Everywhere in Jianghu is bizarre (သိုင္းေလာကရဲ႕ ဘယ္ေနရာမဆို ဗ႐ုတ္သုတ္ခပဲ)

အခန္း-၃၀

အခန္း-၃၀

အကဲပိုေနၾကတယ္

ကူခ်ဳံေကာင္ေတြ ထုတ္ၿပီးၿပီဆိုေပမယ့္... သူတို႔က ခ်န္လင့္ကိုယ္ထဲမွာရွိေနတာ အခ်ိန္တစ္ခုရွိခဲ့တာမို႔ ေနာက္ေန႔မနက္ႏိုးေတာ့ ခ်န္လင္ ေခါင္းေတြကိုက္ၿပီး ေနမေကာင္း ျဖစ္ေလသည္..

"အေအးထပ္မိတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္" ထပ္နာ မွာ ေၾကာက္ၿပီး ခ်န္လင္က တုန္တုန္ယင္ယင္ႏွင့္ေမးသည္..

အဲ့ဒိလို အ႐ိုးခိုက္တဲ့ ေအးစိမ့္မႈမ်ိဳးကို သူ ေနာက္တစ္ႀကိမ္မခံစားခ်င္ေတာ့ပါ..

"မဟုတ္ပါဘူး"ခ်င္ေရွာင္ယြီက သဘက္ကို ေရညႇစ္ကာ သူ႔နဖူးေပၚတင္လိုက္ရင္းေျဖသည္.. "ဟြာထန္ေျပာၿပီးၿပီပဲ ဒီတခါက အရက္နာက်တာ... ၁ရက္၂ရက္ေလာက္အနားယူလိုက္ရင္ ေကာင္းသြားလိမ့္မယ္"

"ဒါဆို လဲ ၿပီးတာပဲ" ခ်န္လင္ စိတ္သက္သာရာရသြားကာ ပ်င္းရိစြာသန္းလိုက္သည္...

ေနျမန္ျမန္ျပန္ေကာင္းေစခ်င္ေသာေၾကာင့္ ခ်င္ေရွာင္ယြီက ေန႔ခင္းတြင္ ခ်န္လင့္ကို အနီးရွိ ေရပူစမ္းသို႔ ေခၚသြားကာ ဘဏ္စာ႐ြက္ေပး၍ တေနရာလုံးကို ငွားပစ္လိုက္သည္.. အားလုံးကလဲ သူ႔ရဲ႕ အတၱကိုနားလည္ေပးၾကတယ္.. ဟုတ္တာေပါ့.. ဘယ္သူက ကိုယ့္ခ်စ္သူေရစိမ္တာကို တျခားလူကို ၾကည့္ေစ ခ်င္ပမလဲ...

ေတာအုပ္အလယ္ခန႔္တြင္တည္ရွိေသာေၾကာင့္ ေတာရိပ္ေတာင္ရိပ္ႏွင့္ အလြန္သာယာလွသည္.. ခ်န္လင္ ေရစိမ္ရင္း ဇိမ္က်လြန္းသျဖင့္ သက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္.. စပြန္ဆာရွိတဲ့ ဘ၀ တယ္သာယာသကိုး...

"ပိန္လြန္းတယ္" ခ်င္ေရွာင္ယြီက သူ႔ပုခုံးကို အသာညႇစ္ဖိရင္းေျပာသည္.. "သိုင္းမက်င့္ႏိုင္တာလဲ မေျပာနဲ႔"

ငါတို႔က ဦးေႏွာက္သုံးတဲ့ လူစားကြ... ခ်န္လင္စိတ္ထဲက ေရ႐ြတ္လိုက္သည္...

"မ်က္စိမွိတ္" ခ်င္ေရွာင္ယြီက ႐ုတ္တရက္ေျပာလိုက္သည္..

ခ်န္လင္ သတိအေနအထားနဲ႔ ျပန္ေမးလိုက္၏.. "ဘာလို႔ မွိတ္ရမွာလဲ" သူ႔ကိုမ်ား ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းနမ္းမလို႔လား... ဒီလိုႀကီးေတာ့ မလုပ္သင့္ပါဘူး... မနမ္းပါနဲ႔