" Meğer o geceki deprem,benim yenilgim değil en şanlı zaferimmiş,bilemedim."
Düzenli bir yaşam neydi ki hayatın oyunları yanında. Boynu bükük,emrine amadeydi. Öyle de oldu. Bir deprem, tüm varlığını kaybetmesi için yetmişti.
Özene bözene elleriyle k...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir buhran havası vardı ki hayatın yoluma serdiği her oyun ayaklarımın altında paspasdı. Beklenen son,beni şaşırtmıyordu. Kendimi hep yerde buluyor,gökyüzüyle bakışıyordum.İstisnasız.
Ben kendime hiç bu kadar yeminler vaat etmemiştim. Boğazımda nefesimi kısıtlayan bir yumruyla hayatıma devam etmemiştim.
Evimin duvarına yaslı duran pembe bir bisikletim vardı,söylemiştim sana. Ailemin "kızsın" yaftalarından kaçmak içindi. Kendigezegenimde, ellerimi bir kez olsun geriye kocaman açmıştım.
Yaşam kime merhametli davranmıştı da bana davransındı?
Prenses yaşamımdan sıyrıldım,rüyadan uyandım.
Hayır bu defa depremden bahsetmeyeceğim.
Kollarına düşütüm.
Zihnimde aile kavramını değiştirip sadece kollarından ibaret kıldığın andan beri beni kendine mahkum ettin.
Yaptın bunu!
Onca uçarı hareketlerimi,başını omzuna yaslayarak izledin. Bakışlarım izlemeye doyamadığımgamzene kayarken yaklaştın bana doğru.Nefesin, boynumdan kulağıma sarsakça yol çizdi.
Fısıldadın. "Yanımda istediğin kadar çocuk olabilirsin."
Ama sevgilim ,bana koyduğunketler canımı acıtıyor şimdi.Oysa ben ayyuka çıkmış,ayaklarımı yere vura vura ağlama isteğimi bastırıyorum.
Dünyanın yalancı yansımasına karşıt omzumu silkip "banane" kelimesi altında sürüyle itirazlar sıralamak istiyorum.
Neyseki nefesim olman için beni peşinde koştururken sabrı öğretmiştin bana. İkimizinde dayanamayıp ruhunu ruhuma kattığın gün, yoluma ışık oluyordu.
Evlendiğimiz gün.
Başımı,dağlık alanda olduğumuz için sürekli sarsılıp hareket eden araba camından çektim. İçli bir nefesi ortaya koyarken yanımda oturan Mila'ya baktım kısa bir an.Bakışlarımı farkedip o da bana bakmıştı. İfadesizce tekrar önüne döndüğü vakit araba durmuştu.Arabayı süren Dilşah hanıma bakındığımda çevresine göz gezdiriyordu.
