Turbulentie

20

Met mijn hoofd gebogen zit ik op de rand van ons bed. Mijn vinger gaat zachtjes over het koude metaal rond mijn pols. Het sieraad dat maakt dat ik haar altijd bij me heb. Waar ik ook ga of sta. De moeder van het kind dat ik opvoed alsof het mijn eigen dochter is. De dochter van de liefde van mijn leven. Mijn goede vriendin. Fleur is altijd een beetje bij me. In mijn hart, dat sowieso, maar ook letterlijk in het sieraad om mijn pols. Zodat ze me kan bijstaan als het even moeilijk is. Haar aanwezigheid geeft me kracht. Het stelt me gerust. Zachtjes fluister ik de woorden die ik niet meer tegen haar kan zeggen, terwijl mijn ogen zich niet van het armbandje afwenden. Ik laat stiltes vallen waarin ik bedenk wat ze gezegd zou hebben. Wat haar antwoord op mijn vraag zou zijn geweest. Wat voor advies ze me zou hebben gegeven. Want als ik het even niet meer wist, wist zij altijd wel hoe ik Wolfs moest benaderen. Hoe ik weer tot hem door kon dringen. Na mij, kende Fleur hem het best. Nu heb ik haar nodig om me moed in te spreken. 'Kom op, stel je niet zo aan', met een diepe zucht sta ik op. Al voor ik de badkamer instap zie ik het. De dikke strepen die een plusje vormen zijn van meters ver zichtbaar. Precies zoals ik al dacht. 'Niet in paniek raken nu, Eva', mijn hand stevig om de pols met het armbandje geklemd. Ik knijp mijn ogen stijf dicht en haal een paar keer diep adem. Misschien is dit juist wel goed. Misschien zorgt het wel dat hij terugkomt. Dat het weer wordt zoals vroeger. Een lijmbaby. Ik weet niet of het die gedachte is die me misselijk maakt, of het feit dat ik nu echt niet meer om mijn zwangerschap heen kan, maar al snel hang ik kotsend boven het toilet. Dat is al de tweede keer vandaag. Als mijn maag leeg is, barst ik in tranen uit. Een lijmbaby. Hoe wanhopig kun je zijn? Dat werkt natuurlijk nooit. En dat hebben we ook helemaal niet nodig, toch? Dit kindje is dan wel ongepland, maar niet met minder liefde gemaakt. Het moet gebeurd zijn vóór Wolfs zo veranderde. Maar wanneer? De vorige keer was ik namelijk ook al dik 8 weken zwanger toen ik een test deed. En nu heb ik het stiekem nog langer uitgesteld. Als Wolfs niet zo met andere dingen bezig was geweest had hij het ongetwijfeld al lang opgemerkt. Hoe mijn lichaam is veranderd. Hoe de hormonen met mijn emoties aan de haal zijn gegaan. Hoe ik al wekenlang de chocomel links laat liggen. Ik wrijf met mijn handen over mijn gezicht en sta met een diepe zucht op. Er moet ergens nog een test liggen die het aantal weken aangeeft. Na wat gerommel vind ik hem uiteindelijk achterin een van de kastjes. Hij is van drie jaar geleden. Wolfs had er toen een heel klusje gekocht, maar na één test was ik toen al volledig van slag. De test die aangaf hoe lang ik zwanger zou zijn hebben we toen maar laten zitten. Nu kan ik me daar niets meer bij voorstellen. Het moment dat Siem op mijn borst werd gelegd zal me voor eeuwig bij blijven. Het voelde geweldig, moeder worden. Iets wat ik nooit had verwacht. Maar het was echt een zegen, dat nieuwe leven dat werd geboren uit de liefde tussen Wolfs en mij. 'Mama?', ik schrik van het stemmetje en stop snel de test in de zak van mijn vest. 'Hé meissie', wat verloren staat ze in de deuropening van onze slaapkamer. Roodomrande ogen en haar knuffel in de hand. 'Wat is er, lief?', snel loop ik naar haar toe. Ik ga door mijn knieën en trek haar dicht tegen me aan, 'hmm?'. 'Ik heb buikpijn', mompelt ze tegen mijn schouder. 'Je bent helemaal koud', bezorgd leg ik mijn hand op haar voorhoofd, wat juist gloeiendheet is. 'Mama?', ze hangt slapjes in mijn armen, 'ja, lieverd?'. 'Ik mis mama Fleur', zonder haar los te laten kruip ik ons bed in. Zachtjes ga ik met mijn vingers over het hangertje rond haar nek, ook Loek draagt haar moeder altijd bij zich. Het meisje kruipt dicht tegen me aan en haar verdriet is fysiek voelbaar, 'ik mis haar ook, Loek. Maar mama Fleur is altijd bij ons, vanuit de sterrenhemel houdt ze een oogje in het zeil'. Het meisje zucht diep en haar vingertjes frunniken zachtjes aan mijn oor, 'mama Fleur is mijn lievelingssterretje'.

Sommigen hadden het al geraden, en nu is het bevestigd! Ben de laatste tijd nogal geobsedeerd door baby's... zal de leeftijd wel zijn 👵🏼😅