating so fast right now.Damn it!

"Are you crying?Tell me,whats wrong?" mas malambing na tono habang tinititigan ako.I can feel that he's staring at me!

Di ko kayang makipag titigan sa kanya ng ganyan baka mahimatay ako sa kagwapuhan niya!Oh sh*t did I really say that?Ugh nevermind.

"I-im not crying...please go back to our living room and sleep.Goodnight." mahinahon kong sabi at nagtalukbong na gamit ang comforter.

I can feel his presence!Talaga naman!Di niya ba narinig yung sinabi ko?O narinig niya pero pinili niyang mag stay?My room has a big space but whenever he's here i cannot breathe.Di na ako makatiis at tinanggal ko ang comforter  sa aking mukha.He is STARING AT ME!!!!!

"W-why are you here?Shouldn't you be sleeping?" sabi ko sakanya pero parang wala siyang pakielam.

"In your bed with you?Yes." damn it!I feel the butterflies in my belly.Naramdaman ko rin ang pamumula ng aking pisngi,hindi naman siguro iyon halata?Dahil nakapatay ang ilaw.

Dahil sa sinabi niyang iyon ay napilitan akong magtalukbong ulit at humarap sa kabilang parte ng kama.

DONT FORGET TO VOTE,COMMENT AND FOLLOW ME ON MY SOCIALS.GODBLESS.

@BINIBININGJULIENNE