<<Λοιπόν παιδιά, χθες μαζί με την κατεύθυνση έγραφε και τον αριθμό της αίθουσας που θα γίνει το κάθε μάθημα ας πούμε ξεχωριστά. Παρακαλώ όλους τους μαθητές της τρίτης να πάνε και στις αντίστοιχες τάξεις τους για να ξεκινήσει η ημέρα καριέρας.>> ακούγεται η φωνή του διευθυντή από τα μεγάφωνα και γυρνάω να δω την απογοήτευση στο πρόσωπο της Μίας. Για ένας τόσο ενθουσιώδης και χαρούμενος άνθρωπος, το να έχει τα μούτρα μέχρι το πάτωμα είναι λίγο περίεργο.
<<Ωραία, ακόμα μία μέρα χωριστά. Αντε να το δούμε και αυτό.>> κατσουφιαζει και αρχίζει να κατευθύνεται προς την αίθουσά της.
Χαμογελάω στον Φιν σαν συμπαράσταση που θα ανεχτεί τη γκρίνια της σε αυτό το κομμάτι μετά τα μαθήματα, και πηγαίνω και εγω στην αίθουσά μου.
<<Ε αυτό δεν το περίμενα!>>
Μόλις πάτησα το πόδι μου στην τάξη και βλέπω τον Κάρτερ να στέκεται λίγα μέτρα πιο πέρα. Εγώ θα έπρεπε να το πω μάλλον αυτό και όχι εκείνος. Παρόλα αυτά δεν άντεξε από το να με τρομάξει πάλι. <<Εγω δεν θα έπρεπε να το πω αυτό?>> στριβω στον διάδρομο και διασχίζω λίγα θρανία μεχρι να φτάσω σε ένα αρκετά απομακρυσμενο και καθίσω.
<<Όχι εφόσον ξέρεις τι θέλω να κάνω.>> χαμογελάει γεμάτος σιγουριά και κάθεται στο θρανίο από πίσω μου.
<<Η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα πως θα το δηλωνες για σήμερα. Πιστευα πως μιας και δεν ξέρει κανένας για το...κλαμπ...θα έβαζες αυτό που ξέραν όλοι.>> γυρνάω προς το μέρος του μιας και ακόμα δεν έχει μπει κανένας δάσκαλος στην αίθουσα.
Μπλέκει τα δάχτυλά του και σκύβει πιο κοντά μου <<Ε ναι αλλά αποφάσισα πως δεν θα κάνω αυτό που με πιέζει ο πατέρας μου να κάνω. Εσύ πως και από εδώ?>>
Η αλήθεια είναι ότι έχουμε περάσει τόσο χρόνο μαζί αλλά αυτό το θέμα δεν το συζητήσαμε και ποτέ <<Θέλω να γίνω συγγραφέας, αλλά και κριτικός βιβλίων σε εκδοτικό οίκο.>>
<<Ε αστο καλό!>> ενθουσιάζεται και κάνει πίσω με το που βλέπει κάποιον να μπαίνει στην αίθουσα.
***
<<Συγγνώμη δεν θα μας βγάλουν κανένα διάλειμμα? Έτσι σερί θα το πάρουμε?>> κολλάω τη πλάτη μου στην καρέκλα και γυρνάω ελαφρώς το κεφάλι μου προς τον Κάρτερ για να τον ρωτήσω χαμηλόφωνα μη μας ακούσει και κανένας.
<<Χμ? Ω εεε...με πήρε ο ύπνος μετά από τον φωτογράφο που μίλησε. Τι ώρα είναι?>>
أنت تقرأ
XOXO Your Secret Admirer
أدب المراهقينΜόλις ξεκινάει η τελευταία χρονιά στο λύκειο και ενώ όλα θα μπορούσαν να είναι ακριβώς τα ίδια με τις υπόλοιπες χρονιές η Τζέιν αρχίζει να λαμβάνει διάφορα σημειώματα μέσα στο ντουλαπάκι της. Ένας κρυφός θαυμαστής που του έχει κλέψει τη καρδιά έχει...
