" Meğer o geceki deprem,benim yenilgim değil en şanlı zaferimmiş,bilemedim."
Düzenli bir yaşam neydi ki hayatın oyunları yanında. Boynu bükük,emrine amadeydi. Öyle de oldu. Bir deprem, tüm varlığını kaybetmesi için yetmişti.
Özene bözene elleriyle k...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Gel buraya,yavrum." Ali, beyaz ve parlak olan fayansa,dolaptan aldığı koyu renk havluyu koyup bana döndü.Hemen yamacında duran bana bakarak nasırlı,büyük ellerini belimin iki yanına koyup havlunun üstüne oturttu.
Bacaklarımın hemen önünde dururken kollarını uzatıp kafamın üstündeki dolaptan gerekli malzemeleri alıp, yamacıma bıraktı.Namaz kıldıktan sonra erken yattığımızdan ötürü uykumuz gelmemişti.
Ali,sakallarını keseceğini söylediğinde onu izlemek üzere peşinden çirkin ördek yavrusu misali gitmiştim. Beni kırmayarak -hatta bayıla bayıla- yanına almıştı. Şimdi ona biraz aşağıdan bakıyordum.
Biraz keskin yüzlüydü.Çene kemikleri,elmacık kemikleri bariz belliydi.Burnu hafif kemerliydifakat bırakın kötü durmayı çekiciydi bile. Gözleri çok olmamak kaydıyla çekikve koyukahveydi.
Saçları ise şu dönemde biraz daha uzamış ,hafif dalgalı halde alnına düşüyordu.Dudakları ise normal orantıdaydı.
Hey! Oraya bakma kızım,mayınlı bölgedesin.
Ayaklarım, bacaklarına çarpmayarak iki yandan sallanıyordu.Üstünde siyah askılı aletiyle bir hayli uzamış sakallarını rahat kesebilmek için elleriyle tarıyordu. O, her daim temiz bir adamdı.
Şaşırtıcıydı fakat her şeyi bir nizam içerisindeyi.Dağınıklığa tahammülü yoktu ve düzeninin bozulmasından asla hoşlanmıyordu. Bende inadına tokamı hep onun masasına bırakırdım.Hayır,kızmıyordu. Aksine her gördüğünde siyah tokamı bileğine geçiriyor geceye kadar çıkartmıyordu.
