Oyunbozan TAMAMLANDI) I

17.Hooop Hooop!

Eda'nın Anlatımıyla
Günümüz
Dışarıdan gelen yaygaranın sebebini anlamak için kendimi sokağa attığımda sokağın ortasında bağrış çağrış kulak perişan eden bir genç kız ile onun kolundan tutup hayvan gibi çekiştiren bir denyo ile karşılaştım.Anında tepeme toplanan cinlerimle beraber hırsla üzerilerine yürüyüp:
-Hoop Hoop diye bağırarak hala kızı çekiştiren tipin koluna yapıştırdım.

Kafasını kaldırdığında ne göreyim karşımda geçen gün bana  para bozdurmaya gelen zibidi kahveci.O nasıl bakış ,korkuyor mu bu patron bozuntusu benden be?
-Bıraksana be kızı zibidi bırak diye bağırırken kızı kendi arkama doğru çekiştirdim.
Boşluğuna gelmiş olacak ki komşu kontenjanlı zibidi kızı bir anda bıraktı ama arkamdaki kıza doğru parmağını sallayarak öküz gibi böğürmeye de devam etti:
-Ben unutmam bunu kızım,illa hesabını sorarım haberin olsun.
Arkamdaki minik de boyuna bakmadan hala karşımdaki tipsize laf yetiştirmeye çalışıyordu.Ben onu sakinleştirmeye çalışırken hepimiz:
-Ne oluyor burada diye gürleyen sesin sahibine döndük irkilerek.
Hah Onur Beyler de teşrif ettiler.Ben okeye dönerim artık:
-Bütün sokak sizi seyrediyor şu halinize bakın .Ne yapıyorsunuz siz?
-Sen onu şımarık kardeşine sor.Bıraksak küçücük kız elinde kalacaktı diye cırladım suratına.
-O küçük dediğin kız az önce kendi mekanımda kahveyle yıkadı beni be.
-Sanki bilerek döktük amma abarttın sapık herif.Hoş sen daha beterini de hakediyorsun ama.
-Bak hala sapık diyor.Gel buraya gel.Gel göstereyim sana sapığı.
Sesler yine yükselince ispiyoncu ceo daha fazla dayanamayıp :
-Yeter diye bağırarak sokağı inletti valla.Ortam sus pus olunca :
-Ömer sen içeriye geç.Eda sen de kızı al işin aslını öğrenip geliyorum diye emirler yağdırdı.

Eda mı dedi o bana ?Nereden geliyor bu samimiyet pardon.Sanki asker arkadaşıyız herifin.Hem sen kimsin de bana emir veriyorsun be diye itiraz edecektim ki.Onur Beyimizin alev saçan gözlerine denk geldim.Sus Eda sus zaten ortalık olmuş elli altı sen de şimdi arada kaynama .Sinirden soluk soluğa kalmış minnağımı da alıp kitapçıya geçtim.Ne bağırmıştı ama deli kız haha.Sevdim bunu ha.

On dakika sonra kapıdaki çıngırağın şıngırtısıyla Onur ceosu içeriye girdi.Bana ve yanımdaki sandalyede verdiğim suyu içip sakinleşmeye çalışan az önce isminin Betül olduğunu öğrendiğim turuncu saçlı minyon kıza selam verip karşımıza oturdu.Yanımdaki kıza bakarak:
-Merhaba henüz tanışma fırsatımız olmadı Onur ben .Az önce kavga ettiğin serserinin malesef abisi oluyorum.Sen?
-Betül.
-Betülcüğüm öncelikle kendim ve kardeşim adına senden çok özür diliyorum.İşlerin bu noktaya gelmesinde malesef benim payım büyük..
Ay dayanamayacağım valla:
-Allah allah neden şaşırmadım acaba diyerek kendimi tutamayıp konışmasının arasına daldım.Ben sinirlenmesini beklerken o bana gülümseyip Betül ile konuşmasına devam etti:
-Gerçekten iş yoğunluğumun arasında seni işe aldığımı bizimkine söylemeyi unuttum.O da sana takılayım derken ölçüyü kaçırıp sana ayıp etmiş.Aslında bu derece bir terbiyesiz değildir ama.Yapmış bir eşeklik işte. Onun adına tekrar özür diliyorum.
-Tamam sorun değil Onur Bey.Geçti gitti.Siz de bilemezdiniz böyle olacağını.
-Kesinlikle öyle.Zamanımı bilmiyorum ama Betül hala işe ihtiyacın varsa ben bir şeyler ayarlayabilirim senin için abicim.
Betül'ün cevabını beklemeden yine mevzuya atladım tabi.Ama bu sefer zamanlamam doğruydu gerçekten:
-Gerek yok .Betül bizle çalışacak anlaştık biz.Değil mi Betülcüğüm?

Henüz Betül'ün bundan haberi yoktu ama olsun.Kimse kusura bakmasın emrivaki de olsa böyle carlak bir müttefiği kaçıramazdım.Hem Sonay'ın okulu varken Betül dükkanda çok da işimize yarardı.

Onur Beycik kararını kendisinden duymak için Betül'e bakınca Betül ablasını ele vermeyip kafasını sallayarak beni onayladı.Aferin koz turuncu.Onur Bey de daha fazla durmayıp birkaç bin defa daha özür diledikten sonra bizimle vedalaşıp yanımızdan ayrıldı.

Giderken yine tuhaf tuhaf bakıp o imalı gülümsemesiyle beni karıştırmayı da ihmal etmedi tabi beyimiz.Neden böyle gülüyordu bu adam bana ya?