♠️S A R M A Ş I K /2 ♠️

#38

Ares ve Athena evden çıktılar. Berfu ve ben evde kalmıştık ama bunun çok sürmeyeceğini biliyordum. Bahçede oturmuş etrafı dinlerken Berfu odasına çıkmıştı. Yalnız kalmak istediğini düşündüğüm için onu rahatsız etmemiştim. Telefonumda ki bildirimleri kontrol etmek için çantamı karıştırdığımda bir tıkırtı duydum.Berfu üzerini değiştirip saçlarını sımsıkı toplayarak yanıma döndü.
"Benimle bir yere gelmeni istiyorum."
"Vay canına. Sen... Harika görünüyorsun."
"Bana yardım eder misin?"
"Athena'nın bundan hoşlanacağını sanmıyorum."
"Şu an da endişe edeceğim son şey onun ne düşündüğü. Benimle misin değil misin?"
"Pekala, nereye gidiyoruz ?"
*     *     *
Yazardan<

Athena, Ares ile beraber uzun bir yolculuğun ardından aklındaki yere ulaşabilmişti.
"Burayı hatırlıyor musun?"
"Nereye varacaksın merak ediyorum."
"Sadece, gerçekten her şeyi unuttun mu anlamak istiyorum."
"Hayal kırıklığına uğrayacağının garantisini verebilirim."
"Hadi."
Arabadan indiler, karşılarında boyası eskimiş ve yer yer çatlakları olan eski bir ev vardı.
Evin etrafı çürümüş tahtalardan oluşan çitlerle çevriliydi. Etraftaki otlar burada uzun zamandır birinin yaşamadığını kanıtlar nitelikteydi. Bahçe berbat durumdaydı, her tarafı çöp doluydu.
"Burası neresi ?"
"Burası bir aile evi. Daha doğrusu eviydi. Hadi gel."
Athena önden giderek kapıyı açmaya çalıştı. Kilitliydi ama fazla sağlam durmuyordu. O, kapıya tekme attı ve aynı anda kapı, büyük bir gürültü ve toz yığınıyla yere düştü.
"Geliyor musun?"
Ares'in, bir şey elde edeceklerine olan düşüncesi giderek azalıyordu ama buna rağmen abisinin peşinden eve girdi. Duvarları çerçevelerle doluydu. Çerçevelere hapsedilmiş fotoğraftaki yüzlere ifadesizce baktı. Hiçbirinin yüzü ona tanıdık gelmiyordu.
Ares hol boyunca ilerleyip fotoğrafları incelemeye devam ederken Athena çoktan üst kata çıkmıştı.
"Ares!"
Athena'yı duyduğunda merdivenlere yönelmişti ancan o sırada gözüne, camı çatlamış bir çerçeve ilişmişti. Camında ki tozu üfleyerek fotoğrafa baktı.
Kafasında ki bilinç bulanıklığı fotoğrafla beraber dağılırken gördüğü yüzler hakkında onlarca soru biriktirmişti.
"Orada ne yapıyorsun ?"
"Neredeyiz biz?"
Athena gözlerini devirdi.
"Nerede gibiyiz, evde."
"Kimin evinde?"
"Bir şey mi hatırladın?"
"Soruma cevap ver."
"Pekala. Otur bakalım."
Athena, Ares'i kolundan çekiştirerek yanına oturttu ve ona dikkatle baktı.
"Taylan Soykan."
"Taylan Soykan mı?"
"Evet."
Ares'in boş bakışları odanın içinde gezinirken Athena'nın gözleriyle yeniden buluştu.
"Açıklayacak mısın ?"
"Belki bir şey söylemek istersin diye bekledim."
"Athena beni delirtmek mi istiyorsun?"
"Tamam tamam. Oğuz'un dedesinin evi burası."
Ares yüzünü ellerinin arasına alıp derin bir nefes aldı.
"Yukarıda birkaç dilekçe ve dekont var. Oradan bilgi sahibi olabiliriz."
Athena yerden kalktığında Ares az önce baktığı çerçeveyi yeniden eline aldı.
"Oğuz buradaydı, bu evde yaşıyordu. Biz seninle bu evde tartıştık. Kazanın olduğu gece bu evdeydik, buradan çıkmıştık!"
Athena hayretle duvara yaslandı.
"Seni tehdit eden bir herifin evinde ne arıyorduk söyler misin ?!"
"Bunların hepsi planın bir parçasıydı."
"Anlamıyorum. Bu fotoğrafta bulunan insanların hepsi senin dostundu. Sen öldükten, yani gittikten sonra hepsi benim yanımdaydı..."
"Onlar hiçbir şeyi bilmiyordu."
"Oğuz alenen hepinizi uyuşturucu batağına süreklerken nasıl oluyorda hiçbir şeyden haberleri olmuyor Athena?"
"Oğuz ile aramızda geçenlerin hepsi kişisel problemlerdi, aile kavgaları, kız meseleleri. Kimseyi işkillendirmeyen, kimsenin üzerinde fazla durmak istemeyeceği şeyler. Kimseyi benim uyuşturucu sattığıma inandıramazdı. Onun gibi bir keşin sözüne karşılık benimkisi, sence kime inanacaklardı. Malı benimle dağıtmak istemişti, çünkü kimse benim böyle bir şey yapacağıma ihtimal vermezdi."
"Herkese yalan söyledin, hepimize..."
"Buraya geçmişim hakkında konuşmaya gelmedim Ares. Bu ev Tekinler için stratejik konuma sahip. Şehirden uzakta, herkes tarafından bilinmeyen..."
"Herkes tarafından bilinmeyen mi? Herif burada parti veriyordu. Sen bilinmediğine gerçekten inanıyor musun ?"
"Bir şeyi saklamak mı istiyorsun, onu herkesin görebileceği bir yere koy."
*    *   *