Don't be, Ice • Promise#3

chapter 4: Returned

Aicel's Pov

"Mom, I don't want to go back there,"  sabi ko kay mommy dahil gusto na niyang bumalik ako sa Philippines.

"Briella, you should," pilit nito sa akin, kanina pa kami nagtatalo dahil gusto niya akong bumalik doon dahil birthday raw namin ni kuya.

"Just celebrate Kuya's birthday without me," ani ko rito. "I can celebrate alone here," dagdag ko pa.

"Anak, you are already healed you can't imprisoned yourself here forever," sagot naman nito sa akin. Ayoko ngang bumalik doon, makikita ko lang 'yong mga taong galit sa akin dahil bigla nalang akong umalis at nawala.

"Mom, please I just want to stay here," pagmamakaawa ko rito.

"Kapag hindi ka bumalik sasabihin ko kay Benedict na kaya ka nawala dahil sa pagpapagamot mo hija." Napahinto naman ako sa sinabi niya, alam kong pag sinabi niya ay sinabi niya gagawin niya  at pagnalaman ni kuya 'yon I'm sure sasabihin niya sa mga friends niya.

"Briella, your mother is right you need to come back," napalingon naman ako kay daddy. "Your twin brother always asking about you," dagdag pa nito.

Natatakot kasi ako na 'pagbumalik ako ay wala nang tumanggap ulit sa akin dahil sa ginawa ko, dahil hindi ko sinabi sakanila ang totoong nangyari sa akin kaya ako andito.

I was diagnosed with cancer.

Yeah, hindi ko sinabi sa kanila dahil ayokong mag -alala sila kaya nakiusap ako kila mommy at daddy na ilihim ito pati sa kakambal ko. Bago ko napagdesisyonan na ilihim ito alam ko na lahat sila ay magagalit sa akin lalo na si kuya, he will kill me.

Pero naisip kong sabihin sa kanila ang tungkol sa nangyari sa akin noong naging cancer free na ako. Kaya lang I saw an article that my man has a girlfriend and he looks so inlove with the girl. Unlike me na iniwan siya. Nasaktan ako noon, but I know wala akong karapan dahil sinaktan ko rin siya. Sinaktan ko ang pinakamamahal kong lalaki. Kaya ayokong bumalik, alam kong makikita ko siya at masasaktan lang ako 'pagnakita ko silang magkasama ng girlfriend niya.

Pero sila mommy at daddy kasi eh. 'Pagginawa ni mom 'yong sinabi niyang 'yon I'm sure baka ipa-banned na ako ng mga friends ko na makapunta ng Philippines.

"Okay fine," sabi ko sakanila, nakita kong nagliwanag ang aura nilang dalawa. Masaya rin akong makita silang ganito dahil noong nalaman nilang may cancer ako parang maguguho ang mundo nila. Kaya nga nilakasan ko ang loob ko na lumaban eh. Kaya lang nawala sa akin ang pinakamahalagang tao sa buhay ko.

"Call your twin brother tell him that we're having our flight tomorrow," sabi nito sa akin. Tumango nalang ako rito.

Wala naman na akong magagawa sa desisyon nila eh kaya susunod nalang ako. I admit it I miss all of them specially Eiyen but I know when I see him again I can't hug him, I can't kiss him, I can't show my love for him.

Deserve ko naman lahat ng iyon, Hayss.

I dialed kuya's number at sinagot niya agad ito.

"Hello sino ito?" Boses ng babae ang narinig ko at I'm sure she's Stella. Napangiti naman ako ng hinihiyawan niya si kuya dahil ibinibigay niya ang phone nito ang sabi niya.

Acel, tumatawag ata 'yong babae mo oh, nakakainis ka talaga.

Ikaw lang ang babae ko Stella.

Seryosong sagot ng kuya na mukhang kinuha na ang phone. I admire their relationship, kung hindi ko siguro iniwan si Eiyen ganito rin kami or mas sweet pa.

"Hello who's this?" Tanong nito sa akin. Dahil nagpalit ako ng number para wala makatawag sa akin.

