KOMOREBI |TAEJIN|

32

Ağlarım aklıma geldikçe gülüşlerimiz.☁️

Sanki günlerdir okyanusun dibindeymiş de bir anda su üstüne çıkmış gibi irkildi SeokJin. Saatlerdir ilk defa nefes alıyormuşçasına derin bir iç çekti. Olayları idrak etmesi zorlaşmıştı. Dün öldü diye kendini kaybettiği sevgilisi yaşıyordu. İnanamadı bir süre. Doğruluğunu ölçmek için karşısındaki çocuğum yüzünü izledi. Ciddi görünüyordu.

"Nasıl? Dün vurdurdu onu JungKook. Kendim duydum. N-nasıl olur?"

Kollarından destek alarak sırtını biraz dikleştirdi. Gerçek olmasını o kadar çok isterdi ki.

"Dur hyung arayayım hemen."

Cebinden telefonunu çıkarıp Taehyungun isminin üzerine bastı. Telefonu kulağına götürdü. Açması için içinden dualar ediyordu. Tüm gece arkadaşıyla beraberdi ama SeokJinin söyledikleri onu şüpheye düşürmüştü.

"Kook, ne söyleyeceksen çabuk söyle dersteyim."

Jungkook duyduğu sesle derin bir nefes verip SeokJine kafasını salladı.

"Taehyung iyisin dimi?"

"Ben iyiyim de dün kavga ederken senin kafana biraz sert vurdum herhalde. Bunun için mi aradın?"

JungKook telefonu kulağından uzaklaştırmadan kendisine endişeyle bakan adama seslendi.

"Hyung, Taehyung gayet iyi."

"Yaa SeokJin beni merak mı etmiş? Şapşal çocuk."

JungKook gözlerini devirip telefonu Seokjine uzattı.

"Konuş, için rahatlasın hyung."

SeokJin titreyen elleriyle telefonu zar zor kavrayıp kulağına götürdü. Hiçbir şey diyemedi. Sesini duymayı bekledi.

"Sevgilim! Beni mi özledin?"

SeokJin duyduğu sesle ağlamaya başladı. Ağzından kaçan ufak hıçkırıkları duyurmamak için elinden geleni yapıyordu fakat pek de başarılı sayılmazdı.

"SeokJin ne oldu? Niye ağlıyorsun?"

SeokJin konuşamayacağını anlayınca telefonu JungKooka geri uzattı. Konuşmak çok istiyordu ama şuan mümkün değildi. Boğazındaki yumru ona büyük bir engeldi.

Telefonun diğer ucunda neler olduğunu anlamak için ard arda sorular soran çocuğa "Taehyung sakin ol." diyip dün olanları kısa bir şekilde anlattı JungKook. Taehyung kalacağını bildiği dersten çantasını alıp koşarak çıktı. Bir yandan JungKooku dinliyor bir yandan da taksi bulmaya çalışıyordu. Bir an önce gidip sıkıca sarılmak istedi sevgilisine. Yaşadıkları o kadar fazlaydı ki güzel kalbine daha fazla yük eklemek istemiyordu.

—————
JungKook elindeki bardaktan biraz daha su içirdi.

"Daha iyi misin hyung?"

SeokJin kafasını salladı. Hala konuşmak zordu ama içi biraz olsun rahatlamıştı. Bir de karşısında görseydi tamamen rahatlayacaktı.

"Geliyor dimi Kook?"

"Geliyor hyung. Merak etme, uçarak gelir o."

SeokJinin yüzüne hafif bir tebessüm yayılmıştı. Biliyordu, konu kendisi olunca her şeyi yapabileceğini farkındaydı. Çok geçmeden pencere tıktıklandı. Tetikteymiş gibi bekleyen JungKook hızlıca camı açıp Taehyungun içeriye girmesine yardım etti.

İkilinin bakışları hemen buluşmuştu. Taehyung içi sızlayarak baktı sevgilisine. Bir günde nasıl bu hale gelebildiğini sorguladı. Gözleri dolarken kendiliğinden açılan ağzını eliyle kapattı.