Selamün Aleyküm🍃
Şuraya bitmiş bir ben koyalım. Göz numaram bu bölümde bir numara daha arttı sanırım😅
3625 kelime... Yazdığım en uzun bölüm ve çokca da içime sindi.Okurken nefesinizi tutun olur mu ?😂😂😂
Multimedia Haticem'e ait. Bi' el at ne olur bittim dediğim anda yettim dedi vallaha 😂 Onunda işi başından aşkın değilmiş gibi bir sürü tasarımı arasından bana da yer buldu. Teşekkür ederim,balım
Evde misafir eksik olmayınca gece yazdım, bitirdim, üstüne düzenledim. Yarı açık gözle düzenledim desem daha doğru olur. Bir ara tekrar bakacağım. Siz hataları görmezden gelin şimdilik.
Keyifle okuyun🐦
Orada ki kız benim, kelebeklerde siz💚
Elimdeki servis tabaklarını salondaki orta sehpaya bırakarak tekli koltuğa oturdum.
Bu gün Ali'nin bürodan geç çıkacağını öğrenince Zeyno Abla bizi çağırmıştı. Uzun zamandır bir araya gelemiyorduk.
Çoğunlukla leopar döşeli olan salon az eşyasıyla bile kaliteli duruyordu. Zeyno Abla tam bir leopar aşığıydı.
Son olarak çayları getirip herkese dağıtan Mila ile tam kadro sohbete hazırdık. Önde duran servis tabaklarından birisini elime alıp arkama yaslandım.
" Merve ve Meltem nasıllar? Sesleri solukları yok hiç?" Meryem Teyze ucu iki yanda kalan türbentini başının üstüne atarken omzunu silkti.
"Meltem'in evde durduğu bir vakit bile yok. İstanbul'un altını üstünü getirdi. Nasıl da bu yaşta enerjik olabiliyor, aklım şaşıyor vallaha." Zeyno Abla bacağını diğer bacağının üstüne atarken cilveyle konuştu.
" Senin için baymış kız. Arşive manşet olmuşsun sen." Zeyno Abla'nın benzetmesine gülümsedik. Bu kadınla bir dakika bile dursan, en ağır hastalığını dahil unutursun.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KADER ÇARKI/Tamamlandı
General Fiction" Meğer o geceki deprem,benim yenilgim değil en şanlı zaferimmiş,bilemedim." Düzenli bir yaşam neydi ki hayatın oyunları yanında. Boynu bükük,emrine amadeydi. Öyle de oldu. Bir deprem, tüm varlığını kaybetmesi için yetmişti. Özene bözene elleriyle k...