BÖLÜM DÜZENLENMEYE ALINMIŞTIR!!!!
Selamünaleyküm👋
Nasılsınız?
Bizlerde iyiyiz çok şükür.
Fazla tutmayayım sizi, keyifle okuyun❤
Bölüm ithafı : AsiRuh11 😘🌹
🌙
"Kesildi. Kahretsin!" Samet beyin elinde tuttuğu -Seyit'e ait olan- telefonun ekranına uzanıp baktım. Haritada bulunan kırmızı işaretin artık olmadığını fark ettiğimde endişeyle Ali'ye dönmüştüm. Bakışlarını telefondan çekince etrafına gözlerini kısarak baktı.
"Sorun değil,Samet. Şu dönemeçten döneceğimizi belirtiyordu. Orada olmalı." Ali,kaldırdığı elini tekrar bacağına koyarken endişeyle tuttuğum nefesimi geri verdim. Bacaklarımı istemsiz titretiyor, tırnaklarımın yanındaki etleri koparıyordum.
Hemen arkamızda polis arabaları vardı. Sirenlerini ve beyaz arabalarının üstünde duran mavi ışığı söndürmüşlerdi. Bunca arabayla art arda köyde gezinmemiz halkı, haliyle hem endişelendiriyor hem de meraklandırıyordu.
Camdan gördüğüm kadarıyla kara bulutlar, bu küçük köyün tepesine üşüşmüşlerdi. Ah! Her şey üst üste geliyordu.
Boğazımda ki kuruluğu gidermek için art arda yutkundum. Oruçlu olduğumdan bunun bir faydası olmamıştı. Acıkmasamda susadığımı hissediyordum. Sorun değildi, bunun amacı yoksul insanları anlamaksa eğer bu ibadetin kolay olmasına gerek yoktu. Üstelik nefsime vurduğum her ket beni daha da güçlü kılıyordu.
Başımı Ali'ye çevirdiğimde bakışları bendeydi zaten. Yanımda oturan Sağ tarafımda kalan elini elim arasına alıp boşta kalan parmaklarımı pazularına doladım. Ona biraz daha yanaştım.
"Acıktın mı?" Sessiz sualim dudağında gülümsemeye sebep olmuştu. Başını iki yana salladı.
"Susadın mı?" Aynı şekilde başını iki yana sallarken tatmin olmuş bir şekilde başımı salladım. O sormasa bile bende durumumdan ona bahsetme ihtiyacı hissetmiştim. Hem de şu gergin olan havayı, onunla konuşarak biraz giderebilirdim belki.
"Bende biraz susadım ama sorun değil,zorlamıyor." Adem elması aşağı yukarı hareket ederken baş parmağı elimin üstündeki ince deriyi okşadı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KADER ÇARKI/Tamamlandı
Ficción General" Meğer o geceki deprem,benim yenilgim değil en şanlı zaferimmiş,bilemedim." Düzenli bir yaşam neydi ki hayatın oyunları yanında. Boynu bükük,emrine amadeydi. Öyle de oldu. Bir deprem, tüm varlığını kaybetmesi için yetmişti. Özene bözene elleriyle k...