As Promised (Ferrer Series #1)

Kabanata 1

The bell chimed.

"Good afternoon and enjoy your stay!" Every crew in the café greeted the customer who just entered.

It was a busy afternoon in the café that I'm part-timing at. Nilapitan ko ang bagong pasok na customer na umupo sa table na tabing bintana.

"Ano po ang sa atin?" I asked in a cheerful tone.

The man with eye glasses cleared his throat. As he browsed our menu, my eyes can't help but browse the man in front of me, too. His hair was quite messy and curly, lying effortlessly on his forehead. Moreno siya. Mahaba ang mga pilikmata, matangos ang ilong, mapula ang mga labi. His jaw was a bit defined. Damn, he looked good.

He cleared his throat again after recognizing my stare. Napatikhim din ako at napakurap-kurap, bahagyang umatras.

"Are your breakfast meals available even at this time?" he asked as he looked at me straight in the eyes.

Uncomfortable with the eye contact, I cleared my throat. Napalagay ako ng takas na buhok sa likod ng tainga, maging ang aking korean-like bangs ay inayos ko.

"Uh, yes, sir. Pero masarap din po ang mga meals na inooffer every after-,"

"I'd like the BM-1," he cut me off as he shut the menu close. Muli akong napakurap-kurap.

"A-ah, BM-1. Drinks po?"

"Just water. Thank you," he said without returning his eyes to me. Hindi agad ako nakagalaw sa kinatatayuan ko nang tignan niya ako. Tinaasan niya pa ako ng kilay.

Bahagya akong nakaramdam ng iritasyon. "C-coming right up, Sir."

Kunot ang noo kong tinalikuran siya at pumunta na likod ng counter. Damn, he's rude! And cold!

Inattach ko ang papel na kinalalagyan ng kanyang order sa window ng kitchen. Nilapitan ako ni Kristina at Samantha, sabay sundot sa tagiliran ko. Bahagya akong napatalon.

"OMG, girl! He looks so pogi!" ani Kristina na paimpit pang tumili habang nakatakip ang palad sa bibig. Napairap ako.

"Tss. No, he's not."

"Jesus, look at his arms. Hapit na hapit ang mga manggas! At kahit na magulo ang buhok at nakasalamin, ang gwapo!" ani Samantha na pinapaypayan pa ang mukha habang pinupuri ang lalaking kanina ay kinuhanan ko ng order.

"Sure, he kinda look-,"

"Anong 'kinda', atih?! He looks so good!" sabi ni Samantha na may diin sa 'so'. Ang OA, hindi naman gano'n kagwapo.

"He's rude! Pinutol niya ako habang nagsasalita!" I angrily whispered. "Bastos!"

Sabay na tumingin ang dalawa kong kaibigan sa akin habang pagalit kong pinagmamasdan ang lalaki.

"But..." Kristina trailed. "He's pogi." Ibinulong niya pa sa'kin. She giggled after.

I rolled my eyes. "Whatever." Kinuha ko na ang pagkain niya at inihatid na iyon sa kanyang table.

"Here's your order, Sir. Enjoy your meal," malamig kong sabi. Ni hindi mo mahihimigan ng ngiti habang binababa ko mula sa tray ang plato at baso.

Kinuha niya ang kutsara at tinidor na nakahanda na sa kanyang lamesa nang umirap ako. "You're welcome, Sir." At lumakad na paalis.

Ni wala man lang 'thank you'? So rude!

Habang pabalik ako sa pwesto kanina, nakita kong nagtatawanan ang dalawang kaibigan habang nakatingin sa'kin.

"Sobrang affected mo, girl. 'Di ka pa nasanay sa mga ganyang customer!" ani Kristina.

"Oo nga! Hindi ba may mga iba pang nang-aaway at namamahiya? Mas malala pa 'yon!" si Samantha.