Oke mensjes, hallo!
(Beste begroeting ever, i know)
Maar ik moet dit gwn kwijt!
WAT IS ER ZO STOER AAN SCHELDEN MET EEN HADICAP!!???
Weet je hoe moeilijk het is voor mij als autist en touretter om zulke dingen aan te horen?! Mensen schelden mij er nooit meer uit, maar andere mensen wel. Als ik zoiets hoor wil ik die persoon zijn strot gewoon dichtknijpen! Of als ik zulke dingen lees van: 'hahaha mongool!'. Ik zit hier soms om te huilen als ik zulke dingen lees. Of die dingen van: 'als ik een duckface die zie ik er echt uit als een autist!'. Dat kwetst me echt! En ik weet dat ik niet de enige ben. Voor mensen die nu denken van: 'Autisten snappen toch niet wat je zegt?' (Heb ik eens als antwoord gekregen toen ik daar over tegen iemand aan het zeiken was.) Wel dat kunnen ze wel! Autisten leven in een eigen wereldje. En in dat wereldje staat een huis. Een huis waar niets in kan gebeuren, waar het altijd rustig is. En dat is wat autisten nodig hebben. Als er dan mensen gaan praten, bonken ze tegen het huis en dat verstoort de rust. Autisten kruipen dan nog dieper in hun wereldje. Ze hebben heel veel opgekropte emoties die ze niet kwijt kunnen. Dat is verschrikkelijk, ik ben maar een lichte autist maar ik heb daar echt vaak last van. Soms als er iemand praat, heb ik geen zin om uit mijn huisje te komen en te antwoorden. Dus dan doe ik alsof ik die persoon niet hoor. Kan lastig zijn voor die persoon,maar als ik in mijn wereldje zit, laat me dan. Dit was een klein beetje over hoe een autist leeft en misschien begrijp je er nu iets meer over, of juist niet. Ik wou het gewoon kwijt.Onthoud: niet met handicaps schelden of spotten! ;)
Tnx om mijn geklaag te lezen =)xxx NoisyMe
JE LEEST
Adopted
FanfictionJessy,een meisje van 12,haar wereld veranderde totaal toen ze geadopteerd werd door Larry Stylinson.