"ထမင္းမစားေတာ့ဘူးလား သားငယ္"
အခန္းတံခါးအျပင္ဖက္မွေန၍ ညစာ
စားရန္လာေခၚေနေသာ မမႀကီးကို
အခန္းထဲမွပင္ "မစားေတာ့ဘူး" ဟုသာ
ျပန္ေအာ္လိုက္ရသည္။ ေအာ္လိုက္ရ၍
အထိုးခံထားရသည့္ ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္က
စပ္ျဖင္းျဖင္းေတာင္ျဖစ္သြားေသး။
နားစြံၾကည့္ေတာ့ မမႀကီး၏ ေအာက္ဆင္းသြားသံႏွင့္ "ေမႀကီးသားက မစား
ဘူးတဲ့" ဟူေသာ ေမႀကီးကို သံေတာ္ၪီး
တင္သံ ကိုၾကားရသည္။
မမလတ္ ၊ မမေလး နဲ႔ ေဖႀကီးတို႔က ျပန္
မေရာက္ၾကေသး။ မၾကာခင္ လူစံုျပန္ေရာက္ေတာ့မည္မို႔သားအမိႏွစ္ေယာက္ထမင္းပြဲျပင္ေနပံုပဲ။ ဒီေန့ေတာ့ ဘယ္သူလာေခၚေခၚေအာက္ဆင္းထမင္းစားရန္ အစီအစဥ္မရိွ။
ညေနက ျပန္လာတုန္းကေတာင္ ေမႀကီး
မီးဖိုေခ်ာင္ထဲေရာက္ေနတုန္း အခ်ိန္
ကိုက္ ျပန္လာရတာ။ ထင္တဲ့အတိုင္းပဲ
ေမႀကီးက မီးဖိုထဲ ညေနစာအတြက္လံုးပန္းေနတာ။ အရင္ဆို အထဲထိဝင္
ခ်ၿပီး "ေမႀကီး ဘာခ်က္လဲ ညာခ်က္
လဲ ။ ေမႀကီးသမီးေတြ အတြက္ပဲ သား
အတြက္ က် ဘယ္လို အဟင္းဟင္း မုန္႔
ဖိုးေပး" စသည္ျဖင့္ ေမႀကီးကို သြားရစ္
ၿပီးၿပီ။ အခုညေနကေတာ့..."သားျပန္
လာၿပီ ေမႀကီး" လို႔သာ အသံေပးၿပီးေမႀကီး မထြက္လာႏိုင္ခင္ အိမ္ေပၚ
ထပ္ ကိုယ့္အခန္းကိုေျပးတက္ရတာ။
အိမ္ေပၚထပ္ကေရခ်ိဳးခန္းမွာပဲ ေရခ်ိဳး
ၿပီး ေဘးခ်င္းကပ္ မမလတ္အခန္းထဲ
တိတ္တိတ္ေလးဝင္ကာ လိုတဲ့ေဆးေတြ 'မ' လာၿပီး လိမ္းသင့္တန္လိမ္း ၊ ေသာက္သင့္တန္ေသာက္ထားရသည္။
တစ္ကိုယ္လံုးဆိုတာ အထိကိုမခံႏိုင္ဘူး
ဒီအခ်ိန္ ခန္႔ က ခ်စ္ၾကည္ႏူးတစ္တီတူး
ၾကရေအာင္ဆိုရင္ေတာင္ ေဆာ္ရီးလို႔
ေျပာရမွာပဲ။ ဟို မေအေပး...အဲ အစ္ကို
ေပး ေလး ေဆာ္ထည့္လိုက္တာ နည္း
မွမနည္းတာ။ အေပၚကေနတက္ခြၿပီး
က်င္းခံလိုက္ရတဲ့ ညာဖက္နားထင္က
ခုထိ နာေနတုန္း။ ေရခ်ိဳးလိုက္ေတာ့ နားထဲက ေလထြက္ရပ္သြားတာက
ေတာ္ေသး။ သေကာင့္သားကို ျပန္
လုပ္ခ်င္ေနေပမဲ့ ကိုယ္ေႂကြေနတဲ့မ်က္
ႏွာနဲ႔ ခြၽတ္စြပ္နီးပါးတူေနေတာ့ျဖင္းမယ္
ကြာ လို႔ လက္ရြယ္ၿပီးမွ တြန္႔တြန္႔သြား
ရတာကို အစ္ကိုေပးေယာက္ဖေလးက လက္ၪီးမႈေတြ ယူသြားတာ။ ေနာက္
ပိုင္း မခံႏိုင္ေတာ့လြန္းလို႔သာ လက္ဖ်ံ
နဲ႔ တစ္ခ်က္ရိုက္လိုက္တာ သြားဖံုးထိ
ၿပီး ပါးစပ္ထဲက ေသြးေတြထြက္လာ
ေတာ့လည္း ထိတ္ခနဲက ျဖစ္ရေသး။
လက္ခ်ိဳးသြားတာကေတာ့ သင္းကုသိုလ္ပဲ။ ညာဖက္က်ိဳးသြားတာက
သူ႔ စားပြဲတင္တင္းနစ္ပြဲရိုက္ကိုေတာ့
အေနွာင့္အယွက္မျဖစ္ေစေလာက္ဘူး
လို႔ ထင္တာပဲ။ ဒီေကာင္က ဘယ္ေရာ
ညာပါသန္တယ္ ၾကားတယ္။
