Adopted

40

Pov Sophia

Met mijn knie probeer ik mijn neus te krabben. Mijn handen zijn zowaar gevoelloos. Ik heb al geprobeerd mijn handen los te maken, maar het touw zit te strak. Ik bonk mijn hoofd tegen de muur uit frustratie. Na dat ik bij Liam weg ging ben ik naar huis gegaan, en ik ben hier wakker geworden. Ik verdien dit wel. Wat voor rot mens ben ik geweest. En waarom heb ik nooit beseft dat Liam zo'n leuke jongen was. De eerste tranen lopen over mijn wangen. Maar ik verdien dit. Wat ikgedaan heb is echt vreselijk.

Pov Harry

We hebben net te horen gekregen dat Jessy wel degelijk Louis' halfzusje is. Alanis is net opgehaald door haar tante. Mijn moeder is net Jessy komen halen en ik zit hier bij Louis. Zijn ogen zijn gesloten, zijn gezicht is emotieloos. 'Louis....' Fluister ik. Ik weet dat hij me niet kan horen. 'Louis, ik weet dat je me niet kan horen... Maar ik ben echt een idioot geweest. Al die ruzie was nergens voor nodig.' Ik pak de klamme hand van Louis voorzichtig vast. 'Maar, ''Ons'' had een toekomst. Louis... Ik dacht niet dat het mogelijk was om zo veel van iemand te houden. Nog nooit heb ik zo'n geweldig gevoel bij iemand gehad. Ik.... Ik...' Ik zie een traan langst de zijkant van Louis' oog rollen. 'Louis?!' Van verbazing knijp ik in zijn hand. Zijn ogen schieten open. 'Deed je nu alsof....' 'Alleen de laatste twee minuten...' Zegt hij zacht. Hij komt langzaam overeind en kreunt. Ik geef hem voorzichtig een knuffel. Zachtjes hoor ik Louis snikken. Ik bijt op mijn lip en voel mijn ogen waterig worden.

*****

'Dus.. Hoe zit het eigenlijk... Met ons?' Vraag ik voorzichtig. 'Hazza, ik denk dat we beter opnieuw beginnen..... Als vrienden.'

LAATSTE HOOFDSTUK VAN 2014!!! IK SCHRIJF VOLGEND JAAR PAS VERDER!