KOMOREBI |TAEJIN|

24

Sen varsın ya her yer bahar şimdi.☁️

Taehyung ağrıyan bacağını önemsemeden tek eli dudağının kenarında tek saçlarında topallayarak evine doğru yürüyordu. SeokJinle yaşadığı büyülü andan sonra bir süre donup kalmış hiçbir şey söyleyememiş, ardından hızlıca camdan aşağı inmeye çalışmıştı. Tabi o kafayla doğru düzgün inememiş, iki adım sonra çimlerin üzerine yuvarlanmıştı. Neyse ki ayağındaki hafif ağrıdan başka bir şeyi yoktu. Gerçi şuan o ağrıyı bile hissedemeyecek kadar mutluydu.

"Sevgilim dedi."

Kendi kendine mırıldandı, ardından elindeki dudağını fark edince irkildi.

"Ay bir de öptü beni."

Yüzüne kocaman bir gülümseme oluştu.

"Resmen bana sevgilim dedi, bir de üzerine öptü. Ya minik SeokJin gerçekten sevgilin miyim ben senin?"

Kahkahalarını dışına vurup acıyan ayağını umursamadan zıplamaya başladı. Ardından son sesiyle bağırdı.

"Beni öptü! Duydunuz mu? Beni öptü! Bir de sevgilim dedi! Ah şapşal herif! Nasıl da yumuş yumuş yaptın beni sen öyle!"

Gece yarısı olduğu için camdan çıkan birkaç ev sakini Taehyungun sesini duyup arkasından söylense de umursamadı. Onları duymuyordu. Kafasında yankılanan tek bir ses vardı o da SeokJinin sesiydi.

"Ah yine beni ne hale getirdi. Tanrı aşkına SeokJin şöyle ani şeyler yapmayı ne zaman keseceksin? Hayır yani bir gün mürüvvetimizi göremeden kalp krizi geçirip öleceğim diye korkuyorum."

Dedikten sonra hızlıca ağzını kapatıp sessizce kıkırdadı.

"Ne mürüvveti Taehyung! Ah akıl mı bıraktı bu adam bende? Her neyse. SeokJin beni öptü millet! Kimse uyumasın! SeokJin bana sevgilim dedi! Sanırım ben onun sevgilisiyim!"

Mutluluğunu bağıra bağıra yarım saate yakın yürüdü. Ayakları onu NamJoonun evinin yakınlarına getirmişti ama haberi yoktu.

"Resmen öptü diyorum size! Ben kaçtım ama olsun. O an ne yapabilirdim ki? Bende mi yapışsaydım? Yapsa mıydım acaba?"

"Taehyung! Ne bağırıyorsun güzel kardeşim sokakta?"

NamJoon çocuklarla evde otururken duyduğu tanıdık sesle cama çıkma ihtiyacı hissetmişti. Taehyungun bağıra bağıra sokaktan geçtiğini görünce de müdahale etmeden duramamıştı.

Taehyung ise NamJoon'u görünce birkaç kez yerinde zıpladı ve devam etti.

"Joonie! Çok mutluyum! Mutluluk kusacağım sanırım! Resmen bana söyledi! Yüzüme karşı hem de!"

NamJoon dediklerinden hiçbir şey anlamıyordu. Cama çıkan insan sayısı artınca eliyle yanına gelmesini işaret etti.

"Tamam sus. Gel yukarı öyle konuşalım."

"Konuşalım tabi."

Taehyung beklemeden apartmana girmiş, 3. kata zıplaya zıplaya çıkmıştı. Zıpladığına bakmayın, ayağı oldukça şişikti.

NamJoon kapının pervazına yaşlanmış onu bekliyordu. Taehyung NamJoonu görünce yüzünden bir türlü silemediği gülümsemeyi daha da genişletti.

"Joon! Gel sarılayım bir sana!"

Kendini NamJoonun kucağına atıp bacaklarını sıkı sıkı çocuğun beline sardı. NamJoon şaşkındı. Sarhoş olup olmadığını kontrol etmek için ona yapışmış olan bedeni koklamaya başladı ama alkole dair herhangi bir iz yoktu.