Ang Manyak kong Jowa (Completed)

Chapter 33

Chapter 33

Tyler POV:

Halos hindi maalis ang pagmasid ni Shamyka sa akin habang inaayusan siya.

I don't know why, but when it comes to her, masyado akong naduduwag. Nawawala ang pagka-angas ko dahil sa tingin niya palang, tumitiklop na agad ako.

"Oh ayan, you look so pretty.", sambit ng taong nag-aayos sa kanya.

Tila nag-slow motion ang buong paligid nang lingunin ako ng dalaga.

She's perfect!
She's like a Goddess na bumaba rito sa lupa.

Sa sobrang pagtitig ko, hindi ko namalayan na nasa harapan ko na pala siya.
Para akong natulala sa kawalan, kaya hindi ko agad naramdaman ang presensya nito.

"Tulo laway ka na naman sa kagandahan ko.", bigkas ni Shamyka at sinara ang aking bibig.

"Tsk. May iniisip lang ako.", pagpapalusot ko kasabay ng pagkuha ko ng dyaryo.

"Okay, sabi mo eh.", natatawang turan niya.

I was about to read the newspaper, kaso biglang tumunog ang cellphone ko.

Dad is calling.

'Yan ang bumungad sa screen nang kunin ko ito sa bulsa.

Kaya mabilis ko itong sinagot at lumabas ng parlor.

"Son, nasa'n ka ba? Wala ka bang balak na maghanap ng isusuot mo, bukas?", agad na saad ni Dad sa kabilang linya.

"I'm with Shamyka, dad. Kaya ako na lang ang bahala sa isusuot ko.",

"Kung gano'n, sige. Aalis na kami ni Steven.",

"Wait, what? Kasama mo ang mokong na 'yan?",

"Oo, magkasama kami. Akala ko nga, sasabay ka sa amin kaya tinawagan kita.",

"Tsk. Sige, sasama ako. Hintayin niyo ako d'yan.", inis kong sambit na tila nagbago ang isip ko.

Alam ko kasi ang tumatakbo sa utak ng gago kong kapatid. Kaya gusto kong malaman 'yon.

Mahirap na, baka may binabalak s'yang masama sa amin ni Shamyka.
___

Bumalik na ako sa loob, matapos kong i-end ang tawag.

Kunot-noo akong sinalubong ng dalaga na animo'y nagtatanong kung ano ang pinag-usapan namin ni Dad.

"Kailangan ko munang umuwi, babe.", pagpapaalam ko rito.

"Huh? Teka, may problema ba, Tyler?",

"Wala. Hinihintay lang ako ni Dad sa mancion. May pupuntahan daw kami.",

"Ahm, okay. Ingat.",

"Anong ingat? Ihahatid na kita sa inyo para hindi ako mag-alala.",

"Ihahatid? Tyler naman, hindi pa tapos ang pag-aayos sa akin.", saad niya at pinakita ang kamay nito na wala pang cutics.

"Hays, fine. I will call my driver. Ipapasundo na lang kita.", pagdedesisyon ko.

Hindi na siya nakasalita pa dahil mabilis kong hinagkan ang labi niya bago ako tuluyang umalis ng parlor.

Patungo na ako ngayon sa mancion para sumabay kila dad.

Hindi nagtagal at nakarating na agad ako sa amin.

"Buti naman at dumating ka na.", bigkas ni Steven na halatang inip na inip sa paghihintay.

"Chill ka lang, may isa akong salita.", tanging saad ko.

Ako na mismo ang naunang sumakay sa kotse ni Dad.

Magkatabi kami ng kapatid ko sa likod samantalang si Dad ang nagdadrive.

Kapag may okasyon na mangyayari, iisang sasakyan lamang ang ginagamit namin.

So heto, halos hindi kami magkibuan ni Steven.
Simula palang bata, magkagalit na kaming dalawa. Hindi rin kami magkasundo sa lahat ng bagay dahil siguro sa inggit na nararamdaman nito sa akin.

Steven is just my step-brother.
Anak siya ni papa sa labas.
Kaya gano'n na lamang ang pagpupursige nito na kunin ang loob ni Dad para may kakampi siya.
And that's the reason why I'm here.
Ayokong magtagumpay siya sa pinaplano niya.
___

Sa sikat na MEN CLOTHES kami napunta para dito pumili ng susuotin.

Kaibigan ni papa ang may-ari nito.
At masasabi ko na magaganda at pulido ang gawa nilang damit.

Maging artista o kahit sinong mayayaman na lalaki, dito bumibili.

"Ano bang kulay ang isusuot mo?", tanong ko kay Steven na ngayon ay busy na sa paghahanap ng tuxedo.

"Ba't parang atat na atat kang malaman ang isusuot ko?", ngising saad niya.

"I'm just asking.", kibit-balikat na turan ko.

"Tsk. Natatakot ka ba na makuha ko ang atensyon ni Shamyka?", wika nito na tila ibang awra ang pinapahiwatig niya.

"Bakit naman ako matatakot? Magiging asawa ko na 'yon, kaya wala ka ng habol pa.", kalmadong sabi ko.

"H'wag ka maging kampante, Tyler.",
"--Kilala mo ako. Hindi ko hahayaan na maging masaya ka.", litanya ng lalaki na may pagbabanta.

Akma sana itong papasok sa fitting room, kaso malakas kong hinawakan ang braso niya.

"Fuck! Ano bang pinaplano mo ha?!", malutong na bigkas ko.

"Kung meron man akong plano, sa tingin mo ba sasabihin ko?", he said as he smirk.

"Kailan ka ba magbabago?", sambit ko sa kanya at hinigpitan ko lalo ang pagkahawak.

"Ang isang tulad kong demonyo, hindi na magbabago.", tanging tugon nito.
Marahas niyang inilayo ang braso dahilan para mabitiwan ko siya.

"Kapag sinira mo ang kasal namin, kakalimutan kong kapatid kita.", saad ko rito.

"Edi ayos. Dahil hindi ko naman hinangad na maging kapatid ka.", turan ni Steven at tuluyan ng pumasok sa loob ng fitting room.

Akala ko hindi na ito magsasalita pa, pero nagkamali ako.
Nagkamali ako dahil may pinahabol pa ito.

"And by the way, 'wag mong alisin ang tingin mo kay Shamyka.",
"--Para hindi ka magsisi sa huli.",

That bullshit line, have a deep meaning.
Hindi ako bobo para hindi 'yon maintindihan.
Kaya alam kong may mga tao s'yang nakamasid lagi sa dalaga.

At puta! Hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag nawala sa akin ang babaeng mahal ko.

END OF CHAPTER 33