" Meğer o geceki deprem,benim yenilgim değil en şanlı zaferimmiş,bilemedim."
Düzenli bir yaşam neydi ki hayatın oyunları yanında. Boynu bükük,emrine amadeydi. Öyle de oldu. Bir deprem, tüm varlığını kaybetmesi için yetmişti.
Özene bözene elleriyle k...
Baya geciktiğimin farkındayım soran ve sabırla bekleyen herkese teşekkür ederim.
Memleketime hiç beklenmedik bir şekilde acil gitmemiz gerekti bilgisayarım yanımda değildi oda zorladı açıkcası. Onun dışında baya yoğun geçiyor.
Her neyse gönlünüzü almak için bu haftaki bölümü de erken atıyorum.
Yani bu gün iki bölüm geliyor. Siz bunu okurken ben diğerini atmış olacağım.
Keyifle okuyun❤
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sıtmahastasınıaratmayanvücudumu artık kontrol altınaalamazkenbacaklarımakollarımısarıp başımı gömdüm. Zihnimde yok olmayan bir izbırakacaktı. Ömrümboyunca onu hatırlayacağım bir etkenolacaktıçünkü bu görebileceğim en korkunçşeydi.
Göz yaşlarım ,beyniminkıvrımlarındadolaşan o sahneyeinateder gibi akmıyordu. Bizzat Ali kolumdansürükleyip beni arabayatıkmasa,üzerineazarlamasa o anıbaşkasınınyaşadığınıdadüşünebilirdim.
"Eyvallah ağabey." Ali'nin dışarıda olduğundanboğuk gelen sesini duyduğum an başımı kaldırmışbacaklarımı yere indirmiştim. Boğazımda olan gariptadı gidermek için üst üsteyutkunduktan sonra ellerimisaklamak amacıyla kalçamın iki yanınayumrukyaparakkoydum.
SametBey'i ve geridekalan bir kaç görevliyiuğurladıktan sonra Ali, şoförkoltuğununkapısınıaçmış kısa bir an bana bakarak arabaya yerleşmişti.Kapıyı hızlıcakapatmasından dolayı arabadagürültülü,rahatsızedici bir ses yankılandı.
Ters ters bana bakarken ona bu bakışlarından dolayı kızamıyordum,haklıydı.
Elini kaldırıp tavandabulunanışığıaçıncabeyazışıkyüzümün,bedeniminhalini daha da ortaya koydu. Bakışları yüzümüturlarken çenesi daha da kasılıyor,dişlerini sıktığını belli ediyordu.
