အခန္း-၃၁
ၿပီးၿပီးေရာေျပာတဲ့လူ
"ဒီငယ္သား ကိုယ္တိုင္ လိုက္ရမလား" ဟြာထန္က ေမးသည္..
"ဖန္းရန္ ကိုဒီည အဲ့ဒိတာဝန္ေပးလိုက္မယ္" ခ်င္ေရွာင္ယြီကေျပာသည္.. "မင္းလုပ္တာမ်ားေနၿပီ နားဦး"
"ဟုတ္တယ္" ဖန္းရန္က ေထာက္ခံသည္.."ေနာက္တခါဆို နည္းနည္း သိမ္ေမြ႕ဦး.. မိန္းကေလးျဖစ္ၿပီး တေန႔တေန႔ ခ်မယ္ သတ္မယ္နဲ႔"
ဟြာထန္"...."
ဖန္းရန္ကဆက္ေျပာသည္.. ပါးစပ္မပိတ္ "မင္းေတြးၾကည့္ ၾကင္ယာေတာ္ဆို ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလဲ... သြက္လက္တယ္ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္.. အပူအပင္မရွိဘူး"
"ကယ္ၾကပါဦး" ခပ္လွမ္းလွမ္းတြင္ေတာ့ ခ်န္လင္ကို ေျမေခြးတစ္ေကာင္က လိုက္ေနရာ... ဝန္းထဲတြင္ ဆူညံပြတ္ေလာ႐ိုက္ေန၏...
ေဘးပတ္ဝန္းက်င္က ငယ္သားမ်ား က အေျခအေနကိုသိသည့္အလား ဝင္မကူဘဲ ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကကာ အလိုက္မသိဘဲ ဝင္ကူမည့္ လယ္သမားအခ်ိဳ႕ကိုပါ ဟန႔္တားထား၏.. ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ မင္းသမီးကိုကယ္ရမွာ မင္းသားအလုပ္မဟုတ္လား...
ခ်င္ေရွာင္ယြီ ရယ္လဲရယ္ခ်င္ ငိုလဲ ငိုခ်င္သြားၿပီး... အျမန္ခုန္ဝင္ကာ ကယ္လိုက္သည္...
"လန႔္လို႔ေသေတာ့မယ္" ခ်န္လင္က အလန႔္မေျပေသေးဘဲ ေရ႐ြတ္သည္..
"ဘာလို႔ ေျမေခြးကို သြားစလဲ" ခ်င္ေရွာင္ယြီက ေရေႏြးခြက္လွမ္းေပးလိုက္ကာ ေမးသည္..
"ဘယ္မွာစလို႔လဲ" ခ်န္လင္က မေက်မနပ္ေျပာသည္.. "မီးဖိုေခ်ာင္အ၀မွာရပ္ၿပီး ၾကက္ေပါင္ကိုက္ေနတာ.. သူ႔ဘာသာ ဘယ္ကေန ဘယ္လိုေပၚလာမွန္းေတာင္မသိဘူး"
"ၾကက္ေပါင္?" ၾကားသည္ႏွင့္ ခ်င္ေရွာင္ယြီ မ်က္ႏွာက မဲသြားသည္.. "ဘာလို႔ ေလွ်ာက္သြားၿပီး ေလွ်ာက္စားေနတာလဲ... ကိုယ္ ဘာသင္ထားလဲ"
ခ်န္လင္"...."
ေလွ်ာက္သြားၿပီး ေလွ်ာက္မစားပါဘူး.. မီးဖိုေခ်ာင္ကို သြားၿပီး ေသခ်ာေတာင္းစားတာပါ..
"ဒီခရီးတေလွ်ာက္လုံး မွာ မင္းကို ရမၼက္စိတ္နဲ႔ လုခ်င္ေနတဲ့သူေတြ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေတာင္ရွိလဲ သိလား" ခ်င္ေရွာင္ယြီက သူ႔ပါးကိုဆြဲညႇစ္ကာေျပာသည္.. "ေနာက္တခါ ဒီလိုစိတ္ထင္တိုင္းေလွ်ာက္လုပ္ရင္ ဘယ္လို အျပစ္ေပးမလဲ ေစာင့္ၾကည့္လိုက္"
BẠN ĐANG ĐỌC
Everywhere in Jianghu is bizarre (သိုင္းေလာကရဲ႕ ဘယ္ေနရာမဆို ဗ႐ုတ္သုတ္ခပဲ)
Lãng mạnအသက္ ၂၂ နွစ္မွာ ရွန္ခ်န္လင္တစ္ေယာက္ အေကာင္းဆံုး အမ်ိဳးသားဇာတ္ေဆာင္ဆုကို ရရွိခဲ့တယ္။ ဆုကိုကိုင္ မ်က္ရည္ေလး၀ဲျပီး ေက်းဇူးတင္စကားေျပာေနခ်ိန္မွာပဲ မ်က္နွာက်က္ ကအစိတ္အပိုင္းတစ္ခုဟာ သူ႕ေခါင္းေပၚကြက္တိျပဳတ္က်သြားတယ္။ အဲ့ေနာက္ေတာ့ သူဟာ အခ်ိန္ေတြကိုေနာက္ျပန္...
