KOMOREBI |TAEJIN|

18

Aya mı gülümsedin, bu nasıl güzel gece.☁️

Ortamımız biraz tuhaftı. Çocuklar karşımızdaki koltuklara yan yana dizilmiş domino taşları gibi oturuyorlardı. Ben karşılarındaki tekli koltukta oturuyordum, SeokJin ise sandalyesiyle hemen yanımdaydı. Beklediğimden daha sıcak bir karşılamayla karşılanmıştık. Jimin hariç herkes SeokJine kısa da olsa sarılmışlardı. Jimin ise ikimize de kısa bir hoşgeldin dedikten sonra koltuğa yerleşmişti.

"Habersiz bir şekilde geldim, kusura bakmayın lütfen."

SeokJin mahçup bir şekilde söylendiğinde NamJoon yayıldığı koltukta hafifçe dikleşmişti.

"Saçmalama SeokJin, iyi ki geldin. Biz belki gelmek istemezsin diye düşünmüştük. Çağırmaya pek yüzümüz yoktu açıkçası..."

NamJoon yanında oturan Jimini alttan alttan dürtüklediğinde gülümsedim. Jiminden yapıcı bir tutum beklemiyordum ama NamJoonun bu çabası oldukça sevimliydi.

Jimin NamJoona bakıp omuz silktiğinde YoonGi Hyung lafa girmişti.

"NamJoon haklı SeokJin. Yaptığımız çok yanlıştı. O gün siz gittikten sonra çok pişman olduk ama bilirsin, iş işten geçmişti. Söylediklerimiz için üzgünüz. Umarım bizi affedebilirsin."

"Evet, çok üzgünüz." Hoseok umutla SeokJine bakarak mırıldanmıştı. SeokJinin onları çoktan affettiğini biliyordum. Öyle olmasa bile SeokJin onları affederdi. O inanılmaz bir vicdana sahipti.

Kendimi onu izlerken bulmuştum. Hafif bir şekilde gülümsemiş, ardından sorun olmadığını söylencesine elini sallamıştı.

"Ah ben onu unuttum bile. Lütfen sizde o konuya takılmayın. Herkesin önyargıların var sonuçta. Önemli olan bundan sonrası."

Hayranlıkla onu izlemeye devam ettim. O kadar iyiydi ki, her şeyin en güzelini hak ediyordu.

"Pekala, bunu duyduğumuza sevindik."

"SeokJin hyung! Sana hyung diyebilirim değil mi? Bu benim favori cipsim, denemek ister misin?"

JungKook elindeki cips kasesiyle yanımıza geldiğinde tam karşı çıkacaktım ki SeokJin eliyle kolumu tutup beni durdurmuştu.

"İstediğin şekilde hitap edebilirsin JungKook. Ve teşekkür ederim." diyip cipslerden birini alıp ağzına atmıştı. Ama SeokJin cips yiyemezdi ki!

"SeokJin neden yedin onu? Cips senin mideni rahatsız ediyordu, gece uyuyamayacaksın."

SeokJin kulağıma doğru eğilip "Bir gece uyumasam bir şey olmaz. Çok hevesliydi, kırmak istemedim." demiş, gülümsemişti. Bu adama cidden hayrandım.

——————

"Ben bölüm dersinden kalacağım galiba. Hangi koca yürekli arkadaş benimle beraber yaz okuluna kalır?"

NamJoon kolasını yudumlarken sorduğunda kimsenin sesi çıkmamıştı.

"Harika! Arkadaşlarıma bak be!"

"Kusura bakma Joon. Yaza dair güzel planlarım var." Göz kırpıp SeokJine masada duran içeceğini uzattım. Yaza dair hiçbir planım yoktu, SeokJin dışında.

"Hyung, sen okumuyorsun değil mi?"

Jungkookun meraklı bakışları SeokJinin üzerinde gezerken huzursuzca kıpırdanma ihtiyacı hissetmiştim. Bugün SeokJine karşı fazla mı ilgiliydi yoksa bana mı öyle geliyordu emin olamamıştım.

"Hayır JungKook. Durumumdan dolayı üniversite ikinci sınıfta kaydımı dondurmak zorunda kaldım."

SeokJinin tebessüm eşliğinde verdiği cevap moralimi bozmuştu. Sanırım onun sadece bana gülümsemesini istiyordum.