"Kuya, this is your beautiful twin sister," masigla kong sagot dito. I just want to act like nothing happened. Na nag-aral lang ulit ako. Iyon daw kasi ang sabi ni mom at dad sakanya.

"Oh hi, uuwi kana ba?" Tanong nito sa akin. Sasagot na sana ako ng magsalita ito at kausap si Stella.

Thsis is Aicel don't be jealous, I'm all yours.

Sabi nito na parang tinakpan pa ang phone, pero narinig ko rin naman.

"Uuwi naba kayo?" Balik nito sa akin.

"Yes, tommorow malapit na raw kasi birthday natin eh."

"Sige, I'll tell to everyone that you'll coming home," sagot nito sa akin.

"Sige kuya thank you."

"By the way, we all miss you," napangiti naman ako rito.

"Tell them that I miss them too, love you twinnie bye bye," sabi ko rito at binaba na ang phone ko. They all miss me? I'm sure Eiyen is not.

KINABUKASAN...maaga akong nagising dahil ngayon ang alis namin nila mom. May kaba pa rin sa akin pero pilit ko itong inaalis dahil wala namang mangyayari pag kinabahan ako.

At 'yong taong kinatatakutan kong makita ay siguradong wala naman ng pake sa akin dahil sa girlfriend niya kaya, I just want to be normal just like before when I'm with the squad.

Ilang oras lang ang lumipas ay nasa Philippines na kami dahil hindi naman na namin kailangan pumila pa sa airport or kung ano pa man dahil meron kami private plane. Si daddy ang nakaisip nito dahil palagi naman daw sila labas ng labas ng bansa ni mommy.

Nakita ko agad si Kuya at ang asawa nito na nandoon na at hinihintay kami agad ko itong pinuntahan.

"Kuya I missed you," ani ko rito at niyakap siya.

"I missed you too, hindi ka man lang kasi nagsabing aalis ka," sagot nito sa akin, pinili ko nalang na hindi sumagot dito para wala ng mahabang usapan kung bakit ako umalis.

"Hi, Stella masyado bang pinapasakit ni kuya ang ulo mo?" Pagbibiro ko rito.

"Oo eh," sagot nito na natawa rin.

"Bakit hindi ka man lang nagpaalam sa amin na aalis ka?" Tanong nito sa akin. Napatingin naman ako kay kuya na kausap ang magulang namin.

"Biglaan kasi eh," sagot ko nalang dito.

"Let's go," aya sa amin ni Kuya kaya sabay na kaming naglakad ni Stella papunta sa kotse nito.

"Where do you want to go Ice?" Tanong sa akin nito.

"I just want to take rest," sagot ko rito.

"Okay I'll just take you home," sabi nito at ipinikit ko nalang ang mata ko mukhang matagal pa naman ang biyahe.

...

"Hey Aicel, gising na andito na tayo." Napadilat naman ako ng marinig ko ang boses ni Stella.

"Mukhang pagod na pagod ka ah," sabi pa sa akin nito.

"Oo nga eh," sagot ko rito at bumaba na ako ng sasakyan.

Pagpasok naman namin ay nakita kong nag uusap si Kuya at si manang Liony. Namiss ko rin siya, agad ko itong nilapitan at binigyan ng yakap.

"Lalo kang gumanda Aicel," sabi naman nito sa akin.

"Thank you manang, I missed you," ani ko rito..

"Ano ba gusto mong kainin?" Tanong nito sa akin.

"Hindi pa po ako gutom, magpapahinga nalang muna ako," sagot ko rito.

"Mamaya pa raw makakauwi sila Mom and dad then tomorrow we will be here," sabi naman ni kuya. Sumang-ayon nalang ako rito at umakyat na sa kwarto ko.

Andito sila bukas and I'm sure magtatanong sila ng magtatanong tungkol sa pag alis ko, haysss.

At andito rin si Eiyen, but I'm not sure. Paano kung ayaw niya na pala akong makita.

Bahala na.

Basta ako bumalik para maging okay na ang lahat.