Adopted

45

Pov Harry

'Dat is.. Geweldig!' Roept Harry blij. De verpleegster glimlacht naar ons en sluit de deur. Ik omhels Louis. Hij kijkt me aan, zijn ogen zijn dat speciale blauw.... Alleen Louis heeft zulke ogen. Louis kijkt me lachend aan. Het doet me goed om Louis oprecht te zien lachen. 'Hazz, help je mee al mijn spullen in mijn koffer te proppen?' Vraagt Louis. 'Sure.' Zeg ik terwijl ik mijn wenkbrauwen optrek. Ik had geen idee dat Louis spullen meehad. Misschien is zijn moeder die komen brengen.
*****

Met een glimlach op zijn gezicht laat Louis zich in de zetel vallen. 'Waar is Jessy?' Vraagt hij dan. Ik frons. 'Eh, goede vraag.' Stamel ik. 'Harry, heb je enig idee waar Jessy is?' Vraagt Louis op een serieuze toen. Hevig schud ik mijn hoofd. Een verontrustende uitdrukking valt af te lezen van Louis' gezicht. Totaal geen idee waar Jessy eigenlijk is.

Pov Jessy

'Thanks dat ik hier mocht blijven, maar ik ga maar terug voor Harry ongerust wordt.' Zeg ik nadat ik zag dat de klok vijf uur aangaf. 'Geen probleem!' Zegt de nieuwe adoptiemoeder van Alanis, Lisa. 'Bwye Djweshy!' Roept Alanis me na met een handvol chips in haar mond. Alanis haar nieuwe adoptie-ouders wonen maar een halve kilometer van mijn huis. Nuja, het huis van Harry. Maar ik beschouw het als mijn thuis.

*****

'Hey Hazzadad, ik was even naar Alanis, zeg ik als Harry de deur open doet. 'Jezus, ik was al ongerust.' Grinnikt Harry. Ik doe mijn schoenen en en voel daarna een hand op mijn schouder. Als ik me omdraai, zie ik Louis staan met een grote glimlach op zijn gezopicht. 'OH MY GOD!' Gil ik waarna ik in zijn armen spring. 'Hey Jess, of moet ik zusje zeggen?' Grinnikt hij. 'Wat jij wil.' Antwoord ik, nog steeds met mijn armen rond Louis. 'FAMILY HUG!' Roep Harry die zijn armen om ons beide heen slaat. Automatisch verschijnt er een glimlach op mijn gezicht. Wat ben ik blij dat ze het goed gemaakt hebben.

Ik heb geen excuus waarom ik zolang niet geupdate heb, sorry. Ik zal proberen nu wekelijks te updaten :) x