Chapter Twenty-Two

681 24 3
                                    

Kumuha siya ng kanin at inilagay sa pinggan ko. Tumikhim ako at kinagat ang labi.

"T-Thank you..." Mahina kong sabi.

"You're welcome," Aniya at nagsimula na nga kaming kumain.

Tahimik lang kaming kumakain at gusto ko mang madaliin ang pagkain ay nahihiya ako.

"By the way, s-sorry pala k-kanina..." Marahang sambit ko. I slowly look up to see his reaction.

He nodded and looked at me. "It's okay. I'm sorry too. Dad called me too to accompany her so I had no choice." Seryoso niyang sabi.

Tumango ako at uminom ng tubig. "Naiintindihan ko na! I'm sorry, Klein," Ang seryoso ng boses ko kaya napalunok ako.

Pakiramdam ko ay ang laki laki ng kasalanan ko sa kaniya.

"I don't mean to raise my voice at you. It's my fault. I let you feel that way and I'm being irresponsible--"

"No...No! I understand you so stop saying sorry to me. It's not your fault." Pagpipigil ko sa sasabihin pa niya.

"And I want you to remember that I'm not next to your body. Hindi ako naging uhaw sa katawan ng babae. Mahal kita at inirerespeto ko ang buong ikaw. Kaya kong maghintay, Cyrene." He seriously said while clenching his jaw.

Mas napayuko ako at naguilty sa sinabi ko kanina sa kaniya.

"I-I...I am sorry. I...didn't m-mean it." I whispered.

He just looked at me.

Pagkatapos kong kumain at mag-ayos ay agad akong huminga sa kama ko. I'm in my Condo. Malapit lamang sa kaniya.

"You two misunderstood each other, Cyrene! Napakaimmature mo!" Sinampal ko ang sarili at pumikit.

It was very exhausted day for me...for us. I need some rest.

Pumikit ako ng marahan ngunit hindi ako dinadalaw ng antok. I decided to take a shower.

Ramdam na ramdam ko pa din ang pagod at lahat sa katawan ko but when the water touched my skin, everything I felt, gone.

Ilang oras ako roon at mas pa nagbabad sa bath tub. Naidlip akong tuluyan dahil sa gaan ng pakiramdam na ibinibigay sa akin. Pakiramdam ko maayos na ako. Pakiramdam ko walang nangyari.

Nagising ako ng marinig ang maingay na cellphone kaya umayos ako at tumayo. How many hours did I spend?

Oh goodness.

Kinaumagahan ay maayos na maayos na nga ako. I'm beyond okay.

"This is final, Cyrene. Final." I whispered. Still, thinking with my decision.

Klein texted me a while ago, pupunta siya dito maya-maya and ayun, inayos ko na muna ang kalat na gamit ko.

I will move our wedding date. I think I'm still immature and I need some space to freshen up my mind.

I looked at my ring and smiled.

"Baby, whatever happens, I'll still love you no matter what...." I smiled bitterly and kissed my ring.

I sighed and started eating my break fast.

"Cyrene, please, I'm begging you for this," Pagmamamaka-awa ni Manager M.

Akala ko si Klein na ang nagdo-door bell kanina pero nagkamali ako. Si Manager M.

"We already decided, Manager, It's hard to take it back." Sagot ko.

She looks like problematic. Nakaupo siya sa couch at umiling.

"Ano ba kasi 'yan, Manager? You are begging me to sign another year in my contract but you're not telling me what is it."  Dagdag ko kaya napatingin siya sa akin.

His Fangirl 2 (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon