Oyunbozan TAMAMLANDI) I

24.Kaza

Eda'nın Anlatımıyla
2 Yıl Önce-Ankara

İlişkimizin üçüncü yılında Levent İstanbulda özel bir bankadan genel müdürlük teklifi aldı.Onun kariyeri için büyük bir adım olacak bu teklif sanırım ilişkimizin yediği ilk balyoz darbesiydi.Bu süreçte her ne kadar gitmesini istemesem de Levent'in yanında olduğumu ,onun aldığı tüm kararları destekleyeceğimi söyleyerek Levent'in içinden geçen kararı vermesini bekledim.Ancak o aldığı bu teklifi reddetti.Kararı beni bencilce sevindirse de Levent'in aklının İstanbulda olduğunun farkındaydım.Sanırım aldığı bu teklif Levent'in eski hayatını çok özlediği gerçeğini onun yüzüne tokat gibi çarpmış oldu.Sonrasında ilişkimiz Levent'in evde daha az konuştuğu,rutin sohbetlerimiz dışında iletişimimizin azaldığı buna paralel olarak tartışmalarımızın arttığı bir hal aldı.Benim her kavga sonrasında ağlayarak odamıza kapanmalarım Levent'i de daraltmış olacak ki o da evde daha az vakit geçirmeye,sık sık İstanbul'a giderek bu durumdan kaçmaya başladı.

Levent yine İstanbul ziyaretlerinden birinde ve ben evde yalnız iken sabah berbat bir mide bulantısıyla uyandım.Birkaç gündür sabahları hafif mide bulantılarıyla uyanıyordum ama sanırım bu en şiddetlisiydi.Gün içinde yaşadığım halsizlik de buna eklenince hayat benim için dayanılmaz bir aldı.Bugün bunun için bir doktora uğrasam iyi olacaktı.

-Eda Hanım?
-Evet benim.
-Doktor Hanım sizi bekliyor ,buyurun.
Ayaklanıp hemşirenin peşinden doktorun odasına girerken heyecandan ayaklarım tutmuyordu.Bu halimin sebebi ise şikayetlerimi dinleyen doktorumun hamilelik süphesiyle beni birkaç saat önce kan tahlili vermeye yönlendirmiş olmasıydı.
-Eda Hanım tekrar merhaba,hmm tahlil sonuçlarınız çıkmış.
-Evet.
-Tahmin ettiğimiz gibi hamilesiniz Eda Hanım.Yaklaşık dört haftalık.
🌼🌼🌼
Bir saattir Kuğulu Parkta bir bankta oturmuş az önce aldığım haberi düşünüyorum.Çok şaşkınım bir o kadar da korkuyorum.Ben anne olmaktan çok korkuyorum.Nasıl anne olunur bilmiyorum ki ben.Ya Levent , o nasıl karşılar bu haberi.Benim kadar heyecanlanır ,şaşırır mı acaba?

Kendime güzel telkinlerde bulunup bu haberi Levent'le paylaşmak için onun İstanbuldan dönmesini bekledim.Heyecanla boynuna sarılıp hamile olduğumu söylediğim de Levent'ten beklediğim tepkiyi alamadım.Uzaklaşıp suratına baktığımda suratında daha önce hiç karşılaşmadığım bir ifade vardı:
-İyi misin?Hayatım sevinmedin mi yoksa?
-Yok sevindim tabi sevindim .Şaşırdım sadece.Anne olmayı bu kadar istediğini bilmiyordum.
-Ben de bilmiyordum ki.Ama düşününce bir bebeğimizin olması çok da korkunç bir fikir değilmiş.
Levent'in ellerini tutup karnıma doğru götürürken o ifadesiz gözlerle beni seyrediyordu.
Şu an şaşkındı biliyorum ama eminim o da benim gibi bu fikre hemen alışacaktı.

-Eda tamamsan çıkıyoruz.
-Tamam aşkım geldim hadi çıkalım.
Levent'in bankasının düzenlediği bir yemeğe katılıyorduk.Ben günlerdir olduğu gibi yine pür neşe iken Levent sebebini bilmediğim şekilde fazlasıyla gergindi.

Restorana vardığımızda ince kabanımı girişteki vestiyere verip elim Levent'in elinde içeriye geçtik.Levent'in daha önce birçoğuyla tanıştığım arkadaşlarıyla selamlaşıp Esra'nın karşısına oturdum.Levent'in arkadaşlarının arasında isminin az önce Simge olduğunu öğrendiğim sarışın,yeşil gözlü,şuh bakıştı bir de kadın vardı.Esra'nın da bakışlarından anladığım kadarıyla Simge Hanım bankada pek sevilmiyordu.Yani en azından taze arkadaşım Esra 'nın kendısınden pek hazzetmediği açıktı.Yemek devam ederken Simge hanımla sık sık göz göze geldik ve sürekli sevgilimle sohbet halinde olan bu kadından çok farklı bir elektrik aldım.Hani bazen tam tanımlayamadığımız hislerimiz olur sebebini bilmeyiz ama o enerjiden de hoşlanmayız.İşte ben bu kadına tam da böyle bir şey hissediyordum.Gecenin devamında Simge Hanım'ın Levent'le sohbetlerini dinleyip kendisinin ben yokmuşum gibi sevgilime yaptığı kurları izledim.Levent'e kalkmak istediğimi söylediğimde arkadaşlarıyla vedalaşıp restorandan ayrıldık.

-Neydi bu şimdi Levent.Kim bu Simge Hanım.
-Banka çalışanımız müdür yardımcısı olarak başladı iki ay önce dedim ya.
-Sadece müdür yardımcınız mı.
-Of Eda başka ne olabilir?.Ne soracaksan açık açık sorsana sen.
-Bu kadınla aranızda bilmem gereken ne var diye soruyorum Levent.
-Gerçekten saçmalıyorsun şu an.Bıktım bu tavırlarından Eda.
-Bu geceye kadar nezaman böyle bir tavrımı gördün söyler misin?
-Sus artık Eda .Akşamımızı ne hale getirdin şuna bak.
-Ben mi yapıyorum bunu.Yavaşla biraz ayrıca çok hızlı gidiyorsun.
-Levent yavaşla diyorum.Levent...

Gözlerimi hastane odasında açıp bebeğimi kaybettiğimi öğrendiğimde bir kez daha öksüz kalmıştım.Levent acıyan gözlerle beni teselli etmeye çalışırken onun içini rahatlatacak tek bir cümle kurmak istemedim.

Hastaneden taburcu olduktan sonra geçen bir haftada benim ruh halimde pek bir değişiklik olmadı.Tüm gün televizyon karşısında yattım .Levent'in hazırladığı yemeklerden sadece yaşayacak kadar yiyip uyumaya devam ettim. Birkaç gün sonra bu halimden bıkan Levent 'in ise eve geliş saatleri değişmeye hatta bazı geceler hiç gelmemeye başladı.

Bir gece yine eve geç geldiğinde doğruca karşıma gelip üzerindeki battaniyeyi hırsla çekip:
-Yeter artık ne kadar daha devam edecek bu saçmalık diye bağırdı.
-Saçmalık mı?Sen bu halime saçmalık mı diyorsun.
-Haline değil Eda halimize diyorum.Görmüyor musun ilişkimizi ne haldeyiz.Bu şekilde daha ne kadar devam edebiliriz.
-Ne diyorsun Levent biz daha bir hafta önce bebeğimizi kaybettik.
-Ah bir de o vardı değil mi?Çocuğunu düşüren tek kadın sen değilsin Eda.Zaten planladığımız bir şey değildi.
-Sus lütfen Levent.
-Ben bu durumda daha fazla devam etmek istemiyorum Eda.Üzgünüm.

Duyduklarım karşısında ne yapacağımı bilemeyip sadece ağladım.İç çeke çeke sadece ağladım.Levent ise bu halime bakarak bıkkınlıkla iç çekip birkaç parça eşyasıyla o saatte evden ayrıldı.
Ben sadece ağladım o ise sadece gitti.

🥺🥺🥺
Yıldıza dokunup bölümü oylamayı unutmayınız efenim.