" Meğer o geceki deprem,benim yenilgim değil en şanlı zaferimmiş,bilemedim."
Düzenli bir yaşam neydi ki hayatın oyunları yanında. Boynu bükük,emrine amadeydi. Öyle de oldu. Bir deprem, tüm varlığını kaybetmesi için yetmişti.
Özene bözene elleriyle k...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
⭐
Zihnimin mayınlı toprakları tek bir hatıraylatetiklenebilirdi. Anne sütü kadar temiz ve saf olmadığının farkındaydım ancak zehirli bir kazan gibi fokurdadığını şimdi kavrayabiliyordum. Harp meydanında koşturur gibi atan kalbim,yerini şaşırmış gibi her yerimde atıyordu.
Seyit Ali ;beni şifalı elleriyle hizzaya getiren adam,şimdi her uzvumu,düşüncemi kefene koyuyordu.
O gün ki gibi donup kalmışdım, onun tam önünde. Mila'nın ağabeyinin yanına gidip kafasını yerden kaldırarak dizlerinin üstüne koymuştu.Meryem Teyze oğlunun baş ucunda ismini sayıklıyordu.Ben ise kahve gözlerini örttüğü göz kapaklarına bakıyor,her anaçılacakmışgibi duruyordum kaskatı halde.
Mila'nın bana doğru bir şeylersayıkladığını duysam bile algılarım kapanmıştı. Hareket edemiyor,herhangi tepkide bulunamıyordum.
Yanık teninden akan kırmızı sıvı belinden aşağıya akıyor beyaz gömleği renk değiştiriyordu. Öyle ki asfaltın bir bölümü kan olmuştu bile. Bakışlarım kırmızı sıvının asfaltın eğimine doğru süzülmesini hayretle izliyordu.
Kolumdan sarsılmamla birlikte dizlerimin üstüne bırakmıştım kendimi.Pelte haline gelmiş bedenim son bir dokunuşla yok olacakmış gibi geliyordu. Zeyno Abla,önümde eğilmiş iki omzumdankendime gelmem için sarsıyordu.Telaşın getirisi olarak boğazımda dayanmış mide bulantısı cabasıydı.
"Linda kendine gel! Seyit Ali'ye ilk yardım yapmalısın,çok kan akıyor. " Titrek sesini duyup algıladığımda kaşlarımı çattım.
Beynimin algılamakta zorlandığı kelimeleri sindirdim önce. Evet,ilk yardım yapmalıydım. Amerika'da aldığım eğitimi onun üstünde uygulayıp ambulans gelene kadar ona yardım etmeliydim.
Mantıklı düşünmebilmem gerekliydi. Önce sakin olmayı denemeliydim. Her ne kadar ellerim bana yardımcı olmayıp titresedebakışlarımla etrafı taradım.
Zeyno Abla'ya tutunup titreyen bacaklarıma hakim olmaya çalışırken toplanan kalabalık bana yer açmıştı.Kenar binada duran musluğa bağlı hortumun yanına gidip ellerimi hızlıca yıkadıktan sonra tekrar Seyit Ali'nin yanına vardım.
