RFL 1:Northern Nights

Chapter 34

Northern Nights
Chapter 34

Ilang araw narin ang nakalipas after the dinner with Milah and Van and it was a good dinner but I promised na hindi na ako papasok sa unit na iyon. It's suffocates me and It's not good for me to be there.

And now masaya ako dahil ngayon mag-sisimula ang pag-papagawa sa orphanage, it's like a dream come true na matulungan ko ang batang nawalan na ng pamilya or iniwan. Gusto ko maramdaman nila na kahit iwan sila ng magulang ay nandito parin ang ibang tao para tulungan sila.

The project will start today, may mga kagamitan narin sa orphanage na nilagay ng mga workers. Nandoon narin si Nicolai at Van para gawin ang trabaho nila habang ako naman ay nananatili sa opisina ko para sa ilang gawain.

Nakita ko na nasa peligro nanaman ang kompanya ni daddy sa States and I could help but to check the reason why, may pakielam parin ako dahil hindi naman siguro mawawala ang pagiging anak ko sa kanya.

It's about drugs, some officers saw that some shipping boxes on the ship has drugs on it. Galing iyon sa kompanya ni dad at hindi ko alam kung may clue na ang kompanya namin about that.

Hindi naman maiiwasan yun, kung sino pa ang mayaman ay siya rin ang problematic. Ganon ang pamilya namin, lahat meron kami, the name, the money, the planes, pero ano naman yun kung problemado naman kami diba?

Sa pag-tingin ko sa laptop ay biglang tumunog ang phone ko, agad ko namang sinagot ang tawag na iyon "Hello, this is Aisha Lianno speaking" I said with a formal tone.

"Hello Aisha, this is Francine" suminghap ako ng marinig ko ang boses niya, nag-taka naman ako kung bakit siya napa-tawag, may problema ba?"

"Hey Francine, it there any problem?" tanong ko dito, narinig ko naman ang mahina niyang tawa na dahilan para mas lalong kumunot ang noo ko.

"Walang problema actually I'm calling to congratulate you"

Halos mapanatag ang loob ko dahil sa sinabi niya, ang akala ko pa naman ay may problema pero siguro masyado na akong nagiging prangka this days.

"Too early to congratulate me but thank you" I smirked while playing with my ballpen

"By the way, since this is the first day of your project I think it's a good idea to go" kumunot nanaman ang noo ko,bakit hindi niya pa ako diretsuhin?

"I'm here at the orphanage" tumikhim ako dahil sa sinabi niya na para bang hindi ko naintindihan ang sinabi niya.

"What?" 

"I said, I'm here at the orphanage to see if may kailangan sila but also dadalawin ko rin ang mga bata" pag-papaliwanag nito sa akin and here I am standing furiously because of unknown reason.

"A-Ah ganon ba.." nag-aalangin ko pang sabi at nag-tungo sa malaking bintana para tignan ang matataas na building maging ang dagat na kalapit nito.

"You should come too para naman makita mo ang first day ng project mo" offer niya sa akin and I could imagine her smile, that angelic smile that can make a bunch of boys fall.

Napa-yuko naman ako at awkward na napa-ngiti "Actually I'm kind of busy right now--"

"Come on, hindi naman tayo mag-tatagal doon" pag-putol niya sa akin na dahilan para malalim akong mapa-singhap, bakit ba kasi kailangan kong pumunta? Alam ko namang dapat pero marami kasi akong ginagawa.

Hinimas ko nalang sentido ko at nag-pakawala muli ng malalim na hininga "Maybe I can just sneak for a second" pag-paparaya ko dahil hindi ko naman matanggihan ang isang kagaya niya, baka mamaya isipin niya ay iniiwasan ko siya.