Het vervolg van Romaissa&Adam. Ze hebben een groot gezin met ieder z'n eigen problemen. Adam heeft misschien wel het grootste probleem, drank en drugs.
Pov Safouane Ik open langzaam mijn ogen en ga moeizam recht zitten. Ik wrijf met mijn hand over mijn achterhoofd. Koppijn. Ik blijf even zitten en sta dan met moeite op. Ik loop naar de badkamer en was mijn gezicht. Ik ga naar het toilet en doe me ding. Ik fris me op en kleed me aan aan. Ik kies gewoon voor het eerste wat ik in mijn tas zie, een rode trainingspak. Ik spuit wat deo op en doe mijn haren fatsoenlijk.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik loop naar beneden en zie Soufiane eten maken en Samira op tafel leggen. 'Goeiemorgen.' Zegt Soufiane vrolijk. 'He.' Zeg ik moe. 'Heb je misschien wat koffie? Ik heb al een paracetemol gemomen, maar die shit helpt niet.' Zeg ik. 'Ja ik kom het je zo brengen. Neem maar alvast plaats dan ontbijten we over vijf minuutjes.' Zegt hij. Ik zeg niks en neem plaats aan de eettafel. Ik kijk wat op mijn mobiel.
'Thanks dat ik hier mocht slapen. Je bent een goede gozer voor mijn zusje.' Zeg ik en geef Soufiane een mannelijke knuffel. 'Je bent altijd welkom bro.' Zegt hij met een glimlach. Ik hurk neer voor Samira. 'Dank je wel voor je gastvrijheid.' Zeg ik tegen haar. Ze moet giechelen en ik aai haar over haar hoofdje. Ik ga recht staan en vertrek.
Ik draai de sleutel en open de deur. Ik luister goed. Stilte. Gebeurd ook niet vaak. 'Hallo?' Vraag ik hard. Geen reactie. Ik loop het huis rond. Het is leeg. Ik gooi mijn tas op mijn bed en loop naar beneden. Ik ga op de bank liggen en bel Kira. Ze neemt niet op. Raar. Kan ik een keer neuken reageert ze niet. Ik druk de tv aan en ga achterover liggen. Rust.
Pov Intisar We zijn op bezoek bij wat familie. Ikzelf heb er niet zo'n zin in. Voel me slecht. Ben erg moe en last van krampen. Ik haat ongesteld zijn man. Maarja, ik moet het perfecte dochtertje spelen. Al een paar uur zit ik rustig op de bank tussen mijn familie. Ik voel me niet goed, maar laat dit niet zien. Heb net even met Souf geappt. Hij zegt dat hij kan langskomen om me op te halen. Nu eens zien of ik weg mag. Ik tik mijn moeder aan. Ze is druk in gesprek wn negeert me dus ook compleet. 'Mam. Mam.' Zeg ik een paar keer. 'Wat?' Vraagt ze geïrriteerd. 'Mag ik weg? Ding komt me ophalen.' Zeg ik zacht. 'Prima.' Zegt ze met een geïrriteerde toon. 'Wie is ding? Heeft onze Intisar een vriendje?' Vragen mijn tantes. Ik zucht zacht en moet lachen. 'Mijn vriendin, Samira.' Zeg ik. Samira was de eerste naam die in mijn hoofd opkwam. En ik lieg niet. Samira komt mee, Soufs zusje. Ik overtuig ze een tijdje en neem dan afscheid. Ik vertrek uiteindelijk na twintig minuten. Eindelijk. Ik bel meteen Soufiane op en loop de straat uit.
Ik: He dikke where are you?
Soufiane: Nu nog thuis man. Ben je al weg dan?
Ik: Ja, zullen we naar Starbucks? Diezelfde als vorige keer.
Soufiane: Ja isgoed. Moet ik je halen? Waar ben je?
Ik: Ik ga wel met tram. Is niet ver van hier. Schiet wel op.
Soufiane: Aii aii kapitein.
Ik: Ha ha ha, tot zo grappenmaker.
Ik hang op en loop naar de tramhalte hier iets verderop. Al snel stap ik in de tram en ben bij Starbucks. Daar aangekomen zie ik Soufiane nog niet en neem plaats bij het raam. Ik leun achterover en zet Netflix aan op mijn telefoon.
