★بِسْمِ اللهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ
★ Keyifle okuyun😍
🌼Hoşgeldin! Nereden ve ne zaman geldin?
🌼Uzun bir yolculuk, elimi tut da gidelim🤝🏻
Yazma serüvenimin en büyük destekçisine,Ahiretlim'e ithafen: jadeyismylove
🌹Bir yazı görmüştüm: Bir kusur varsa bendedir,İslam'da değil...
Saat 00:00 olduğunda on iki gün olacak.
Yazgımın gerçek yüzünü gösterdiği,beni bir enkaza mahkum ettiği on iki gün!
Neylesin bu hayat daha bana? Varımı yoğumu almışken başımı koyduğum yastık döşek olur mu bana?
İşte yine başlıyoruz.
Tek başıma kaldığım her an olduğu gibi.
Geri sarıyoruz.
Ayrıntısına kadar beynimin kıvrımlarına sarsılarak yazdığım yaşanmışlıkları, geri sarıyoruz.
Elimde belirli bi' şekli olmayan taşı iki avucumun arasında tutup sol göğüme yaklaştırdım. Ela gözlerimi örtüp başarabilmek için dua ettim. Mark'ın sabırsız sesini duyduğumda gözlerimi açıp bir ayağımı arkaya attım ve sol bedenimi denize doğru eğdim. Elimdeki taşı ileriye doğru attığımda denizin üstünde damgasını vuruşunu izledim.
Bir,iki,üç,dört,beş,altı,yedi.
Tam yedi kere seken taşın ardından boğazımdan ince bi' çığlık çıktı. Rekorum beşti ve iki sene sonra kendi rekorumu geçebilmiştim.
Evet,başka işimiz yoktu da burada taş sekme yarışı oynuyorduk.
Hemen arkamda olan Mark beklemediğim bi' anda belime sarılıp etrafında döndürdü beni. Bununla birlikte çalkalanan midem patlamaya hazır bir volkana dönmüştü bile.
Sonunda ayaklarım yere basınca midemi tutup arkadaki kayalıklara yöneldim. Mark'dan hoşlanmıyordum. Kendisi kafayı benimle bozmuştu. Kulağa çok egolu geldiğini kabul ediyorum ancak ondan hoşlanan kişi sayısı bir elin parmağını geçmiyordu.
Ne var ki davranışları,üzerime gelişi,kendinde benim hakkımda söz sahibi olduğunu sanışı dayanılır gibi değildi. Sabrımın sınırlarında geziyordu,patlamama az kalmıştı.
Kayalıklara oturup yanda duran üçüncü bira şişemi siyah poşetinden çıkarttım. Kapağını, yanımda duran açacakla kaba bir hareketle açtım.
Öylesine bir gece de yanımda Anna,Jade ve Adam vardı. Çok sıkı dost değildik. Sadece eğlence anlayışlarımız bir olduğundan beraberdik. Ayakta telefonla hararetli bir konuşma içerisinde olan Jade, diğerlerine göre daha yakındı bana.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KADER ÇARKI/Tamamlandı
General Fiction" Meğer o geceki deprem,benim yenilgim değil en şanlı zaferimmiş,bilemedim." Düzenli bir yaşam neydi ki hayatın oyunları yanında. Boynu bükük,emrine amadeydi. Öyle de oldu. Bir deprem, tüm varlığını kaybetmesi için yetmişti. Özene bözene elleriyle k...
