Everywhere in Jianghu is bizarre (သိုင္းေလာကရဲ႕ ဘယ္ေနရာမဆို ဗ႐ုတ္သုတ္ခပဲ)

အခန္း-၂၂

အခန္း-၂၂

​​​​​                      အေသသတ္လုပ္ႀကံျခင္း

ဆိုင္တဖက္မွာေတာ့ သ႐ႊယ္ပိုင္က ဘယ္ေရာက္လို႔ ဘယ္ေပါက္ေနတယ္မသိ.. ခ်န္လင္ကိုေခၚကာ သူတို႔၂ဦး လမ္းတေလွ်ာက္ ေအးေအးလူလူ လမ္းေလွ်ာက္ခဲ့ၾကသည္.. ေဘးတဖက္တခ်က္စီတြင္ ခ်ဳံႏွင့္ ဗာဒံပင္မ်ားက စီစီရီရီႏွင့္ သဘာ၀အတိုင္းကို လွပေနၾကသည္.. သို႔ေပမယ့္ ခ်န္လင္ကေတာ့ ရႈခင္းခံစားဖို႔စိတ္မပါပါ.. ခုနက အဘိုးေျပာသည့္ စကားမ်ားသာ နားထဲၾကားေယာင္ေနသည္..

"သတိထား" ခ်င္ေရွာင္ယြီက သူ႔လက္ကိုအျမန္လွမ္းဆြဲလိုက္သည္..

ခ်န္လင္အသိဝင္သြားၿပီး ဗြက္အိုင္ကို နင္းမိေတာ့မလိုျဖစ္ေနတာ သတိထားမိသြားသည္..

"ဘာေတြေတြးေနတာလဲ" ခ်င္ေရွာင္ယြီကေမးသည္..

"ဘာမွေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး" ခ်န္လင္ ဒီလိုပဲေခါင္းခါျပလိုက္သည္.. စိတ္ကေတာ့ ဒီမွာမရွိ..

"အဘိုးအိုက တခုခု ေျပာလိုက္လို႔လား" ခ်င္ေရွာင္ယြီက သူ႔နား႐ြက္ကို ဆြဲဆိတ္လိုက္ၿပီးေမးသည္..

ခ်န္လင္ လန႔္သြားသည္..

"ေျပာ" ခ်င္ေရွာင္ယြီက ေခါင္းမာစြာဆက္ေမးသည္.. "မင္းအနာဂတ္ကို ဘာျဖစ္မယ္ ညာျဖစ္မယ္ ေဟာလိုက္လို႔လား"

ခ်န္လင္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္မိသည္.. "ဘယ္လိုလုပ္သိတာလဲ?"  စိတ္ပုတ္ၿပီး ခိုးနားေထာင္လိုက္တာ လို႔ေတာ့ မေျပာနဲ႔ေတာ့..

"မွန္းၾကည့္တာ" ခ်င္ေရွာင္ယြီက ရယ္ၿပီးေျပာသည္.. "ခ်န္းမူေတာင္ေပၚမွာ နာမည္အႀကီးဆုံးက ပူတု ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း.. ႏွစ္တိုင္းရာသီတိုင္းလႉတဲ့ အေမႊးတိုင္ေတြဆိုတာေရေတာင္ မေရနိင္ဘူး..အားလုံးကလဲ နတ္ေဒဝါေတြကို လာဆုေတာင္းေလ့ရွိတယ္.. ၾကာေတာ့ အနီးက လူေတြက လည္လာၾကတယ္.. ခရီးသြားေတြကို ေဗဒင္ဘာညာ ေကာင္းတာေလးေတြေျပာတတ္တယ္.. အဓိကက ေပ်ာ္သြားဖို႔ပဲေလ"

သူေျပာသလိုေတာ့ ႐ိုးရွင္းတဲ့ အရာ မဟုတ္ခဲ့.. ခ်န္လင္ ကတၳီပါအိတ္ေလးကိုသြားစမ္းမိသည္.. ေျပာရရင္ သူကမေသမ်ိဳးေတာ့မဟုတ္ေပမယ့္.. မေသမ်ိဳးလိုေတာ့ ျဖစ္ေနတာပဲေလ..