Asistan-patron kurgusudur!
(Tamamlandı)
Dudaklarının varlığını dudaklarında hissediyor, teninin sıcaklığını teninde hissediyordu. Bedeni üzerinde kurduğu hakimiyeti varlığını sürdürürken, kendisini nasıl bir ateşin içine attığın farkında bile değild...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Karakter isimleri değişik gelebilir, farklı isimler tercih ettim klasik olmaması için. Önceden uyarıyı vereyim de.
Her şey o kadar karmaşık geliyor ki insana, bazen bir çıkmazın içinde buluyorsunuz kendinizi. Ne yapacağını, kime gideceğini bilmez bir halde, her şeyden uzaklaşmış ve soyutlaşmış bir şekilde. Öyle bir an oluyor ki kendinizi bile çözemez bir hale geliyorsunuz, sanki bir kaosun içindeymiş gibi. Herkese uzak ve içine kapanmış bir halde.
Bedenime değip geçen soğuk rüzgar tüm bedenimi titretiyor, saçlarımın arasından süzülüp gidiyordu. Gözlerim etraftaki yemyeşil ağaçlarda geziniyordu. Ne yapacağımı bilemez halde zamanın akıp gitmesini izliyor gibiydim. Soğuk rüzgarın etkisi gözlerimi sulandırarak görüş açımı bulanıklaştırmaya yetmişti. Başımı yere eğmiş sert toprağın üzerinde çıkan ayak izlerime bakıyordum.
Son zamanlar hiçbir şey olmamasına rağmen düşüncelerim beni esir alıyordu.
Her an, her dakika, her saniye kendimi düşüncelerin içinde kaybolmuş, etrafımda olanlardan soyutlaşmış bir şekilde buluyordum. En kötüsü de neyi düşündüğümü bile bilmiyordum.
Olanları, etrafımdakileri kafaya takan biri olmadım bu zamana kadar. Hiçbir şeyi düşünmez, sorun etmezdim. Son zamanlar ne olduğunu anlayamıyordum.
Başımı kaldırdım. Sert rüzgarın suratıma çarpmasıyla gözlerimi kıstım. Üşüyorum. Rüzgar bedenimi esir almış, bedenim buz tutmuştu. Bu yaz gününde bu kadar soğuk olmasına anlam verememiştim. Gözlerim yanımda duran Karya'ya kaydı.
Kollarını bedenine sarmış, üşüdügünü belli etmek istercesine omuzlarını yukarı kaldırarak boynunu gömmüştü. Onun bu haline gülmek istesem de hiçbir tepki vermeden onu izledim. O ise her an patlayacak bir bomba gibi duruyor, kaşlarını çatarak bana bakıyordu. Gözlerini kapatıp derin bir nefes aldığı, bir yanardağ gibi patlayacağının göstergesiydi.
Gözlerimi kısmış kendimi tatlı göstermeye çalışarak gülümsemeye çalışıyordum. Sinirinin geçmesini bekliyordum ama nafile.
"Götüm dondu senin yüzünden. Ne vardı da bizi buraya getirdin? Şimdi sıcacık otelde, havuzda yüzüyor olmak vardı. Ben ne diye senin aklına uyup buralara geldim ki zaten?!" Karşımdaki kadının bu denli sinirlenmesi ve sinirlenince acayip tatlı durması gülmeme yetmişti. O ise benim gülmemle kaşlarını çatmış daha da sinirlenmişti. Bu kızı sinirlendirmek hoşuma gidiyordu.
"Abartma be kızım o kadar da soğuk değil." dediğimde yüzüme "Sen ciddi misin?" der gibi baktı.
"O yüzden mi tir tir titriyorsun?" Kollarımı bedenime sarıp, ellerimi kollarıma sürtüyordum. Biraz daha burada kalırsak buz tutacağımızdan emindim. Başımı kaldırıp uzun ağaçların arasında kalan gökyüzüne baktığımda havanın giderek karardığını fark ettim. Gitmezsek ya kurda kuşa yem olacak ya da buz tutacaktık.
