Romaissa&Adam Deel 2

56.0

Pov Soufiane

'Heb je het gehoord van Safouane?' Vraag ik. 'Ik wil niks met hem te maken hebben Souf.' Zucht Intisar en kijkt niet van haar laptop af. 'Hij is verloofd met Safae.' Ga ik door. Ze stopt met typen en kijkt voor zich. 'Dat kan me niet schelen.' Zegt ze dan en herpakt zich. 'Int?' Vraag ik. Ze staat op en zucht diep. 'Dat kan me niet schelen. Stop met over hen praten. Ik moet de was doen.' Zegt ze en loopt naar boven. Ik zucht en kijk voor een tijdje voor me. Ik loop naar boven en zie haar op de grond snikken. 'Liefje nee.' Zeg ik meteen en neem haar in mijn armen. 'Ik weet niet Souf. Ik mis zoveel van zijn leven. En hij heeft me dan wel geslagen, maar hij blijft me broer.' Snikt ze hard. Ik streel haar over haar rug terwijl ik haar probeer te sussen.

Pov Safouane

'Ik beloof het. Geloof me nou.' Lach ik. Safae moet harder lachen. 'Ik ben een ander man.' Zeg ik serieus. 'Sinds wanneer ben jij uberhaupt een man?' Vraagt ze bespottelijk. 'Natte droom heb ik best vroeg gehad hoor.' Zeg ik serieus. We moeten beide lachen. 'Ik ben veranderd pestkop. Ik heb nu twee banen naast mijn laatste jaar studie.' Zeg ik trots. 'Waarom twee?' Vraagt ze. 'Geld verdienen voor ons huisje wifey.' Zeg ik zwoel. 'Maar we gaan een huis huren?' Lacht ze vragend. 'Ah kop dicht. Gewoon wat extra geld voor onze kinderen later, voor de vakanties enzovoort. Ik ben de man in huis ah zina. Ga jij maar lekker rokjes kopen terwijl de mannen werken.' Zeg ik mannelijk. Beide moeten we hard lachen. 'Je bent echt een sukkel. Weet je dat? Je bent een sukkel.' Zegt ze uitdagend. 'Hmmm. Is dat zo?' Vraag ik hees en wil haar zoenen, maar ze duwt me weg. 'Niet aanraken tot het huwelijk. Zie je morgen weer kneus.' Zegt ze en loopt lachend naar huis. Ik kijk haar met een onbewuste glimlach na. Wat een vrouw. Ik rijd weg en thuis ga ik op de bank zitten met de kids. 'Net op tijd.' Zegt mijn moeder die de keuken uit komt lopen. 'Wat? Ik ben hier al een uur.' Lach ik. 'Leuk geprobeerd. Nou help me met de tafel dekken en dan kunnen we eten.' Zegt ze en loopt weer naar de keuken. 'Slaafje.' Lacht Damir. 'Loser.' Lacht Dounia met hem mee. 'Kleuters.' Zeg ik en loop naar de keuken. Ik help mijn moeder met de tafel dekken en we eten dan met z'n alle. Na het eten help ik met opruimen. 'Mag ik naar boven?' Vraag ik. 'Ha moet jij dat vragen?' Lacht Damir. 'Damir kop dicht en ja ga maar.' Zegt mijn moeder. Ik glimlach dankbaar en loop naar boven. Boven ga ik op mijn bed liggen en speel een spelletje op mijn PlayStation.

'Safouane kom eens!' Hoor ik mijn moeder roepen. 'Ik zit midden. Pff. Ik kom al!' Roep ik terug. Ik zet mijn spelletje op pauze en loop zuchtend naar beneden. Ik schrik van Intisar. 'Kan ik je spreken?' Vraagt ze zacht. Ze heeft gehuild zie ik. Ik loop helemaal naar beneden en zie Soufiane staan. Ze draait zich om en kijkt hem aan. 'Als je haar ooit nog aanraakt breek ik je nek.' Zegt hij agressief en loopt ruw langs me naar de kamer. Ik negeer het en sluit de deur achter hem. 'Het spijt me zo. Ik weet niet wat me bezielde. Ik heb zo'n spijt.' Zeg ik met mijn hoofd op de grond gericht. Het is even stil, behalve haar gesnik. Voor ik het weet springt ze in mijn armen en sus ik haar stil.

'Ik moet gaan.' Zegt ze zacht als Soufiane de gang in komt lopen. Ik druk een kus op haar voorhoofd en laat haar los. 'Kom we gaan Int.' Zegt Soufiane bij de deur. Ze glimlacht zwak en loopt met hem naar buiten. Met een zucht loop ik naar boven, wetende dat onze relatie voor altijd is verwoest.